Ο κ. Τσιάρας, είχε το πολιτικό θράσος να μιλήσει λίγες μέρες μόλις μετά το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα της κυβέρνησης για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ για «παιδαγωγική υποχρέωση» του πολιτικού συστήματος, καλώντας –υποτίθεται– σε ένα «ενιαίο μήνυμα» προς την κοινωνία για μια διαχρονική παθογένεια που πρέπει όλοι μαζί να τη θεραπεύσουμε.
Και επειδή ο κ. Τσιάρας θέλει να μιλήσουμε για «παθογένειες», να του θυμίσουμε μερικές:
- Διαχρονική παθογένεια ο Φραπές και ο Χασάπης
- Διαχρονική παθογένεια είναι να κάνει τον ανήξερο ο Υπουργός για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, ενώ επί έναν χρόνο αρνείται να απαντήσει στις επίμονες κοινοβουλευτικές ερωτήσεις της Νέας Αριστεράς
- Διαχρονική παθογένεια είναι να πέφτει από τα σύννεφα ο Υπουργός για πλαστά τιμολόγια στα Οικολογικά Σχήματα, όταν έχει θάψει από τον Δεκέμβριο του 2024 κοινοβουλευτική ερώτηση της Νέας Αριστεράς για το ίδιο θέμα
- Διαχρονική παθογένεια είναι το κουκούλωμα του σκανδάλου με κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα
- Διαχρονική παθογένεια είναι να ξηλώνονται πρόεδροι του ΟΠΕΚΕΠΕ επειδή θέλησαν να κάνουν τη δουλειά τους και να αποκαλύψουν τη διαφθορά
- Διαχρονική παθογένεια είναι το γεγονός ότι εδώ και πέντε χρόνια, η κυβέρνηση και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός γνωρίζουν για τα μαϊμού βοσκοτόπια και σιωπούν, γιατί οι ψηφοθηρικές τους σχέσεις με το πελατειακό κράτος είναι πιο ισχυρές από το δημόσιο συμφέρον
- Διαχρονική παθογένεια είναι ένας κομματικός μηχανισμός που λειτουργεί ως μηχανισμός συγκάλυψης και παρεμπόδισης ελέγχων, όχι ως υπηρέτης της διαφάνειας.
Κύριε Τσιάρα,
Αντί να δίνετε μαθήματα πολιτικής ηθικής, απολογηθείτε καλύτερα για τον ψηφοθηρικό μηχανισμό που έστησε η Νέα Δημοκρατία πάνω στις αγροτικές επιδοτήσεις με ένα δίκτυο διαπλοκής που βασίστηκε στα «μαϊμού βοσκοτόπια», στις στημένες κατανομές και στη συστηματική αποτροπή κάθε ελέγχου.
Κύριε Τσιάρα δυστυχώς για εσάς δεν είμαστε όλοι ίδιοι.