Η άρνηση του Χαφτάρ να συναντήσει Ευρωπαίους υπουργούς και τον Επίτροπο Μετανάστευσης αποκάλυψε το απόλυτο φιάσκο της ευρωπαϊκής στρατηγικής στη Λιβύη. Η εικόνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παρακαλά πολέμαρχους στους οποίους δεν αναγνωρίζει πολιτικές εξουσίες να συγκρατήσουν δυστυχισμένους ανθρώπους στις πύλες της και στο τέλος να «τρώει πόρτα», είναι μια εικόνα παρακμής και θλίψης για όσους πίστεψαν και πιστεύουν στο ευρωπαϊκό όραμα.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι εξαγγελίες Μητσοτάκη περί αναστολής ασύλου και δημιουργίας κλειστών κέντρων κράτησης δεν αποτελούν απλώς πολιτική αναλγησία. Είναι η φυσική απόληξη μιας εξωτερικής πολιτικής που έχει μετατρέψει την Ελλάδα σε συνοριοφύλακα μιας παρηκμασμένης Ευρώπης–φρούριο. Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιμένει στον αυτοκαταστροφικό ρόλο του «προκεχωρημένου φυλακίου της ΕΕ», εγκαταλείποντας κάθε ίχνος πολυδιάστατης διπλωματίας και θεσμικής πρωτοβουλίας.
Η Νέα Αριστερά διεκδικεί μια νέα στρατηγική για την ελληνική εξωτερική πολιτική και το μεταναστευτικό, θεμελιωμένη σε αρχές και όχι σε ρατσιστικά αντανακλαστικά.
– Όχι στην αναστολή του ασύλου και την ποινικοποίηση της προσφυγιάς.
– Όχι στην ανάθεση ρόλου “σερίφη” σε αυταρχικά καθεστώτα.
– Ναι σε ένα θεσμικό Μεσογειακό διάλογο για τη μετανάστευση, την κλιματική κρίση, τα κυριαρχικά δικαιώματα.
– Ναι στην επιστροφή σε μια πολυμερή, οραματική εξωτερική πολιτική με επίκεντρο τη δημοκρατική σταθερότητα και την ειρήνη.
Η Ελλάδα μπορεί και πρέπει να είναι γέφυρα, όχι συνοριοφύλακας. Για μια εξωτερική πολιτική και μια Ευρώπη που δεν θα εξαρτάται από πολέμαρχους και φράχτες.