Την ώρα που οι Έλληνες αγρότες βρίσκονται στους δρόμους, διεκδικώντας όρους επιβίωσης και αξιοπρέπειας, η κυβέρνηση επιλέγει τη σιωπή σε ένα ζήτημα κομβικής σημασίας για το μέλλον της αγροτικής παραγωγής: τη συμφωνία Ε.Ε. – Mercosur.
Στη Σύνοδο Κορυφής που θα πραγματοποιηθεί εντός της εβδομάδας στις Βρυξέλλες, με τη συμμετοχή του κ. Μητσοτάκη, είναι πιθανό να τεθεί προς έγκριση η συμφωνία με τις χώρες της Mercosur (Αργεντινή, Βραζιλία, Ουρουγουάη, Παραγουάη). Μια συμφωνία που ανοίγει το δρόμο για αδασμολόγητες εισαγωγές αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων από τρίτες χώρες, με σαφώς χαμηλότερα περιβαλλοντικά, εργασιακά και υγειονομικά πρότυπα.
Παρά τη σοβαρότητα του ζητήματος, η κυβέρνηση δεν έχει παρουσιάσει καμία ξεκάθαρη θέση. Δεν γνωρίζουμε αν η χώρα στηρίζει, απορρίπτει ή θέτει όρους στη συμφωνία. Δεν γνωρίζουμε αν έχει προηγηθεί ουσιαστική διαπραγμάτευση για την προστασία της εγχώριας παραγωγής και των ελληνικών προϊόντων.
· Έχει υπάρξει πρόβλεψη για την ουσιαστική προστασία των προϊόντων ΠΟΠ και ΠΓΕ;
· Έχουν τεθεί σαφείς κόκκινες γραμμές για το κρέας, το γάλα, τα δημητριακά και τα οπωροκηπευτικά;
· Υπάρχουν δεσμεύσεις για την αποτροπή των «ελληνοποιήσεων» και του αθέμιτου ανταγωνισμού;
Η κυβερνητική σιωπή είναι ακόμη πιο προκλητική, τη στιγμή που άλλα κράτη-μέλη παίρνουν σαφή θέση: η Γαλλία ζητά αναβολή της απόφασης, η Πολωνία και η Ουγγαρία δηλώνουν ανοιχτά αντίθετες, η Ιρλανδία και η Αυστρία εκφράζουν σοβαρές επιφυλάξεις, ενώ η Ιταλία διαπραγματεύεται σκληρά για την προστασία των δικών της αγροτικών προϊόντων.
Η Νέα Αριστερά είχε ζητήσει ενημέρωση μέσω κοινοβουλευτικού ελέγχου ήδη από την περασμένη χρονιά, με τη σαφή θέση ότι η αγροτική πολιτική δεν μπορεί να αποφασίζεται πίσω από κλειστές πόρτες. Παρ’ όλα αυτά, ουσιαστικές απαντήσεις για τη στάση της κυβέρνησης δεν δόθηκαν ποτέ.
Καλούμε, έστω και την ύστατη στιγμή, την κυβέρνηση να σταματήσει να κρύβεται και να ενημερώσει ξεκάθαρα τους αγρότες και την ελληνική κοινωνία για τη στάση που προτίθεται να κρατήσει. Το μέλλον της εγχώριας και ευρωπαϊκής παραγωγής δεν μπορεί να διακυβεύεται στο όνομα εμπορικών συμφωνιών που ευνοούν πρωτίστως τα συμφέροντα άλλων τομέων της οικονομίας άλλων χωρών σε βάρος των μικρών και μεσαίων παραγωγών.