Σε άρθρο της στην εφημερίδα “Το Παρόν της Κυριακής”, η βουλεύτρια Νότιου Τομέα Αθηνών Θεανώ Φωτίου σημειώνει, μεταξύ άλλων, τα εξής:
Η κυβέρνηση της ΝΔ επί 6 και πλέον χρόνια ακολουθεί με ιδιαίτερη επιθετικότητα μια στρατηγική αντίστροφης αναδιανομής πλούτου από τα χαμηλά και μεσαία εισοδηματικά στρώματα προς τα οικονομικά πανίσχυρα, κυρίως τις μεγάλες επιχειρήσεις. Κομβικό ρόλο στην αντίστροφη αναδιανομή διαδραματίζει η εκμετάλλευση των μισθωτών εργαζόμενων, η κατάργηση της προστασίας και των δικαιωμάτων τους, και η μείωση των πραγματικών αποδοχών τους, με συνεχείς αντεργατικές ρυθμίσεις της ΝΔ από το 2019.
Την περασμένη εβδομάδα οι εργαζόμενοι απεργούσαν ζητώντας την απόσυρση του νέου αντεργατικού νομοσχέδιου που συζητείται στη Βουλή, το επονομαζόμενο «νομοσχέδιο της 13ωρης εργασίας». Πρόκειται για νομοσχέδιο που:
- Διευρύνει τη δυνατότητα 13ωρης εργασίας ημερησίως σε έναν εργοδότη και μάλιστα με τρόπο που οι εργαζόμενοι οφείλουν υπακοή επί ποινή απόλυσης.
- Διευθετεί το χρόνο εργασίας σε επίπεδο εβδομάδας αντί εξαμήνου, πράγμα που διαλύει κάθε ατομικό και οικογενειακό προγραμματισμό.
- Διευκολύνει την απόλυση εργαζόμενων χωρίς αποζημίωση διότι αν λείψουν 5 ημέρες από την εργασία θεωρείται αυτομάτως ότι αποχώρησαν οικειοθελώς.
- Μειώνει τις ημέρες συνεχούς άδειας από 10 σε 5 με αποτέλεσμα να μην υπάρχει επαρκής χρόνος για διακοπές και ανάπαυση έστω μία φορά το χρόνο.
- Και βεβαίως δεν λείπουν τα πρόσθετα δώρα στους εργοδότες όπως η δυνατότητα αντί να κάνουν μόνιμες προσλήψεις να παίρνουν εργαζόμενους για 2-3 μέρες που θα δουλεύουν 13ωρο. Ή όπως η ρύθμιση ότι οι προσαυξήσεις για υπερωριακή απασχόληση και για εργασία σε αργίες δεν υπόκεινται σε ασφαλιστικές εισφορές, πράγμα που αυξάνει τα κέρδη του εργοδότη αλλά μειώνει τη μελλοντική σύνταξη του εργαζόμενου.
Ακόμη χειρότερο είναι ότι το νομοσχέδιο βάζει σε κίνδυνο τη ζωή, την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων διότι ακριβώς τα περισσότερα ατυχήματα συμβαίνουν κατά τις τελευταίες ώρες εξαντλητικών ωραρίων, τα οποία επίσης οδηγούν σε έξαρση των επαγγελματικών ασθενειών. Και βεβαίως διαλύουν τον όποιο προγραμματισμό.
Κατά την ακρόαση φορέων στη Βουλή ρώτησα τους εργοδοτικούς φορείς να ερμηνεύσουν το παράδοξο ότι ενώ οι Έλληνες εργάζονται τις περισσότερες ώρες στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στις χώρες του ΟΟΣΑ, παρόλα αυτά έχουν από τις χαμηλότερες αμοιβές. Οι απαντήσεις κυμάνθηκαν από την αυθαίρετη απόρριψη των στατιστικών στοιχείων έως την ορθή επισήμανση της χαμηλής παραγωγικότητας στην Ελλάδα. Βέβαια αποσιώπησαν ότι η χαμηλή παραγωγικότητα οφείλεται και στη αντεργατική πολιτική της ΝΔ που για να ενισχύσει την εργοδοτική κερδοφορία προωθεί το μοντέλο της φθηνής εργασίας.
Από τα παραπάνω προκύπτει αδιαμφισβήτητα ότι τόσο οι μισθωτοί εργαζόμενοι (και συνταξιούχοι) όσο και γενικότερα η συντριπτική πλειονότητα των νοικοκυριών όχι μόνο δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από μια ταξική πολιτική που υπερασπίζεται μονομερώς τα συμφέρονται των οικονομικά ισχυρών, αλλά γίνεται πλέον σαφές ότι αν συνεχίσει να κυβερνά η ΝΔ η θέση της κοινωνικής πλειοψηφίας και οι προοπτικές της χώρας μας θα επιδεινωθούν ακόμη περισσότερο. Χρειάζεται επομένως μια προοδευτική πολιτική αλλαγή που κατά τη γνώμη μου μπορεί να διασφαλιστεί μόνο με την Αριστερά σε πρωταγωνιστικό ρόλο.