Στην αρχή της τοποθέτησής του ο κ. Τσακαλώτος επισήμανε δύο διακριτούς λόγους για τους οποίους έχουμε φτάσει εδώ που βρισκόμαστε σήμερα.
πρώτον επειδή η ΝΔ χρεοκόπησε τη χώρα το 2009 και γι’ αυτό στο δεύτερο μνημόνιο ξεκίνησε η ιδιωτικοποίηση των λιμανιών, και
δεύτερον η ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού η οποία έχει συγκεκριμένη στόχευση ως προς τη σχέση μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα
Μεγάλος στυλοβάτης του νεοφιλελευθερισμού είναι ο Milton Friedman, ο οποίος εισήγαγε την έννοια της μεγιστοποίησης της αξίας για τους μετόχους. Η ιδιωτική εταιρεία κατά τον Friedman δεν έχει καμία ευθύνη εκτός από το να μεγιστοποιεί την αξία των μετοχών. Δεν έχει καμία άλλη ευθύνη προς τους εργαζόμενους, την τοπική κοινωνία, τους προμηθευτές κλπ
Αποτέλεσμα της επικράτησης αυτής της προσέγγισης είναι να έχουμε χαμηλότερες επενδύσεις τα τελευταία χρόνια από ότι τις προηγούμενες δεκαετίες του 50 και του 60. Ωστόσο αύξηση της αξίας των μετοχών μπορεί κανείς να πετύχει και με μείωση μισθών, εξαγορές και συγχωνεύσεις, αγοράζοντας τις ίδιες μετοχές, αγνοώντας οποιαδήποτε επίπτωση στην κοινωνία και το περιβάλλον και χωρίς να κάνει παραγωγικές επενδύσεις.
Γι’ αυτό, συνέχισε ο κ. Τσακαλώτος, η κυβέρνηση της ΝΔ που έχει πάει την ιδεολογία ένα βήμα πιο μπροστά, κάνει πολλά πράγματα για να ενισχύσει τον ιδιωτικό τομέα, χωρίς να κάνει τίποτα για να ενισχύσει το δημόσιο. Η κυβέρνηση έχει διαλύσει τη Δημόσια Αρχή Λιμένων, και κάθε δημόσιο μηχανισμό ελέγχου των λιμανιών, σε πλήρη αντιδιαστολή με αυτό που γίνεται στα μεγάλα λιμάνια της Ευρώπης στη διοίκηση των οποίων συμμετέχουν επιμελητήρια, δήμοι, τοπικοί φορείς κλπ.
Το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει, τόνισε ο κ. Τσακαλώτος, είναι τι αναπτυξιακό μοντέλο θέλουμε. Γιατί πρέπει να ξέρεις που θέλεις να πας, να έχεις σχέδιο, για να διαμορφώσεις και τις αντίστοιχες πολιτικές.
Η ιδεολογία της ΝΔ είναι ότι δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα το κράτος, μόνο να διευκολύνει τον ιδιωτικό τομέα. Δεν προσπαθεί να φτιάξει ένα κράτος που να έχει στόχους, να έχει αναπτυξιακό σχέδιο, και να έχει διάφορες αποστολές είτε για τη Θεσσαλία, είτε για τα λιμάνια, είτε για την ερήμωση των περιφερειών της χώρας.
Το κράτος με την παρούσα κυβέρνηση και χάνει πόρους και δεν επενδύει σε τεχνογνωσία. Εχει γίνει αδύναμο γιατί δεν επενδύει στα στελέχη του και δίνει υπεργολαβίες σε εταιρείες μελετών που δεν βοηθούν το κράτος γιατί τους ενδιαφέρει μόνο το επόμενο συμβόλαιο. Η Μαζουκάτο έχει αναπτύξει μια ολοκληρωμένη θεώρηση για την αποδυνάμωση του Κράτους.
Στη συνέχεια, ο κ. Τσακαλώτος επισήμανε ότι η Νέα Αριστερά προτείνει την καταγγελία της σύμβασης και όχι την παράταση. Η λογική της ΝΔ στέλνει μήνυμα στους ιδιώτες ότι δεν υπάρχει ούτε εν δυνάμει μια πιθανότητα καταγγελίας της σύμβασης. Με αυτή τη λογική γιατί να συμμορφωθεί ο ιδιωτικός τομέας; Δεν θα κάνει τίποτα αν ξέρει ότι δεν υπάρχει κίνδυνος.
Με την παράταση η κυβέρνηση χάνει από τη φορολογία, χάνει από τα μερίσματα και δίνει κάτι χωρίς να πάρει τίποτα. Πάγια τακτική της κυβέρνησης που τη βλέπουμε σε πολλά νομοσχέδια, όπως όταν έδωσε κίνητρα για συγχωνεύσεις χωρίς να ζητήσει κάτι από τις επιχειρήσεις πχ. πράσινες επενδύσεις ή αναβάθμιση της τεχνολογίας.
Η παράταση, επισήμανε ο κ. Τσακαλώτος, γίνεται με δύο δικαιολογίες. Από την μία έχουμε μια απόφαση του ΣτΕ που δικαιώνει τους πολίτες στον Πειραιά γιατί ο ΟΛΠ δεν εφάρμοσε τις ευρωπαϊκές οδηγίες – όμως οι ευρωπαϊκές οδηγίες δεν είναι κάτι καινούριο. Και διερωτήθηκε ο ιδιώτης επενδυτής δεν γνώριζε την ευρωπαϊκή οδηγία ή η Κυβέρνηση δεν ήταν ενήμερη; Από την άλλη λέει η κυβέρνηση ότι δεν ολοκλήρωσε τα απαραίτητα οδικά και σιδηροδρομικά έργα σύνδεσης – μάλλον άστοχο καθώς είναι η ίδια η κυβέρνηση που εδώ και 5 χρόνια δεν έχει κάνει τίποτα.
Συνοψίζοντας ο κ. Τσακαλώτος απεύθυνε τρία ερωτήματα προς την κυβέρνηση
- Αφού η θεωρητική αιτιολόγηση των ιδιωτικοποιήσεων είναι οι αυξημένες επενδύσεις, όταν ο ιδιωτικός τομέας δεν κάνει τις επενδύσεις πως αιτιολογούνται οι ιδιωτικοποιήσεις;
- Ποια είναι η ευθύνη της κυβέρνησης για την απώλεια των εσόδων;
- Ποιο είναι το κόστος για την τοπική κοινωνία και τις αναπτυξιακές προοπτικές τις Θεσσαλονίκης από την καθυστέρηση – με τις ευλογίες της κυβέρνησης – των επενδύσεων;
Κλείνοντας επισήμανε ότι προβλήματα όπως το δημογραφικό, το παραγωγικό μοντέλο κλπ, δεν θα επιλυθούν απλά και μόνο διευκολύνοντας τον ιδιωτικό τομέα. Χρειάζεται ένα αναπτυξιακό κράτος, ένα κεντρικό σχέδιο όπου θα εμπλέκονται όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, και οι πολίτες, και τα επιμελητήρια, και οι δημόσιες και κοινωνικές επιχειρήσεις για την διαμόρφωση προγραμμάτων και την υλοποίησή τους.
Τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα δεν έχουμε σταθερότητα όπως λέει ο κ. Μητσοτάκης. Εχουμε οικονομική στασιμότητα και πολιτική αστάθεια. Οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές δεν θα δώσουν διέξοδο.
