Ο Ευ. Τσακαλώτος ξεκίνησε την τοποθέτησή λέγοντας ότι δεν είναι σίγουρος ποιο είναι το αφήγημα της κυβέρνησης σήμερα. Στις εκλογές του 2023 ήταν ότι η κυβέρνηση θα φροντίσει για τη βελτίωση των μισθών. Στη ΔΕΘ το Σεπτέμβρη του 2025 ήταν η προστασία των μισθών από τον πληθωρισμό. Πλέον είναι μάλλον το αφήγημα ότι «κανένας δεν θα μείνει πίσω», το οποίο είναι το πιο αδύναμο και ταυτόχρονα το πιο υπεροπτικό από όλα, αφού υπονοεί ότι η κυβέρνηση λειτουργεί σαν αριστοκράτης που θα φροντίσει οι κολίγοι να πάρουν κάτι. Και πρόκειται και για μια πολύ χαλαρή προσέγγιση για την ισότητα, και ισότητα των ευκαιριών δεν σημαίνει και προφανώς είναι πολύ κατώτερη της ισότητας όπως την εννοεί η Αριστερά.
Στη συνέχεια ο κ. Τσακαλώτος απευθυνόμενος προς την κυβέρνηση τους ρώτησε πως πιστεύουν ότι πηγαίνουν τα πράγματα για τους εργαζομένους. Γιατί τα στοιχεία είναι ανησυχητικά. Πρώτο γιατί, όπως η ίδια η κυβέρνηση παραδέχεται στο προσχέδιο του προϋπολογισμού που έστειλε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, τα μέτρα που προτείνει θα επιδεινώσουν τις ανισότητες. Και δεύτερον γιατί, όπως φαίνεται και από τον προϋπολογισμό, και το 2025 και το 2026 το μερίδιο της εργασίας θα επιδεινωθεί αφού οι πραγματικοί μισθοί αυξάνονται με ρυθμό χαμηλότερο της παραγωγικότητας.
Ο κ. Τσακαλώτος επισήμανε ότι δύο τρόποι υπάρχουν για να ενισχύσει κανείς το εισόδημα των εργαζομένων: είτε αυξάνοντας τον ακαθάριστο μισθό, είτε αυξάνοντας το μισθό που παίρνουν οι εργαζόμενοι στα χέρια τους αφού αφαιρεθούν οι φόροι.
Για το πρώτο η κυβέρνηση έχει μάλλον περίεργη αντίληψη. Εκτός και αν θεωρεί ότι τα μέτρα που έχει θεσμοθετήσει μέχρι τώρα, όπως η κατάργηση του βάσιμου λόγου απόλυσης, η κατάργηση της προστασίας των εργαζομένων στις εργολαβίες, η διάλυση του συστήματος των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η κατάργηση της μονομερούς προσφυγής στη διαιτησία, η κατάργηση του οκτάωρου, η θέσπιση του 13ωρου εργασίας σε δύο εργοδότες και πιο πρόσφατα η θέσπιση του 13ωρου σε έναν εργοδότη θα βοηθήσουν στην ενίσχυση του μεριδίου της εργασίας; Μάλλον το αντίθετο είναι ο στόχος. Ειδικά για το 13ωρο ο κ. Τσακαλώτος επισήμανε ότι θα έχει τεράστιες αρνητικές συνέπειες: Πρώτον θα αυξήσει την υπερκόπωση των εργαζομένων (burnout) οδηγώντας σε μείωση της παραγωγικότητας μακροχρόνια. Δεύτερον θα εντείνει το brain-drain αφού οι νέοι θα φεύγουν για το εξωτερικό όπου υπάρχουν καλύτερες συνθήκες εργασίας και καλύτερη ισορροπία εργασίας και ιδιωτικής ζωής. Τρίτον θα εντείνει το δημογραφικό, αφού είναι δύσκολο να φανταστούμε πως ένας νέος που δουλεύει 13 ώρες θα αποφασίσει να κάνει οικογένεια, και πως θα φροντίσει αυτή την οικογένεια. Βέβαια, είπε ο κ. Τσακαλώτος, ευτυχώς που στην κριτική που κάνει η αντιπολίτευση η κ. Κεραμέως καλεί όλους να καταθέσουν προτάσεις. Τι προτάσεις να καταθέσει η αντιπολίτευση όταν η κυβέρνηση συνεχίζει να έχει στόχο την ευελιξία των μισθών και ένα μοντέλο ανάπτυξης βασισμένο σε χαμηλούς μισθούς; Όταν ανέλαβε η κυβέρνηση το 2019 βρήκε ένα πλαίσιο που το κατήργησε. Τώρα τι ακριβώς περιμένει από την αντιπολίτευση;
Και βέβαια αντίστοιχα όταν βλέπουμε τα φορολογικά μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση για να ενισχύσει το μετά-φόρων εισόδημα. Πρώτα από όλα η συζήτηση, τόνισε ο κ. Τσακαλώτος, ξεκινάει από λάθος αφετηρία. Γιατί η κυβέρνηση λέει ότι ο δημοσιονομικός χώρος είναι 1,7 δις. Και άρα κάθε πρόταση, όπως αυτή για την επαναφορά του 13ου και του 14ου μισθού πρέπει να γίνει εντός αυτού του περιορισμού. Τα λέει όμως αφού έχει πάρει όλα τα μέτρα που ευνοούν το δικό της κοινωνικό μπλοκ: μείωση στη φορολογία των κερδών, των μερισμάτων, των γονικών παροχών κ.α. Και αφού έχει ξοδέψει τεράστια ποσά για εξοπλισμούς. Αν όμως η αντιπολίτευση δεχθεί ως δεδομένο το 1,7 δις είναι σαν να αποδέχεται ότι όλα όσα έχει κάνει η ΝΔ είναι σωστά και πρέπει να παραμείνουν. Αυτή ακριβώς είναι η πονηριά που προσπαθούν να κάνουν και ο κ. Πιερρακάκης, αλλά και η κ. Κεραμέως όταν ζητούν από την αντιπολίτευση να φέρει μέτρα. Συνεπώς η αντιπολίτευση δεν μπορεί να κάνει συζήτηση εντός του πλαισίου που θέτει η κυβέρνηση και πρέπει να διευρύνει τη συζήτηση και στις πολιτικές που ήδη έχουν εφαρμοστεί.
Κλείνοντας ο κ. Τσακαλώτος ανέφερε ότι το αφήγημα της κυβέρνησης είναι αδύναμο και θα αποτύχει. Γιατί η κυβέρνηση βλέπει τον εαυτό της σαν αριστοκράτη που το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να ευνοήσει μια πολύ μικρή κοινωνική ομάδα. Και αυτό δεν έχει καμία σχέση με μία σύγχρονη δημοκρατία.