Συνέντευξη της Ολγας Νάσση, υποψήφιας ευρωβουλεύτριας της Νέας Αριστεράς στο larissa.net

Βαδίζουμε σε μια κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση για τους συσχετισμούς στην ΕΕ. Ποιο πιστεύετε ότι είναι το διακύβευμα και τι μπορεί να προέκυψε, θετικό ή αρνητικό, από το αποτέλεσμα στην Ευρώπη των 27;

Για την Ευρώπη το διακύβευμα των εκλογών είναι η ειρήνη και η περιθωριοποίηση της ακροδεξιάς. Θέλουμε να υπάρχουν εκεί δυνάμεις που θα μιλάνε για την ειρήνη, για να τερματιστεί η γενοκτονία στην Γάζα. Και ταυτόχρονα θα αντιμετωπίσουν την ακροδεξιά αφαιρώντας τα καύσιμά της – τη φτώχεια, τους χαμηλούς μισθούς, τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους. Το ίδιο ισχύει και στην Ελλάδα.

Δεν είμαι αισιόδοξη, αλλά από την άλλη πρέπει να συμβάλλουμε όλοι και όλες στη δημιουργία ενός μετώπου που θα αρχίσει να συσπειρώνει τον κόσμο γύρω από τα πραγματικά προβλήματά του. Οπως βλέπουμε ούτε η Δεξιά, ούτε και η υιοθέτηση μέρους της ατζέντας της ακροδεξιάς, φέρνει αποτελέσματα στην οικονομία και κοινωνία. Αρα είναι στο χέρι μας να δουλέψουμε για να χτίσουμε το αντίπαλο δέος.

Καθώς έχουν προηγηθεί πολλές διαδοχικές εκλογές μέχρι και το Φθινόπωρο, φοβάστε ότι η συμμετοχή θα είναι μειωμένη;

Είναι ένας μεγάλος κίνδυνος και είναι μέρος του βασικού προβλήματος που αντιμετωπίζουμε. Εχουμε να κάνουμε με μια οικονομία και κοινωνία, ένα πολιτικό σύστημα, που είναι μπλοκαρισμένο. Η σταθερότητα του κ. Μητσοτάκη στην ουσία είναι στασιμότητα. Και ο κόσμος έχει πειστεί ότι δύσκολα θα ξεμπλοκάρει. Από την εμπειρία μου στην Ιταλία μπορώ να σας πω ότι μέρος του μπλοκαρίσματος προκύπτει όταν η Αριστερά κυνηγάει το κέντρο με έναν απολιτίκ τρόπο. Το είδαμε με τον Ρέντζι στην Ιταλία όπου έλεγε ότι θα τα αλλάξει όλα και το μόνο που κατάφερε είναι η απόλυτη απαξίωση του. Το βλέπουμε με το ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά δυστυχώς το βλέπουμε και με το ΚΚΕ που μιλάει για αυταπάτες σε σχέση με την Ευρώπη, όταν μιλάμε για σχέδια μεταρρυθμίσεων που θα μπορέσουν να ξεμπλοκάρουν τη στασιμότητα μας. Εμείς λέμε ότι η μεγαλύτερη αυταπάτη είναι να μην δημιουργείς ελπίδα στον λαό ότι ένα νέο κοινωνικό και πολιτικό μπλοκ δυνάμεων μπορεί να αντιμετωπίσει τα προβλήματα των πολιτών με βιώσιμο τρόπο.

 
Το κόμμα σας έχει σαν σύνθημα την Πολιτική που επιστρέφει. Η εποχή όμως, βρίσκεται σε μια φάση μετα-πολιτικής ή άντι-πολιτικής όπου οι καμπάνιες φεύγουν από τα συμβατικά κόμματα. Πιστεύετε ότι καταφέρνετε να επικοινωνήσετε με το κοινό;

Ετσι είναι και θα συνεχίζει να είναι όσο δεν υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που θέτουν τα πολιτικά επίδικα με καθαρό τρόπο, λαϊκό αλλά όχι λαϊκίστικο, και δημιουργούν ελπίδα ότι μπορούμε και καλύτερα. Ως νέο κόμμα εμείς είχαμε και πρόβλημα ορατότητας που μας δυσκόλεψε, αλλά πιστεύω ότι τις τελευταίες τρεις εβδομάδες έχουμε καλύψει κάπως το κενό. Το κυρίαρχο είναι ότι θέτουμε μια ατζέντα για το μέλλον για ένα αντιπαραθετικό κοινωνικό και πολιτικό μπλοκ. Με αιχμές και σπάζοντας ταμπού. Για παράδειγμα μιλάμε για την κούρσα εξοπλισμών, για τη φορολογία, για τα καρτέλ των σουπερμάρκετ, των εταιριών ενέργειας, των τραπεζών. Είναι μια χρήσιμη παρακαταθήκη για την περίοδο μετά τις εκλογές.

Η Νέα Αριστερά συστήθηκε μετά από μια ταραχώδη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύετε ότι σήμερα έχει δικαιωθεί η κίνησή σας;

Στην ουσία είχαμε την εξαέρωση ενός κόμματος και όχι μία διάσπαση. Παρακολουθούμε τον ΣΥΡΙΖΑ να υιοθετεί μια ατζέντα από όλους τους πολιτικούς χώρους, να θέλει να «πιάσει» το κέντρο με μειώσεις φόρων σε εισοδήματα μέχρι εκατό χιλιάδες ευρώ ή μιλώντας για το ΝΑΤΟ ως ιερή αμυντική συμμαχία. Αλλά ούτε αυτό είναι το κυρίαρχο. Πιο σημαντικό είναι ότι διαμορφώνεται ένα προσωποπαγές κόμμα όπου όλα κινούνται γύρω από τον αρχηγό, και ποια έμπνευση θα του έρθει ανά πάσα στιγμή. Αν ο κ. Μητσοτάκης είχε ζητήσει το προφίλ του πιο ανώδυνου αντιπάλου του από το ChatGPT κάτι σαν τον Στέφανο Κασσελάκη θα είχε βγει. Γιατί ο κ. Μητσοτάκης δεν αντιμετωπίζεται από πρόσωπα αλλά από πολιτικές.

 
Εχετε πολύ μεγάλη εμπειρία και εμπλοκή πανευρωπαϊκά με τα θέματα της Κοινωνικής Στέγης και έχετε συνδιαμορφώσει το πρόγραμμα της Νέας Αριστεράς για τον τομέα αυτό. Είναι η Ελλάδα πίσω από άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

Το θέμα της στεγαστικής κρίσης το σήκωσε πρώτα ο δικός μας πολιτικός χώρος στην Ελλάδα. Και ιδιαίτερα ως δικαίωμα στη στέγαση που προκύπτει από διάφορες διεθνείς συνθήκες αλλά και το ίδιο το Σύνταγμα μας. Είναι ευρωπαϊκό θέμα, αλλά, όπως και σε άλλους τομείς, το πρόβλημα είναι πιο οξύ στη χώρα μας.

Από τη διεθνή εμπειρία μου μπορώ να σας πω ότι το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται χωρίς ρυθμίσεις στην αγορά, ιδιαίτερα στο Airbnb, χωρίς περιορισμούς στις αυξήσεις στα νοίκια, χωρίς προστασία της κυρίας κατοικίας, χωρίς ένα νέο πτωχευτικό νόμο όπου οι τράπεζες και τα funds δεν θα έχουν το πρώτο λόγο. Η απορρύθμιση που στηρίζει η ΝΔ, που υποτίθεται θα αύξανε την ελευθερία και την ευημερία, έχει οδηγήσει στα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Η Νέα Αριστερά όχι μόνο έχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης, αλλά προσπαθεί να είναι δίπλα στους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν προβλήματα, να τους ακούει, να συμβάλει στην οργάνωση ενός κινήματος που θα στηρίξει άλλες πολιτικές.

Βασικό σύνθημα της Νέας Αριστεράς είναι η κοινωνική δικαιοσύνη. Είναι αυτό εφικτό στις σημερινές συνθήκες; Υπάρχουν οι πόροι για να χρηματοδοτηθεί μια κοινωνική πολιτική;

Είναι θέμα προτεραιοτήτων. Η ΝΔ συνειδητά επέλεξε μια τεράστια αναδιανομή υπέρ των πλουσίων. Για αυτό μοίρασε τα λεφτά του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας εκεί που τα μοίρασε, για αυτό ιδιωτικοποιεί το ΕΣΥ δίνοντας χώρο στον ιδιωτικό τομέα, για αυτό δεν φορολογεί τα υπερκέρδη, για αυτό οι ελεύθεροι επαγγελματίες θα έχουν δυσάρεστες εκπλήξεις στα φετινά τους εκκαθαριστικά.  Εμείς, όπως καταλαβαίνετε, θα έχουμε την αντίθετη προσέγγιση.

Αλλά όπως υπονοεί και το ερώτημα σας, χρειαζόμαστε και ένα διαφορετικό παραγωγικό μοντέλο για να στηρίξει την αναδιανομή, και να είναι βιώσιμη. Με το ίδιο μοντέλο – τουρισμός, οικοδομή, funds – δεν πας μακριά. Αρα δίνουμε μεγάλη βάση στις προτάσεις μας για την πραγματική οικονομία, για το αναπτυξιακό κράτος, και την περιφερειακή διάσταση ενός τέτοιου κράτους. Οι καταστροφές από την κλιματική κρίση, η ερήμωση της περιφέρειας, η αναδιάρθρωση του αγροτικού τομέα, δεν αντιμετωπίζονται μόνο από τις αγορές, ούτε από οργανισμούς που δεν έχουν άμεση εμπλοκή με τους φορείς της τοπικής οικονομίας.