Θ. Φωτίου: Να αποσυρθεί το νομοσχέδιο της 13ωρης δουλείας , ταξική επιλογή της κυβέρνησης Μητσοτάκη που εκμεταλλεύεται τους  εργαζόμενους προς όφελος εργοδοτών κ μεγάλων επιχειρήσεων

Κατά την ομιλία της στην Ολομέλεια της Βουλής για το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας, η βουλεύτρια Νότιου Τομέα Αθηνών, Θεανώ Φωτίου, ανέφερε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

Η κυβέρνησης της ΝΔ εδώ κι έξι χρόνια ακολουθεί συστηματικά μια στρατηγική αντίστροφης αναδιανομής πλούτου από τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα προς τα οικονομικά πανίσχυρα. Υλοποιεί αυτή τη στρατηγική με πολλούς τρόπους. Με σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές για τα υπερκέρδη και τον μεγάλο πλούτο. Με ενίσχυση των καρτέλ της αισχροκέρδειας σε τράπεζες, σούπερ-μάρκετ, ηλεκτρικό, βενζίνη κ.λπ. Με συρρίκνωση και ιδιωτικοποίηση της δημόσια παιδείας, υγείας και πρόνοιας. Με κατάργηση της προστασίας για την πρώτη κατοικία που, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα βρίσκονται υποθηκευμένα σε κόκκινα δάνεια που διακρατούν τράπεζες και funds, οδηγεί σε αναδιανομή ακίνητης περιουσίας εφάμιλλη εκείνης των μαυραγοριτών επί γερμανικής κατοχής.

Κομβικό ρόλο στην αντίστροφη αναδιανομή έχει η εκμετάλλευση μισθωτών εργαζόμενων, η κατάργηση της προστασίας και των δικαιωμάτων τους, και η μείωση των πραγματικών αποδοχών τους από το 2019, μέσα από αλλεπάλληλες αντεργατικές ρυθμίσεις της ΝΔ. Το υπό συζήτηση νομοσχέδιο βαθαίνει την ίδια αντεργατική πολιτική, διότι, μεταξύ άλλων:

  • Διευρύνει τη δυνατότητα 13ωρης εργασίας σε έναν εργοδότη και μάλιστα με τρόπο που οι εργαζόμενοι οφείλουν υπακοή επί ποινή απόλυσης.
  • Διευθετεί το χρόνο εργασίας σε επίπεδο εβδομάδας αντί εξαμήνου, πράγμα που διαλύει κάθε ατομικό και οικογενειακό προγραμματισμό.
  • Διευκολύνει την απόλυση εργαζόμενων χωρίς αποζημίωση διότι αν λείψουν 5 ημέρες από την εργασία θεωρείται αυτομάτως ότι αποχώρησαν οικειοθελώς.
  • Μειώνει τις ημέρες συνεχούς άδειας από 10 σε 5 με αποτέλεσμα να μην υπάρχει επαρκής χρόνος για διακοπές και ανάπαυση έστω μία φορά το χρόνο.
  • Και βεβαίως δεν λείπουν τα πρόσθετα δώρα στους εργοδότες όπως η δυνατότητα αντί να κάνουν μόνιμες προσλήψεις να παίρνουν εργαζόμενους για 2-3 μέρες που θα δουλεύουν 13ωρο. Ή όπως η ρύθμιση ότι οι προσαυξήσεις για  υπερωριακή απασχόληση και για εργασία σε αργίες δεν υπόκεινται σε ασφαλιστικές εισφορές, πράγμα που αυξάνει τα κέρδη του εργοδότη αλλά μειώνει τη μελλοντική σύνταξη του εργαζόμενου.

Ακόμη χειρότερο είναι ότι το νομοσχέδιο βάζει σε κίνδυνο τη ζωή, την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων διότι ακριβώς τα περισσότερα ατυχήματα συμβαίνουν κατά τις τελευταίες ώρες εξαντλητικών ωραρίων, τα οποία επίσης οδηγούν σε έξαρση των επαγγελματικών ασθενειών. Και βεβαίως διαλύουν τον όποιο προγραμματισμό.

Είναι εξοργιστικό ότι τα στελέχη της ΝΔ κάνουν πως δεν ακούν τις προτάσεις της προοδευτικής αντιπολίτευσης για τα εργασιακά. Επαναλαμβάνω λοιπόν τις προτάσεις της Νέας Αριστεράς:

1. Κατάργηση όλων των αντεργατικών ρυθμίσεων της ΝΔ που ήδη ανέφερα.

2. Κατώτατος μισθός αξιοπρεπούς διαβίωσης στα 1000 ευρώ καθαρά και κατόπιν καθορισμός του μέσω συλλογικών διαπραγματεύσεων.

3. Ετήσιες αυξήσεις στους μισθούς στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα κατ’ ελάχιστον ίσες με την αύξηση του γενικού δείκτη τιμών καταναλωτή.

4. Επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ενίσχυση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και στήριξη των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.

5. Aποκατάσταση 13ου και 14ου μισθού και συντάξεων στον δημόσιο τομέα.

6. Σταδιακή μείωση χρόνου εργασίας με στόχο τις 32 ώρες την εβδομάδα, χωρίς μείωση αποδοχών.

Τα στελέχη της ΝΔ παριστάνουν ότι δεν ακούν τις προτάσεις διότι έχουν επιλέξει να στηρίζουν αυτή την ταξική πολιτική που υπερασπίζεται μονομερώς τα συμφέρονται των οικονομικά ισχυρών επιδεινώνοντας την κατάσταση της πλειονότητας των νοικοκυριών αλλά και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Γιαυτό ακριβώς χρειαζόμαστε μια μεγάλη πολιτική αλλαγή η οποία μόνο με την Αριστερά πρωταγωνιστή μπορεί να γίνει πραγματικότητα. 

Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία της Θεανώς Φωτίου:

Κυρίες και κύριοι βουλευτές

Ζούμε και με αυτό το νομοσχέδιο το θέατρο του παραλόγου. Επιχειρήματα εκτίθενται και αναλύονται από όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Ωστόσο, η κυβέρνηση δεν απαντά σε κανένα από αυτά, αλλά επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια με ύφος ταξικής υπεροψίας. Διότι η κυβέρνησης της ΝΔ εδώ κι έξι χρόνια ακολουθεί συστηματικά μια στρατηγική αντίστροφης αναδιανομής πλούτου από τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα προς τα οικονομικά πανίσχυρα, κυρίως τις μεγάλες επιχειρήσεις. Υλοποιεί αυτή τη στρατηγική με πολλούς τρόπους. Με σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές για τα υπερκέρδη και τον μεγάλο πλούτο. Με ενίσχυση των καρτέλ της αισχροκέρδειας σε τράπεζες, σούπερ-μάρκετ, ηλεκτρικό, βενζίνη κ.λπ. Με συρρίκνωση και ιδιωτικοποίηση της δημόσια παιδείας, υγείας και πρόνοιας. Με κατάργηση της προστασίας για την πρώτη κατοικία που, καθώς εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα βρίσκονται υποθηκευμένα σε κόκκινα δάνεια που διακρατούν τράπεζες και funds, οδηγεί σε αναδιανομή ακίνητης περιουσίας εφάμιλλη εκείνης των μαυραγοριτών επί γερμανικής κατοχής.

Κομβικό ρόλο στην αντίστροφη αναδιανομή έχει η εκμετάλλευση μισθωτών εργαζόμενων, η κατάργηση της προστασίας και των δικαιωμάτων τους, και η μείωση των πραγματικών αποδοχών τους από το 2019, μέσα από αλλεπάλληλες αντεργατικές ρυθμίσεις της ΝΔ. Τις ανέφεραν ο Πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, Αλέξης Χαρίτσης, και η εισηγήτριά μας, Έφη Αχτσιόγλου. Τις θυμίζω κι εγώ:

  • Οι εργαζόμενοι απολύονται πλέον χωρίς βάσιμο λόγο.
  • Δεν προστατεύονται οι ενοικιαζόμενοι (εργολαβικοί) εργαζόμενοι.
  • Δεν μπορούν οι εργαζόμενοι να προσφεύγουν μονομερώς στη διαιτησία ώστε να υπογράφουν συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Γιαυτό η χώρα μας έχει μόνο 27% συλλογικές συμβάσεις εργασίας ενώ είμαστε υποχρεωμένοι από την Ευρωπαϊκή Ένωση να έχουμε τουλάχιστον 80%.
  • Καταργήθηκε η 8ωρη εργασία ώστε οι εργαζόμενοι να δουλεύουν 10ωρα με απλήρωτες υπερωρίες και με αντάλλαγμα ρεπό για το μάζεμα των ελιών.
  • Θεσπίστηκε η 13ωρη εργασία σε 2 εργοδότες πράγμα που καταργεί στην πράξη την υποχρεωτική 11ωρη ημερήσια ανάπαυση. 
  • Θεσπίστηκε η σύμβαση μηδενικών ωρών όπου ο εργαζόμενος είναι στη διάθεση του εργοδότη συνεχώς, μη γνωρίζοντας πότε και πόσο θα εργαστεί.
  • Ποινικοποιήθηκε η απεργία.

Το υπό συζήτηση νομοσχέδιο βαθαίνει την ίδια αντεργατική πολιτική, διότι, μεταξύ άλλων:

  • Διευρύνει τη δυνατότητα 13ωρης εργασίας σε έναν εργοδότη και μάλιστα με τρόπο που οι εργαζόμενοι οφείλουν υπακοή επί ποινή απόλυσης.
  • Διευθετεί το χρόνο εργασίας σε επίπεδο εβδομάδας αντί εξαμήνου, πράγμα που διαλύει κάθε ατομικό και οικογενειακό προγραμματισμό.
  • Διευκολύνει την απόλυση εργαζόμενων χωρίς αποζημίωση διότι αν λείψουν 5 ημέρες από την εργασία θεωρείται αυτομάτως ότι αποχώρησαν οικειοθελώς.
  • Μειώνει τις ημέρες συνεχούς άδειας από 10 σε 5 με αποτέλεσμα να μην υπάρχει επαρκής χρόνος για διακοπές και ανάπαυση έστω μία φορά το χρόνο.
  • Και βεβαίως δεν λείπουν τα πρόσθετα δώρα στους εργοδότες όπως η δυνατότητα αντί να κάνουν μόνιμες προσλήψεις να παίρνουν εργαζόμενους για 2-3 μέρες που θα δουλεύουν 13ωρο. Ή όπως η ρύθμιση ότι οι προσαυξήσεις για  υπερωριακή απασχόληση και για εργασία σε αργίες δεν υπόκεινται σε ασφαλιστικές εισφορές, πράγμα που αυξάνει τα κέρδη του εργοδότη αλλά μειώνει τη μελλοντική σύνταξη του εργαζόμενου.

Ακόμη χειρότερο είναι ότι το νομοσχέδιο βάζει σε κίνδυνο τη ζωή, την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων διότι ακριβώς τα περισσότερα ατυχήματα συμβαίνουν κατά τις τελευταίες ώρες εξαντλητικών ωραρίων, τα οποία επίσης οδηγούν σε έξαρση των επαγγελματικών ασθενειών. Και βεβαίως διαλύουν τον όποιο προγραμματισμό.

Δυστυχώς κατά την κοινοβουλευτική συζήτηση, υπουργοί και βουλευτές της ΝΔ απαξιώνουν τον δημοκρατικό διάλογο ακολουθώντας μια σχολή που αδιαφορώντας για τον πραγματικό αντίλογο, επαναλαμβάνει μονότονα τα ίδια και τα ίδια μήπως με το πες πες μείνει κάτι. Είναι εξοργιστικό όμως να επαναλαμβάνουν ότι η 13ωρη εργασία ή άλλες αντεργατικές ρυθμίσεις τις ζητάνε οι εργαζόμενοι, όταν αυτοί είναι στους δρόμους ζητώντας την απόσυρση του νομοσχεδίου.

Το ίδιο εξοργιστικό είναι ότι τα στελέχη της ΝΔ κάνουν πως δεν ακούν τις προτάσεις της προοδευτικής αντιπολίτευσης για τα εργασιακά. Επαναλαμβάνω λοιπόν τουλάχιστον τις προτάσεις της Νέας Αριστεράς.

  1. Κατάργηση όλων των αντεργατικών ρυθμίσεων της ΝΔ που ήδη ανέφερα.
  2. Κατώτατος μισθός αξιοπρεπούς διαβίωσης στα 1000 ευρώ καθαρά και κατόπιν καθορισμός του μέσω συλλογικών διαπραγματεύσεων.
  3. Ετήσιες αυξήσεις στους μισθούς στο δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα κατ’ ελάχιστον ίσες με την αύξηση του γενικού δείκτη τιμών καταναλωτή.
  4. Επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ενίσχυση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και στήριξη των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων.
  5. Aποκατάσταση 13ου και 14ου μισθού και συντάξεων στον δημόσιο τομέα.
  6. Σταδιακή μείωση χρόνου εργασίας με στόχο τις 32 ώρες την εβδομάδα, χωρίς μείωση αποδοχών.

Τα στελέχη της ΝΔ παριστάνουν ότι δεν ακούν τις προτάσεις διότι έχουν επιλέξει να στηρίζουν αυτή την ταξική πολιτική που υπερασπίζεται μονομερώς τα συμφέρονται των οικονομικά ισχυρών επιδεινώνοντας την κατάσταση της πλειονότητας των νοικοκυριών αλλά και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.

Γι’ αυτό ακριβώς χρειαζόμαστε μια μεγάλη πολιτική αλλαγή η οποία μόνο με την Αριστερά πρωταγωνιστή μπορεί να γίνει πραγματικότητα.