Δεν έχει πάτο η αδιαφορία της κυβέρνησης στο πεδίο της κοινωνικής προστασίας των πιο ευάλωτων ομάδων του πληθυσμού. Τα αποτελέσματα των πολιτικών της έχουν εκτοξεύσει ξανά μετά το 2019 τη φτώχεια σε επίπεδα των χρόνων της κρίσης με αύξηση του αριθμού των φτωχών κατά 200.000 άτομα. Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα για τις γυναίκες, τα παιδιά και τραγικά στους ηλικιωμένους.
Και τί κάνει το Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας για να αντιστρέψει αυτή την τάση; Κάνει κάτι χειρότερο από το τίποτα. Αφήνει όλες τις δομές για την αντιμετώπιση της φτώχειας στον αέρα! Συγκεκριμένα 815 δομές, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του προνοιακού κράτους στη χώρα μας, απειλούνται με διακοπή της λειτουργίας τους και πάνω από 3.600 εργαζόμενοι κινδυνεύουν να βρεθούν στο δρόμο, αφού η χρηματοδότησή των δομών από τα Περιφερειακά Επιχειρησιακά Προγράμματα (ΠΕΠ) του ΕΣΠΑ λήγει στις 31-12-2025, ενώ το Υπουργείο δεν έχει παρουσιάσει κάποια λύση ακόμα. Ίδια ακριβώς κατάσταση επικρατεί και στις δομές πρόληψης και αντιμετώπισης της έμφυλης βίας μετά από 13 χρόνια λειτουργίας. Η χρηματοδότησή τους από ευρωπαϊκά προγράμματα λήγει επίσης στις 31/12/2025.
Για τα παραπάνω θέματα η ΚΟ της Νέας Αριστεράς έχει καταθέσει ερωτήσεις προς την Υπουργό, κ. Δ. Μιχαηλίδου, ζητώντας της το αυτονόητο. Να βρεθεί άμεση και μόνιμη λύση για τη συνέχιση και ενίσχυση όλων των παραπάνω δομών.
Ως Νέα Αριστερά δηλώνουμε την αμέριστη συμπαράστασή μας στους χιλιάδες εργαζόμενους στις παραπάνω δομές, που ενώ εργάζονται δεκαετίες, ενώ συνέβαλαν τα μέγιστα με τη δουλειά τους από την περίοδο της ανθρωπιστικής κρίσης μέχρι και σήμερα και βρίσκονται τούτη την ώρα στον αέρα. Για εμάς η «ανάπτυξη» της χώρας οφείλει να συνοδεύεται από ένα ισχυρό, δημόσιο και δωρεάν κράτος κοινωνικής προστασίας και φροντίδας για όλους και όλες. Και οι δομές αντιμετώπισης της φτώχειας, καθώς και της πρόληψης και αντιμετώπισης της έμφυλης βίας αποτελούν ουσιαστικές και βασικές δομές του κοινωνικού κράτους, για αυτό πρέπει να κατοχυρωθούν θεσμικά και να χρηματοδοτούνται πλέον από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Διεκδικούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια και ασφάλεια!
Για αυτό διεκδικούμε ένα άλλο κοινωνικό κράτος!
Δίπλα στο παιδί, τη γυναίκα, τον ευάλωτο, τον ανάπηρο.
Δίπλα στον καθένα και την καθεμιά μας, όποια στιγμή της ζωή μας το χρειαζόμαστε!