Σημεία από την τοποθέτηση του Ειδικού Αγορητή Δημήτρη Τζανακόπουλου κατά τη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων επί του Προσχεδίου του Κρατικού Προϋπολογισμού 2026
-Ποια είναι τα βασικά στοιχεία που μας επιτρέπουν να σκιαγραφήσουμε αυτή τη μεγάλη εικόνα της ελληνικής οικονομίας; Η κυβέρνηση επιμένει να αναφέρει ως πολύ μεγάλη επιτυχία της τους ρυθμούς ανάπτυξης, οι οποίοι είναι υψηλότεροι από τον σχετικό ευρωπαϊκό μέσο όρο και αυτό επιχειρεί να το καρπωθεί ως μεγάλη πολιτική επιτυχία. Προσέξτε όμως τι δεν λέει η κυβέρνηση. Οι ρυθμοί αυτοί κινούνται περίπου στην περιοχή του 2%, με την εξαίρεση των χρόνων που υπήρξε η κρίση του Covid. Μετά βρισκόμαστε περίπου στην περιοχή του 2%. Τι είναι αυτό το 2%; Είναι μια πολιτική επιτυχία της κυβέρνησης;
-Σας θυμίζω ότι η μελέτη Δημοσίου για την εξυπηρέτηση του χρέους το 2018 προέβλεπε ακριβώς αυτούς τους ρυθμούς ανάπτυξης ως μέσο όρο για τα επόμενα τριάντα χρόνια. Προσέξτε ποια είναι η διαφορά. Η διαφορά είναι ότι εσείς λέγατε το 2019 ότι θα έχουμε ανάπτυξη 4% για μια 10ετία. Προσέξτε και ποια είναι η διαφορά σε σχέση με το 2018 που έγινε η μελέτη βιωσιμότητας του χρέους, ότι δεν υπήρχαν τα χρήματα που προέκυψαν από το ταμείο ανάκαμψης, όπως δεν υπήρχε και η συνθήκη του Covid. Επομένως, για ποιο πράγμα ακριβώς πανηγυρίζετε; Εν τω μεταξύ, η αντίστοιχη πρόβλεψη που γινόταν το 2018, το 2019, το 2020 για τους ρυθμούς ανάπτυξης της ευρωπαϊκής οικονομίας ήταν ακριβώς αυτό που παρακολουθούμε σήμερα κοντά στο 1%. Επομένως, δεν υφίσταται κάποιος λόγος πανηγυρισμού.
-Το πιο ενδιαφέρον σημείο εδώ θα ήταν αν η ανάπτυξη αυτή έχει αποτελέσματα που διαχέονται προς όφελος της κοινωνικής πλειοψηφίας, έχει αποτελέσματα που ωφελούν την κοινωνική πλειοψηφία, τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τα λαϊκά νοικοκυριά ή αν συμβαίνει στην πραγματικότητα κάτι άλλο. Η απάντηση λοιπόν είναι ότι η ανάπτυξη αυτή δεν ωφελεί την κοινωνική πλειοψηφία.
-Θα μείνω σε τρεις τέσσερις βασικούς δείκτες που αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε όρους αγοραστικής δύναμης. Αν η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται στο 100, στην Ελλάδα είναι στο 70. Είμαστε προ τελευταίοι, με μόνη χειρότερη τη Βουλγαρία, που βρίσκεται στο 66. Η Ρουμανία βρίσκεται στο 79, η Πολωνία το ίδιο, η Τσεχία στο 91 και η Ουγγαρία στο 77. Αν δε η πορεία αυτή συνεχιστεί με αυτούς τους όρους, υπολογίζεται ότι θα φτάσει η χώρα στο σημείο που ήταν το 2009 σε περίπου 28 χρόνια, ενώ θα φτάσει στο 100% σε περίπου 35-37 χρόνια. Να δώσουμε κι άλλους δείκτες μεριδίου μισθών στο ΑΕΠ. Η πορεία είναι απογοητευτική. Το μερίδιο των μισθών όχι απλώς δεν έχει αυξηθεί κατά την εξαετία, αλλά έχει μειωθεί σε σχέση με το που βρισκόταν το 2019, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία. Εκείνη την περίοδο είχε σταθεροποιηθεί με μικρή ανοδική τάση στο 37% το μερίδιο των μισθών στο ΑΕΠ. Σήμερα έχει σταθεροποιηθεί πλέον στην περιοχή του 35%, δύο μονάδες κάτω. Αυτό δείχνει ακριβώς την ταξική μονομέρεια της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό σημαίνει ότι αυτή την ανάπτυξη του ΑΕΠ δεν την καρπώνονται οι μισθωτοί. Δεν την καρπώνονται οι εργαζόμενοι. Την καρπώνεται κάποιος άλλος. Απλούστατα είναι ταξική μονομέρεια με διαφορετικό τρόπο.
-Η ίδια ταξική μονομέρεια αποτυπώνεται και σ έναν άλλο δείκτη. Αυτός είναι ο δείκτης της αγοραστικής δύναμης των ετήσιων αποδοχών εργασίας ανά μισθωτό. Βρισκόμαστε με βάση τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην τελευταία θέση. Είμαστε κάτω και από την Βουλγαρία, η Κύπρος είναι στο 100, η Βουλγαρία στο 81, η Πολωνία στο 97, η Τσεχία στο 105. Αυτός είναι ο δείκτης που αποτυπώνει ακριβώς την εικόνα της αγοραστικής δύναμης της μισθωτής εργασίας εν έτει 2025 στην Ελλάδα, μετά από 6 χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Αυτή είναι η εικόνα που αφορά τη μισθωτή εργασία. Την ίδια ώρα τράπεζες, διυλιστήρια, σουπερ μαρκετ, κατασκευαστικές, ασφαλιστικές, ιδιωτικά νοσοκομεία σημειώνουν ρεκόρ κερδών. Ο ένας κλάδος μετά τον άλλον και η μία επιχείρηση μετά την άλλη. Ρεκόρ τριακονταετίας στα κέρδη. Μόνο φέτος πρόκειται να μοιραστούν, με βάση τις εκτιμήσεις του Χρηματιστηρίου Αθηνών, πέντε δισεκατομμύρια ευρώ σε μερίσματα. Την εξαετία της διακυβέρνησης κυβέρνησης Μητσοτάκη και αυτής της οικονομικής πολιτικής που ακολουθεί 500% αύξηση κερδών των εισηγμένων στο Χρηματιστήριο. Σκεφτείτε έναν μισθωτό που το 2019 έπαιρνε 1000 ευρώ, 500% αύξηση θα σήμαινε ότι σήμερα θα έπρεπε να παίρνει 6000 ευρώ.
-Αυτό είναι ταξική πολιτική, νεοφιλελεύθερη πολιτική. Πρωτογενές πλεόνασμα: εδώ η Νέα Δημοκρατία έλεγε το 2019, λίγο μετά τη συμφωνία για τη ρύθμιση του χρέους το 2018, πρωτογενές πλεόνασμα στην περιοχή του 2% δεν είναι βιώσιμο. Το 2025 θα κλείσει στο 4,8. 5% πρωτογενές πλεόνασμα; Γιατί ακριβώς επιμένετε σε αυτή την πολιτική που διπλασιάζει στη πραγματικότητα το πρωτογενές πλεόνασμα σε σχέση με το στόχο; Ποιες είναι οι πολιτικές πρωτοβουλίες που παίρνει η κυβέρνηση για να αλλάξει αυτή την κατάσταση των πραγμάτων; Καμιά πολιτική πρωτοβουλία δεν παίρνει η κυβέρνηση για να αλλάξει αυτή την κατάσταση πραγμάτων. Γιατί στην πραγματικότητα δημιούργησε αυτή την κατάσταση πραγμάτων. Γιατί αυτή είναι η στρατηγική της επιλογή. Το θέμα είναι ποια μπορεί να είναι μια πολιτική ανταγωνιστική σε αυτό το στρατηγικό σχέδιο της Νέας Δημοκρατίας, το οποίο έχει ένα και μόνο αποτέλεσμα: τον πλουτισμό των λίγων και την φτωχοποίηση των πολλών.