Κατά την παρέμβασή της στην Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης, στη συζήτηση του ν/σχ του Υπουργείου Εσωτερικών με τίτλο “ Αναμόρφωση του πειθαρχικού δικαίου των υπαλλήλων του δημόσιου τομέα, σύσταση Ελληνικού Κέντρου Εμπειρογνωμοσύνης Διοικητικών Μεταρρυθμίσεων και λοιπές διατάξεις”, η βουλεύτρια Νότιου Τομέα Αθηνών Θεανώ Φωτίου επισήμανε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
Σήμερα είναι η 51η επέτειος της αποκατάστασης της Δημοκρατίας. Είναι θλιβερή σύμπτωση να συζητάμε εδώ ένα ν/σχ που θα μείνει στην ιστορία της χώρας μας διότι ότι επιχειρεί να μετατρέψει του δημοσίους υπαλλήλους (δ/υ) από δημόσιους λειτουργούς στην υπηρεσία του δημοσίου συμφέροντος σε πειθήνια όργανα και συνενόχους μιας κυβέρνησης σκανδάλων, παρανομιών, αδιαφάνειας και αδικίας σε όφελος ολίγων και σε βάρος της κοινωνίας. Οι δ/υ που συνταξιοδοτούνται στις μέρες μας δεν θυμούνται ποτέ στη μεταδικτατορική περίοδο μια τόσο ξεδιάντροπη προσπάθεια να καταργηθεί η ελευθερία της σκέψης, του λόγου και της αντίστασης των δ/υ. Όλο το πρώτο μέρος του νομοσχεδίου απορρίπτεται ως απαράδεκτο από όλα τα σωματεία δ/υ. Η σύμπτωση αυτή συμβαίνει για δύο λόγους:
Α. Διότι εμφανίζεται ως αυστηροποίηση πειθαρχικών ποινών των δ/υ και επιτάχυνση της πειθαρχικής διαδικασίας ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα αντεργατικό νομοσχέδιο τρομοκράτησης, πειθάρχησης και φίμωσης για να πάψουν οι δ/υ να δρουν για το δημόσιο συμφέρον. Σήμερα το καθεστώς Μητσοτάκη που κλυδωνίζεται από σκάνδαλα διαφθοράς και σπατάλη δημοσίου χρήματος, καταφεύγει σε αυτές τις ρυθμίσεις για να κλείσει στόματα δημοσίων υπαλλήλων που αρνούνται να συμμετέχουν σε παράνομες διαδικασίες όπως της υπαλλήλου του ΟΠΕΚΕΠΕ. Η υπάλληλος αυτή έγινε το σύμβολο των παρεμβάσεων όλων των σωματείων και ενώσεων στη διαβούλευση. Πώς το κάνει αυτό το νομοσχέδιο; Μεταξύ άλλων, καταργεί τη συμμετοχή αιρετών εκπροσώπων εργαζομένων στα πειθαρχικά συμβούλια. Καταργεί τα δευτεροβάθμια πειθαρχικά συμβούλια. Είναι πρωτοφανές ότι καταργείτε το δικαίωμα υποβολής ένστασης , αναγκάζοντας τους διωκόμενους να προσφεύγουν κατευθείαν στη δικαιοσύνη σε μία πολυδάπανη, εξαντλητική διαδικασία. Καθιερώνει ένα πλήρως κρατικό ελεγχόμενο πειθαρχικό όργανο που συγκροτείται αποκλειστικά από νομικούς συμβούλους του κράτους, δηλαδή υπαλλήλους του εργοδότη που δεν διασφαλίζει καμία αμεροληψία, καταργώντας και τους δικαστές. Επεκτείνει τα πειθαρχικά παραπτώματα ποινικοποιώντας το δικαίωμα αντίστασης του δ/υ στον κράτος-εργοδότη. Μεγιστοποιώντας τις ποινές για ασαφή και γενικόλογα παραπτώματα, όπως «η αναξιοπρεπής, ανάρμοστη … συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας», «η κακόβουλη άσκηση κριτικής … της προϊσταμένης αρχής…», και «η παραβίαση της υποχρέωσης εχεμύθειας» επαναφέρει, με άλλη μορφή, το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων.
Β. Με όχημα την αξιολόγηση ανοίγει το δρόμο και την κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο. Πώς το κάνει αυτό; Μεταξύ άλλων διότι η άρνηση συμμετοχής στην αξιολόγηση μετατρέπεται σε βαρύ πειθαρχικό αδίκημα που οδηγεί ακόμα και σε απόλυση. Διότι υιοθετεί υπέρμετρα αυστηρές κυρώσεις που συνοδεύονται από παρακολούθηση της προσωπικής ζωής και της έκφρασης των εργαζομένων ακόμα και στα κοινωνικά δίκτυα. Αλλά και διότι εισάγεται ως ιδιώνυμα πειθαρχικό αδίκημα η άρνηση υπαλλήλου να λάβει μέρος, να διευκολύνει ή να προβεί στη διαδικασία αξιολόγησης, ενώ τιμωρείται με παύση ή απόλυση υπάλληλος εάν απέχει από την αξιολόγηση για δύο συνεχείς περιόδους. Και όλα αυτά όταν η αποχή από την αξιολόγηση σε εφαρμογή αποφάσεων συνδικαλιστικών οργάνων δεν είναι πειθαρχικό παράπτωμα, αλλά άσκηση συνταγματικού δικαιώματος στην απεργία.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία της Θεανώς Φωτίου:
Σήμερα είναι η 51η επέτειος της αποκατάστασης της Δημοκρατίας. Είναι θλιβερή σύμπτωση να συζητάμε εδώ ένα ν/σχ που θα μείνει στην ιστορία της χώρας μας ότι επιχειρεί να μετατρέψει του δημοσίους υπαλλήλους του στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα, από δημόσιους λειτουργούς στην υπηρεσία του δημοσίου συμφέροντος σε πειθήνια όργανα και συνενόχους μιας κυβέρνησης σκανδάλων, παρανομιών, αδιαφάνειας και αδικίας σε όφελος ολίγων και σε βάρος της κοινωνίας.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι που συνταξιοδοτούνται στις μέρες μας δεν θυμούνται ποτέ, στη μεταδικτατορική περίοδο μέχρι σήμερα μια τόσο ξεδιάντροπη προσπάθεια να καταργηθεί η ελευθερία της σκέψης, του λόγου και της αντίστασης των δημοσίων υπαλλήλων στο κράτος, όταν εκείνο το ίδιο παραβιάζει το νόμο ενάντια στο δημόσιο συμφέρον
Όλο το πρώτο μέρος του νομοσχεδίου απορρίπτεται ως απαράδεκτο από όλα τα σωματεία των δημοσίων υπαλλήλων, στενού και ευρύτερου δημόσιου τομέα και πρώτου και δεύτερου βαθμού αυτοδιοίκησης. Η σύμπτωση αυτή συμβαίνει για δύο λόγους:
Α. Διότι εμφανίζεται ως μία απλή αυστηροποίηση των πειθαρχικών ποινών των δημοσίων υπαλλήλων και επιτάχυνση των πειθαρχικής διαδικασίας για τους επίορκους ενώ στην πραγματικότητα είναι ένα αντεργατικό νομοσχέδιο τρομοκράτησης, πειθάρχησης και φίμωσης για να πάψουν οι δημόσιοι υπάλληλοι να δρουν για το δημόσιο συμφέρον. Βγάζει τη δημοκρατία από τους χώρους δουλειάς για να μεταβάλει τους δημοσίους υπαλλήλους σε άτομα μόνα, φοβισμένα, χωρίς συνδικαλιστική κάλυψη, χωρίς φωνή. Τα άτομα αυτά θα φοβούνται να πάρουν πρωτοβουλίες και να εκφράζουν απόψεις και γνώμες για την καλύτερη λειτουργία των δημόσιων υπηρεσιών σε όφελος της κοινωνίας. Ζημιώνεται έτσι όχι μόνο η κοινωνία αλλά και η οικονομία.
Σήμερα που το καθεστώς Μητσοτάκη κλυδωνίζεται από σκάνδαλα διαφθοράς, χαριστικές συμβάσεις, απευθείας αναθέσεις και σπατάλη δημοσίου κρατικού και ευρωπαϊκού χρήματος, καταφεύγει σε αυτές τις ρυθμίσεις για να κλείσει στόματα δημοσίων υπαλλήλων που αρνούνται να συμμετέχουν σε παράνομες διαδικασίες όπως της υπαλλήλου του ΟΠΕΚΕΠΕ. Η υπάλληλος αυτή έγινε το σύμβολο των παρεμβάσεων όλων των σωματείων και ενώσεων στη διαβούλευση.
Ο αποπροσανατολισμός της κοινωνίας είναι ξεκάθαρος. Τη στιγμή που οι μεγάλοι ένοχοι μένουν στο απυρόβλητο, το προσωπικό του δημοσίου στοχοποιείται, φιμώνεται και τρομοκρατείται. Πώς το κάνει αυτό το νομοσχέδιο;
- Καταργεί τη συμμετοχή αιρετών εκπροσώπων εργαζομένων στα πειθαρχικά συμβούλια καταλύοντας κάθε έννοια συλλογικού ελέγχου και υπεράσπισης των εργαζομένων
- Καταργεί τα δευτεροβάθμια πειθαρχικά συμβούλια. Είναι πρωτοφανές ότι καταργείτε το δικαίωμα υποβολής ένστασης και κρίσης των αποφάσεων, αναγκάζοντας τους διωκόμενους να προσφεύγουν κατευθείαν στη δικαιοσύνη σε μία πολυδάπανη, χρονοβόρα και εν τέλει εξαντλητική διαδικασία.
- Καθιερώνει ένα πλήρως κρατικό ελεγχόμενο πειθαρχικό όργανο που συγκροτείται αποκλειστικά από νομικούς συμβούλους του κράτους, δηλαδή υπαλλήλους του εργοδότη που δεν διασφαλίζει καμία αμεροληψία, καταργώντας και τους δικαστές. Οι νομικοί αυτοί σύμβουλοι θα εκπροσωπήσουν αργότερα το Δημόσιο στο δικαστήριο όταν υπάρξει προσβολή της απόφασης του Πειθαρχικού όπως πολύ εύστοχα αναφέρει στα σχόλιά της η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Συντακτών. Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει!
- Επεκτείνει τα πειθαρχικά παραπτώματα ποινικοποιώντας το δικαίωμα αντίστασης του δημοσίου υπαλλήλου στον κράτος-εργοδότη. Μεγιστοποιώντας τις ποινές για ασαφή και γενικόλογα παραπτώματα, όπως «η αναξιοπρεπής, ανάρμοστη ή ανάξια … συμπεριφορά εντός ή εκτός υπηρεσίας», «η κακόβουλη άσκηση κριτικής … της προϊσταμένης αρχής…», και «η παραβίαση της υποχρέωσης εχεμύθειας» επαναφέρει, με άλλη μορφή, το πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων. Η Ένωση Αποφοίτων της Σχολής Δημ. Διοίκησης δηλώνει: «Η αόριστη διατύπωση διατάξεων που αφορούν σε έκδοση ατομικών διοικητικών μέτρων εντείνει την αδιαφάνεια και αντίκειται σε όλες τις αρχές της χρηστής διοίκησης» και η αυστηροποίηση των ποινών τις μετατρέπει σε μέσο τιμωρίας και όχι σωφρονισμού».
- Ιδιαίτερα κινδυνεύουν οι εκπαιδευτικοί, όπως τονίζει στην ανακοίνωσή της και η ΟΛΜΕ, που, προσπαθώντας να μεταδώσουν στα παιδιά την αγάπη για την ειρήνη, τη δημοκρατία, την ελευθερία και το σεβασμό στον άνθρωπο, κινδυνεύουν με πειθαρχικές διώξεις όποτε δεν συμφωνούν με την κυβερνητική πολιτική. Συμβαίνει άλλωστε και τώρα, με το δάσκαλο στο σχολείο του Ταύρου που ανάρτησε ευχές των παιδιών για λευτεριά στην Παλαιστίνη, ή τη δασκάλα στο Μενίδι που δεν ήταν εχέμυθη όταν «αποκάλυψε» ότι δεν υπάρχει νοσηλευτής ώστε ανάπηρο παιδί να παρακολουθεί τα μαθήματα!
- Προβλέπει ποινές από μονοπρόσωπα όργανα. Ο Υπουργός, ο Διοικητής, ο Περιφερειάρχης, αλλά και ο Γενικός Δ/ντής και ο Διευθυντής, δικαιούται να επιβάλλει ποινές χωρίς σύγκληση του πειθαρχικού συμβουλίου κατά την κρίση του και τις συμπάθειες ή αντιπάθειες που έχει. Και γνωρίζουμε καλά ότι όλοι αυτοί είναι “γαλάζιες” προσλήψεις με συγκεκριμένες συμπάθειες και αντιπάθειες.
Β. Με όχημα την αξιολόγηση ανοίγει το δρόμο και την κατάργηση της μονιμότητας στο δημόσιο. Πώς το κάνει αυτό:
- Η άρνηση συμμετοχής στην αξιολόγηση μετατρέπεται σε βαρύ πειθαρχικό αδίκημα που οδηγεί ακόμα και σε απόλυση.
- Θεσμοθετεί την πειθαρχική συνδιαλλαγή ένα συμβιβαστικό deal στα πρότυπα των ποινικών που αν αποδεχτούν την ενοχή θα «πέσουν στα μαλακά», αδιαφορώντας για τη διερεύνηση της αλήθειας.
- Υιοθετεί υπέρμετρα αυστηρές κυρώσεις που συνοδεύονται από παρακολούθηση της προσωπικής ζωής και της έκφρασης των εργαζομένων ακόμα και στα κοινωνικά δίκτυα.
- Εισάγεται το ιδιώνυμα πειθαρχικό αδίκημα η άρνηση υπαλλήλου να λάβει μέρος, να διευκολύνει ή να προβεί στη διαδικασία αξιολόγησης (άρθρο 61). Τιμωρείται με παύση ή απόλυση υπάλληλος εάν απέχει από την αξιολόγηση για δύο συνεχείς περιόδους.
- Εξισώνεται ως προς την πειθαρχική ποινή, ο υπάλληλος που απέχει από την αξιολόγηση, με εκείνον που διαπράττει έγκλημα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή της οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής όπως πολύ εύστοχα τονίζει η Ομοσπονδία Προσωπικού των Περιφερειών. Όμως η αποχή από την αξιολόγηση σε εφαρμογή αποφάσεων συνδικαλιστικών οργάνων δεν είναι πειθαρχικό παράπτωμα. Αλλά άσκηση συνταγματικού δικαιώματος στην απεργία.
Στο Μέρος Β του Ν/Σ προβλέπεται η ίδρυση ενός νέου Νομικού Προσώπου Ιδιωτικού Δικαίου με την επωνυμία «Ελληνικό Κέντρο Εμπειρογνωμοσύνης Διοικητικών Μεταρρυθμίσεων», το ΕΛ.Κ.Ε.ΔΙ.Μ. ή αγγλιστί το Reform Greece. Αποστολή του είναι η παροχή τεχνογνωσίας και εμπειρογνωμοσύνης στην Ελλάδα και το εξωτερικό για ζητήματα Δημόσιας Διοίκησης. Ένα ερώτημα που αμέσως εγείρεται εδώ αφορά στη σκοπιμότητα της ίδρυσης αυτού του νέου Κέντρου δεδομένου ότι:
(α) Υπάρχουν ήδη φορείς εμπειρογνώμων για ειδικά ζητήματα της δημόσιας διοίκησης. Για παράδειγμα, υπάρχει το Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), υπάρχει και η Μονάδα Εμπειρογνωμόνων Απασχόλησης, Κοινωνικής Ασφάλισης, Πρόνοιας και Κοινωνικών Υποθέσεων (ΜΕΚΥ). Γιατί δεν αξιοποιείτε και επεκτείνετε τέτοιους εξειδικευμένους φορείς, αντί να δημιουργείτε νέο Κέντρο;
(β) και σημαντικότερο. Η αποστολή και οι αρμοδιότητες του νέου Κέντρου είναι παρεμφερείς αν όχι ταυτόσημες με εκείνες του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης . Ένα Κέντρο που λειτουργεί ήδη πάνω από 40 έτη και είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου. Σε τι αποσκοπεί επομένως η ίδρυση ενός νέου Κέντρου όταν υπάρχει ήδη τέτοιο κέντρο εμπειρογνωμοσύνης;
Αυτά τα ερωτήματα βεβαίως είναι ρητορικά, με την έννοια ότι γνωρίζουμε καλά τις απαντήσεις τους. Διότι γνωρίζουμε καλά την πολιτική της Δεξιάς διαχρονικά, αλλά ειδικότερα τα τελευταία 6,5 χρόνια. Γνωρίζουμε δηλαδή τι εστί «Καθεστώς Μητσοτάκη». Πρόκειται για έναν συνδυασμό δύο πραγμάτων:
(α) Αφενός μιας επιθετικά νεοφιλελεύθερης πολιτικής που ιδιωτικοποιεί τα πάντα. Εν προκειμένω, ιδιωτικοποιεί αρμοδιότητες της δημόσιας διοίκησης. Πολιτική που ακολουθείτε συστηματικά και γι’ αυτό κάνετε outsourcing σε ιδιώτες την εκπόνηση εθνικών στρατηγικών, τη συγγραφή νόμων και Υπουργικών αποφάσεων, την εκπόνηση και παρακολούθηση χρονοδιαγραμμάτων κ.λπ. Ή γι’ αυτό διορίζετε ιδιώτες μάνατζερς σε κρίσιμου οργανισμούς όπως ο ΕΦΚΑ. Εδώ, δίνετε τη δυνατότητα ο Γενικός Διευθυντής του νέου Κέντρου να είναι ιδιώτης.
(β) Αφετέρου ενός παλαιοδεξιού τρόπου διακυβέρνησης, δηλαδή: πελατειακές σχέσεις, ρουσφέτια, αδιαφάνεια, διαπλοκή, διαφθορά και άρα συνεχή σκάνδαλα. Γι’ αυτό το νέο Κέντρο διοικείται από ΔΣ που το συγκροτούν σχεδόν αποκλειστικά όχι βέβαια εμπειρογνώμονες αλλά Γενικοί Γραμματείς, δηλαδή πολιτικά πρόσωπα. Γι’ αυτό ο Γενικός Διευθυντής ορίζεται αρχικά με απόφαση Υπουργού, και στη συνέχεια με μη αξιοκρατικές διαδικασίες και με απόντα το ΑΣΕΠ. Το ίδιο αναξιοκρατική και αδιαφανής είναι και η διαδικασία επιλογής προϊσταμένων. Εκεί όμως που υπερβαίνεται κάθε όριο είναι ότι δίνεται τη δυνατότητα στον Γενικό Διευθυντή να αποφασίζει (ύστερα από εισήγηση Προϊσταμένου διεύθυνσης) για την ανάθεση έργου ή προγράμματος σε εμπειρογνώμονες που μπορεί να είναι και ιδιώτες, και να αποφασίζει και την αμοιβή τους Πρόκειται δηλαδή για νέα περίπτωση αδιαφάνειας και πελατειακών σχέσεων καθώς απουσιάζει η οποιαδήποτε αναφορά σε μία δομημένη, αντικειμενική διαδικασία ανάθεσης έργων ή προγραμμάτων σε εμπειρογνώμονες. Σκοπεύετε δηλαδή να συνεχίσετε την κατασπατάληση δημόσιων πόρων. Είστε αδιόρθωτοι.
Επειδή προφανώς όλα αυτά καμία σχέση με εμπειρογνωμοσύνη και τεχνογνωσία δεν έχουν, ζητάμε την άμεση απόσυρση και αυτού του Β’ Μέρους του νομοσχεδίου.
Όσο για το τρίτο μέρος, θα σταθώ στα εξής:
α) Καταρχάς συμφωνούμε με τα πάρκα για τα ζώα συντροφιάς.
Όμως,
β) Στο άρθρο 101 όπου διευρύνετε περαιτέρω τις απαιτήσεις για να ισχύσει η κινητικότητα προσθέτετε και τους ΟΤΑ Β΄ βαθμού στους φορείς για τους οποίους απαιτείται σύμφωνη γνώμη του αρμόδιου οργάνου, ενώ σε προηγούμενο χρόνο είχατε προσθέσει τους Δήμους. Έτσι καταργείτε στην ουσία τις δυνατότητες υπαλλήλων των ΟΤΑ, και των δύο βαθμών, να συμμετέχουν στην κινητικότητα. Η κινητικότητα στην πραγματικότητα έχει λήξει για το δημόσιο παρά μόνο αν οι υπάλληλοι είναι αρεστοί στους προϊσταμένους που εσείς διορίζετε.
Β) Στο άρθρο 106 επιταχύνεται η πρόσληψη δημοτικών αστυνομικών μετά την επιτυχία τους σε προκήρυξη ΑΣΕΠ λόγω τουριστικής περιόδου. Είναι δυνατόν να στέλνετε σε υπηρεσία αστυνομικούς, έστω και δημοτικούς, χωρίς προηγούμενη εκπαίδευση; Και μάλιστα σε τουριστικές περιοχές όπου με ελεγχόμενους επιχειρηματίες και πολίτες συχνά συμβαίνουν επεισόδια; Και πώς θα εκπαιδεύονται παράλληλα; Ποιες ώρες και μέρες; Βρίσκουμε τη ρύθμιση εξαιρετικά επικίνδυνη για τους ίδιους τους ανθρώπους που θα αναλάβουν υπηρεσία και για τους δήμους όπου θα απασχοληθούν.
Βέβαια να μην ξεχάσω και τις Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις σε άρθρα αμφιλεγόμενα, όπου τελικά δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς ψηφίζουμε.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, ως Νέα Αριστερά ζητάμε την απόσυρση του ν/σχ το οποίο και καταψηφίζουμε.
https://www.youtube.com/watch?v=-Tz195QuY5E