Η απόφαση του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Αθηνών να παρατείνει για ακόμη έξι μήνες την προφυλάκιση του Νίκου Ρωμανού, κόντρα μάλιστα στην εισήγηση του εισαγγελέα Πρωτοδικών, εγείρει σοβαρά ερωτήματα για την ισονομία, την αναλογικότητα και τη λειτουργία του κράτους δικαίου.
Στην περίπτωση του Νίκου Ρωμανού, ο εισαγγελέας είχε εισηγηθεί την αντικατάσταση της προσωρινής κράτησης με κατ’ οίκον περιορισμό και ηλεκτρονική επιτήρηση. Το Συμβούλιο όμως αγνόησε την εισήγηση και επέλεξε την αυστηρότερη δυνατή προσέγγιση, παρότι το μοναδικό στοιχείο που φέρεται να συνδέει τον Ρωμανό με την υπόθεση είναι μισό αποτύπωμα σε μια πλαστική σακούλα. Μία απόφαση ξεκάθαρα τιμωρητική.
Όμως η προφυλάκιση αποτελεί το έσχατο μέτρο, που επιβάλλεται μόνο όταν συντρέχουν συγκεκριμένοι, αποδεδειγμένοι λόγοι. Όχι τιμωρητικά. Όχι προληπτικά. Και σίγουρα όχι στη βάση αμφιλεγόμενων ευρημάτων.
Όταν η Δικαιοσύνη επιλέγει να παρατείνει επί μήνες τον εγκλεισμό ανθρώπων χωρίς επαρκή τεκμήρια, δεν υπηρετεί την ασφάλεια ούτε το δημόσιο συμφέρον.
Στη Νέα Αριστερά υπερασπιζόμαστε το αυτονόητο:
κανένας άνθρωπος δεν πρέπει να φυλακίζεται χωρίς αποδείξεις και χωρίς σεβασμό στα δικαιώματά του.
Το κράτος δικαίου δεν είναι διαπραγματεύσιμο. Είναι ο πυρήνας της δημοκρατίας.