Βασικά σημεία από την συζήτηση της επίκαιρης ερώτησης του Προέδρου της Νέας Αριστεράς Αλέξη Χαρίτση προς τον Υπουργό Εξωτερικών με θέμα: Εκκωφαντική σιωπή και απραξία της Ελλάδας ως μη μόνιμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για τη γενοκτονία στην Παλαιστίνη».

 Τον Ιανουάριο η χώρα μας ανέλαβε καθήκοντα ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Σε συνέντευξή σας στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων ελάχιστες ημέρες νωρίτερα δεν κάνατε την παραμικρή αναφορά στο ζήτημα της Παλαιστίνης, στη γενοκτονία, η οποία συντελείται σήμερα στη Λωρίδα της Γάζας. Και αποδεικνύεται τώρα ότι αυτή η αποσιώπηση δεν ήταν τυχαία. Δεν το ξεχάσατε, δεν ήταν απλώς και μόνο μια παράλειψη. Ηταν μια πολιτική επιλογή της κυβέρνησης. Η σιωπή σας ήταν αποδοχή της πολιτικής Νετανιάχου στην Παλαιστίνη. Μια σιωπή ενδεικτική για το ποια ήθελε η κυβέρνηση να είναι η θέση της χώρας μας και στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ τους επόμενους μήνες. Και η σιωπή αυτή εξελίχθηκε και σήμερα συνιστά συνενοχή στο έγκλημα το οποίο διαπράττεται στην Παλαιστίνη. Παρά τις προσπάθειες να διασκεδάσει τις εντυπώσεις τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση για τη στάση της στο Παλαιστινιακό, η στάση αυτή είναι απαράδεκτη. 

Σας ερωτώ, κύριε Υπουργέ, ποιες είναι οι πρωτοβουλίες που έχει αναλάβει η ελληνική Κυβέρνηση σε σχέση με το έγκλημα το οποίο διαπράττεται στην Παλαιστίνη σε σχέση με τα εγκλήματα πολέμου του Ισραήλ και σε σχέση με τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας; 

Γνωρίζετε τι προβλέπει το καταστατικό της Ρώμης για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Γνωρίζετε τις Συμβάσεις της Γενεύης. Γνωρίζετε επίσης την ύπαρξη διεθνούς εντάλματος σύλληψης σε βάρος του Νετανιάχου, τον οποίον Νετανιάχου έσπευσε ο κ. Μητσοτάκης να τον επισκεφθεί στο Ισραήλ εν μέσω αυτής της γενοκτονίας. Και έσπευσε να τον επισκεφτεί και αναρωτιέμαι γιατί δεν τον προσκάλεσε στην Ελλάδα; Μήπως αν τον προσκαλούσε στην Ελλάδα θα έπρεπε να εκτελεσθεί αυτό το ένταλμα σύλληψης και να συλληφθεί ο κύριος Νετανιάχου; 

Σε ποιες ενέργειες θα προβείτε από εδώ και πέρα έτσι ώστε ως μη μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ να αγωνιστείτε για την άμεση κατάπαυση του πυρός, για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στον χειμαζόμενο παλαιστινιακό λαό, για την επιβολή κυρώσεων στη κυβέρνηση του Ισραήλ που σήμερα διαπράττει γενοκτονία;

Πείτε τα πράγματα επιτέλους με τ’ όνομά τους, κύριε Υπουργέ. Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Παλαιστίνη δεν είναι πόλεμος, δεν είναι εχθροπραξία, δεν είναι απλώς και μόνο μία ανθρωπιστική καταστροφή. Είναι μία γενοκτονία. Να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. 

Εχουμε μπροστά μας μια τραγωδία και σας άκουσα πριν από λίγο να λέτε ότι αυτοί οι άνθρωποι – στους Παλαιστινίους αναφερόσασταν – υποφέρουν από αυτή την κατάσταση. Γιατί δεν λέτε ότι αυτή η κατάσταση είναι μια γενοκτονία η οποία συντελείται και έχει κάποιον ο οποίος είναι ο θύτης αυτής της ιστορίας και είναι η κυβέρνηση του Ισραήλ; Γιατί δεν μπορείτε να το πείτε αυτό; Είστε υπουργός Εξωτερικών μιας χώρας της Ελλάδας, η οποία, κύριε Υπουργέ, πάντα στεκόταν στη σωστή πλευρά της ιστορίας.

Στεκόταν πάντα με το δίκαιο, στεκόταν με τον ανθρωπισμό, στεκόταν με το διεθνές δίκαιο, υπερασπιζόταν τους λαούς απέναντι σε τέτοιες καταστάσεις, σε τέτοιες επιθέσεις, σε τέτοιες απειλές. Πρέπει να πείτε τα πράγματα με το όνομά τους. 

24 χώρες κάλεσαν το Ισραήλ να επιτρέψει την πλήρη και άμεση επανέναρξη ανθρωπιστικής βοήθειας. Πού ήταν η Ελλάδα; Γιατί δεν ήταν μέσα σε αυτές τις 24 χώρες. Χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης διατύπωσαν την πρόθεση να επανεξεταστεί η συμφωνία σύνδεσης Ευρωπαϊκής Ενωσης – Ισραήλ. Γιατί δεν ήταν η Ελλάδα μέσα σε αυτές τις χώρες που ζήτησαν να επανεξεταστεί η συμφωνία με το Ισραήλ;

7 χώρες από κοινού ζήτησαν τον τερματισμό των στρατιωτικών συγκρούσεων και άρση του αποκλεισμού της Γάζας. Γιατί δεν είναι η Ελλάδα μέσα σε αυτές τις επτά χώρες, οι οποίες ζήτησαν την άρση του αποκλεισμού και τον τερματισμό των στρατιωτικών συγκρούσεων; 

Υπάρχει όμως ένα ζήτημα στο οποίο πρέπει να απαντήσετε ευθέως αν θα πάρετε πρωτοβουλία. Και αναφέρομαι στο ζήτημα της αναγνώρισης του παλαιστινιακού κράτους. Δεν είναι απλώς και μόνο ένα συμβολικό ζήτημα. Είναι ένα ζήτημα ουσίας. Είναι ένα ζήτημα το οποίο ανοίγει τον δρόμο για να υπάρξει επιτέλους λύση στο Παλαιστινιακό. Σε αυτό το ζήτημα θα αναλάβετε την πρωτοβουλία; Υπάρχει, σας υπενθυμίζω, ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων από τον Δεκέμβριο του 2015.

Θα την εφαρμόσετε αυτή την απόφαση; Θα την υλοποιήσετε αυτή την απόφαση; Θα προχωρήσετε σε αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους, κύριε Υπουργέ, σε αυτές τις συνθήκες, εδώ που βρισκόμαστε;

Μοιράσου το: