Ομιλία της Βουλεύτριας Φλώρινας και Γραμματέα της ΚΟ της Νέας Αριστεράς ως Κοινοβουλευτικής Εκπροσώπου στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας σχετικά με τη σύμβαση για τα Rafale.
Την στήριξη της Νέας Αριστεράς στον δίκαιο αγώνα των αγροτών και των κτηνοτρόφων δήλωσε η βουλεύτρια Φλώρινας και Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Αριστεράς, Πέτη Πέρκα, ξεκινώντας την ομιλία της στην Ολομέλεια της Βουλής ως Κοινοβουλευτική Εκπρόσωπος επί του σχεδίου νόμου του υπουργείου Εθνικής Άμυνας σχετικά με την σύμβαση για τα μαχητικά αεροσκάφη, Rafale.
«Οι κινητοποιήσεις είναι η φωνή της παραγωγικής Ελλάδας που ασφυκτιά από το αυξημένο κόστος, την αβεβαιότητα και την έλλειψη προοπτικής», ανέφερε χαρακτηριστικά. Σχολίασε μάλιστα και τις «εμπρηστικές» δηλώσεις από την πλευρά της κυβέρνησης που κάνει λόγο για «πολιτικό εκβιασμό», αλλά και για πιο σκληρή αντιμετώπιση των αγροτών από τα ΜΑΤ. Επεσήμανε ότι αυτή η στάση μαρτυρά μια κυβέρνηση «που αντί να ακούει, επιλέγει να απειλεί και να συκοφαντεί», ενώ την ίδια στιγμή οι αποκαλύψεις στην εξεταστική για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, δείχνουν ξεκάθαρα το «πάρτι» επιδοτήσεων.
Η Πέτη Πέρκα δήλωσε ότι η Νέα Αριστερά στέκεται στο πλευρό των αγροτών και των κτηνοτρόφων που διαμαρτύρονται, γιατί «κρατούν την ύπαιθρο ζωντανή», αλλά και γιατί «χωρίς αυτούς δεν υπάρχει μέλλον για τη χώρα».
«Η Ελλάδα έχει αποφασίσει να είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο του ΝΑΤΟ»
Μιλώντας για την ουσία του νομοσχεδίου του ΥΠΕΘΑ, η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος εξήγησε πως «είναι η επιβεβαίωση ότι η χώρα σέρνεται—και μάλιστα συνειδητά—σε μια νέα μιλιταριστική κανονικότητα». Τόνισε πως «η Ευρώπη αντί να υπερασπιστεί την ειρήνη, επιλέγει να αναβαθμιστεί σε αυτόνομο ιμπεριαλιστικό μπλοκ. Και αυτό σημαίνει ένα πράγμα: πολεμική οικονομία. Σημαίνει εκτροπή τεράστιων ποσών από την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική πολιτική και την πράσινη μετάβαση προς εξοπλισμούς, εργοστάσια όπλων και «στρατηγικά projects» μιας οικονομικής ελίτ που βγάζει δισεκατομμύρια από την πολεμική προετοιμασία».
Αυτή η νέα πραγματικότητα που περιέγραψε η Πέτη Πέρκα, «είναι ήδη εδώ», όπως χαρακτηριστικά επεσήμανε, και την ίδια στιγμή «η Ελλάδα τρέχει να πλασαριστεί στην πρώτη γραμμή. Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει να είναι το προκεχωρημένο φυλάκιο. Το «frontline state» του ΝΑΤΟ. Με βάσεις, αγωγούς, λιμάνια, υποδομές, σενάρια επιχειρήσεων, με εμπλοκή σε ανταγωνισμούς για ΑΟΖ, θαλάσσιους δρόμους, υδρογονάνθρακες». Και πρόσθεσε: «Η κυβέρνηση πανηγυρίζει γιατί άνοιξε την πόρτα διάπλατα σε όλους τους τομείς όπου κερδίζουν οι μεγάλοι όμιλοι. Και για την κοινωνία μένει η ακρίβεια, η ανασφάλεια, η συμπίεση».
Αναφερόμενη στην σύμβαση για τα Rafale εξήγησε ότι είναι μια «σύμβαση – φάντασμα», αφού «άρθρα δεν δημοσιεύονται, παραρτήματα εξαφανίζονται και κρίσιμα τεχνικά και οικονομικά στοιχεία βαφτίζονται «υπηρεσιακό απόρρητο». Εξαπέλυσε «πυρά» προς την κυβέρνηση σημειώνοντας ότι με το εν λόγω νομοσχέδιο ζητά λευκή επιταγή από τη Βουλή και ξεκαθαρίζοντας ότι δεν θα της την δώσουν, καθώς όπως δήλωσε «δύο Rafale ισούνται με δύο φορές τον ετήσιο προϋπολογισμό λειτουργίας των ελληνικών πανεπιστημίων».
«Η ασφάλεια επιτυγχάνεται όταν η κοινωνία νιώθει ότι έχει μέλλον»
«Και μέσα σε όλα αυτά η κυβέρνηση μάς λέει να «συνηθίσουμε τα φέρετρα με σημαία». Να συνηθίσουμε τον θάνατο. Να αλλάξουμε κουλτούρα», είπε υπενθυμίζοντας τις δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας, την οποία χαρακτήρισε «ανατριχιαστικά επικίνδυνη». Ξεκαθάρισε με κάθε τρόπο και σε κάθε τόνο ότι «η Αριστερά δεν πρόκειται να γίνει συνένοχη σε αυτόν τον εκτροχιασμό», διαμηνύοντας ότι «ο πόλεμος δεν είναι φυσικό φαινόμενο. Είναι πολιτική επιλογή. Και η ρητορική του «αναπόφευκτου» αθωώνει εκείνους που τον προετοιμάζουν. Η ασφάλεια επιτυγχάνεται όταν η κοινωνία νιώθει ότι έχει μέλλον. Όταν το κράτος υπηρετεί τις ανάγκες της πλειοψηφίας και όχι τα στρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα λίγων».
Η Πέτη Πέρκα ανέδειξε το πραγματικό δίλημμα των καιρών, το οποίο είναι ανάμεσα στον μιλιταρισμό και τη δημοκρατία. «Ανάμεσα στην προσαρμογή στις «αδυσώπητες» απαιτήσεις των αγορών και των γεωπολιτικών ανταγωνισμών, και στην οικοδόμηση ενός διαφορετικού προτάγματος: αυτού της ειρήνης, της κοινωνικής και κλιματικής δικαιοσύνης και του δημοκρατικού ελέγχου πάνω στην τεχνολογία και στην παραγωγή».
«Δεν θα σταματήσουμε να μιλάμε για τη Γάζα»
Για άλλη μια φορά δήλωσε ότι «δεν θα σταματήσουμε να μιλάμε για τη Γάζα, γιατί αυτό που συμβαίνει εκεί και στη Δυτική Όχθη δεν είναι στρατιωτικός πόλεμος, αλλά ένα νέο επεισόδιο του συνεχιζόμενου σχεδίου γενοκτονίας και αποικιοκρατίας που υφίσταται ο Παλαιστινιακός λαός εδώ και περισσότερα από εβδομήντα χρόνια». Πρόσθεσε πως «είναι πόλεμος που στηρίζεται σε μια αντίληψη που θεωρεί τον Παλαιστινιακό λαό υπαρξιακή απειλή που πρέπει να εξαλειφθεί». Έφερε στο φως την τακτική που ακολουθούν οι ηγέτες της Δύσης « που είναι έτοιμοι να δικαιολογήσουν οτιδήποτε κάνει το Ισραήλ χάριν ενός «υποτιθέμενου» εθνικού συμφέροντος. Όλες οι μάσκες που φορούσαν για επτά δεκαετίες οι δυτικές και ορισμένες περιφερειακές δυνάμεις, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, έπεσαν».
Κατήγγειλε και την στάση στελεχών της κυβέρνησης, αλλά και του ίδιου του πρωθυπουργού, ο οποίος θεωρεί «πολύ βαριά» την λέξη γενοκτονία για να χαρακτηρίσει όσα διαπράττει το Ισραήλ στην Γάζα. Ταυτόχρονα επεσήμανε ότι «οι χώρες της δύσης συνεχίζουν τη στρατιωτική, μιντιακή και διπλωματική στήριξη -ακόμη και άμεση συνέργεια στα εγκλήματα».
«Η αντίδραση των λαών μπορεί να αλλάξει τον ρου της ιστορίας»
Η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος σημείωσε ότι όλα τα παραπάνω συμβαίνουν, ενώ την ίδια στιγμή ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, «ανακοίνωσε ότι σύντομα οι ΗΠΑ θα αρχίσουν στρατιωτικά χτυπήματα εντός της Βενεζουέλας. Προφανώς δεν έχει καμία νομιμοποίηση, παραβιάζει τη διεθνή νομιμότητα». Στάθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι μπροστά σε αυτές τις ενέργειες η διεθνής κοινότητα παραμένει σιωπηλή. Κατέληξε λέγοντας ότι «δεν υπάρχει αμφιβολία ότι βρισκόμαστε σε ένα σκοτεινό σημείο της ιστορίας. Μία σκοτεινή στιγμή η οποία φαίνεται ότι θα κρατήσει πολύ. Μόνη ελπίδα η αντίδραση των λαών που μπορεί να αλλάξει τον ρου της ιστορίας. Οι λαϊκοί αγώνες μπορούν να μετατοπίσουν ισορροπίες που μέχρι τώρα φαντάζουν ακλόνητες».

