Η Αριστερά καλείται να σηκώσει το ιδεολογικό γάντι και να συγκρουστεί για τα πιστεύω της
Αλήθεια τι μπορεί να οδηγήσει μια υποψήφια διδακτόρισσα και εργαζόμενη με μπλοκάκι στο να εμπλακεί ως υποψήφια στις ευρωεκλογές αλλά και πόσοι υποψήφιοι αυτοσυστήθηκαν στην κοινωνία ως άνθρωποι που «δε γεννήθηκαν και δε μεγάλωσαν με τα αριστερά ιδεώδη», επιλέγοντας ταυτόχρονα να στελεχώσουν ένα ευρωψηφοδέλτιο, όπως αυτό της Νέας Αριστεράς;
Οντως, δε μεγάλωσα με τα αριστερά ιδεώδη, ωστόσο νοιώθοντας την ανάγκη να πιάσω το νήμα της δικής μου αλήθειας τα ενστερνίστηκα. Ημουν σε αναζήτηση, διέκρινα τις ανισότητες και μέσα από τη συλλογική ζωή και τις συζητήσεις με συντρόφους βρήκα τις απαντήσεις στις ανησυχίες μου και επέλεξα να δώσω τη μάχη με τη Νέα Αριστερά», περιγράφει η Κατερίνα Φλώρου, μιλώντας μας για μια απόφαση που «βασάνισε» καιρό.
«Μεγάλο το βάρος της ευθύνης, τόσο απέναντι στη Νέα Αριστερά που με τίμησε όσο κυρίως για τις κοινωνικές ομάδες που εκπροσωπώ. Η αλήθεια είναι πως με προβλημάτισε, ίσως το φοβήθηκα, ωστόσο οι αντιδράσεις όλων στο άκουσμα της υποψηφιότητάς μου ήταν συγκινητικές και τα μηνύματα που συνεχίζω να εισπράττω είναι θετικά. Υπήρξαν άνθρωποι, σύντροφοι και πρόσωπα αγαπημένα, που πίστεψαν σε μένα πριν από μένα και τους ευχαριστώ γι’ αυτό», συνεχίζει.
Και το «διαζύγιο» με τον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ πόσο μπορεί να κόστισε, τη ρωτώ για την αποχώρησή της από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με την ίδια να μην κρύβει τον προβληματισμό της για τα όσα προηγήθηκαν, κάνοντας λόγο για μια δύσκολη απόφαση, μα και επισημαίνοντας την ανάγκη… συγκρούσεων πάνω σε κομβικά ζητήματα που απασχολούν την κοινωνία.
«Ηταν πολύ δύσκολη απόφαση. Στον ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ αφιέρωσα χρόνο και πολιτική δραστηριοποίηση. Οι δηλώσεις Κασσελάκη στον ΣΕΒ ήταν που με ώθησαν και η απόφαση αποχώρησης ήταν μονόδρομος. Αλλωστε, νοιώθω πως το κόμμα ήταν αυτό που έφυγε από τον πολιτικό χώρο που κινούμαστε και όχι εγώ», απαντά αφοπλιστικά, επισημαίνοντας ταυτόχρονα πως «η Αριστερά καλείται να σηκώσει επιτέλους το ιδεολογικό γάντι και να συγκρουσθεί για τα πιστεύω και τις αρχές της», αλλά και σημειώνοντας το γεγονός πως η Θεσσαλία μπήκε στο «κάδρο» της Ευρώπης λόγω των πλημμυρών αλλά και του πολύνεκρου δυστυχήματος των Τεμπών.
«Κινούμαστε πανευρωπαϊκά σε ένα δυστοπικό περιβάλλον, όπου καταγράφεται η επικίνδυνη άνοδος της ακροδεξιάς. Χρειάζεται αλλαγή κουλτούρας, ταξικό πρόσημο και επιτέλους φορολόγηση του πλούτου. Θεωρώ λοιπόν σημαντική την είσοδο της Νέας Αριστεράς στην Ευρωβουλή, ως μία επιπλέον αριστερή φωνή που θα εκφραστεί με σοβαρούς πολιτικούς όρους. Οπως και να’ χει είμαι αισιόδοξη για την έκβαση των εκλογών και αν με ρωτάτε ένας αγώνας δεν τελειώνει με ένα αποτέλεσμα. Θα πρέπει να δούμε την ατζέντα μας σε διεθνιστικό πλαίσιο, εξετάζοντας κομβικά ζητήματα, όπως η πράσινη μετάβαση, με όρους. Ενα νέο παραγωγικό μοντέλο με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του, καθώς τόσο οι συνέπειες της κλιματικής κρίσης όσο και το κόστος της πράσινης μετάβασης δεν επιβαρύνουν το ίδιο όλες τις κοινωνικές τάξεις».
Υποψήφια διδακτόρισσα στο πεδίο της οικονομικής ανάλυσης και δημόσιας πολιτικής, με ερευνητικό της αντικείμενο την οικονομική ανάλυση μεταναστευτικών ροών και με έντονη φεμινιστική δράση, η Λαρισαία υποψήφια της Νέας Αριστεράς συνεχίζει τον καθημερινό της αγώνα στο πεδίο, διεκδικώντας ταυτόχρονα την ψήφο των εκλογέων, με την τελευταία ερώτηση να στρέφεται… μοιραία γύρω από την επιλογή στο πρόσωπό της.
«Τώρα αρχίζουν τα… δύσκολα», γελάει, εστιάζοντας για μια ακόμη φορά στο συλλογικό: “Ξέρετε η νέα γενιά, η γενιά μου, περνά μια ματαιότητα και μαζί μια απαξίωση της πολιτικής. Ζητώ λοιπόν μια ψήφο για όλα αυτά που προανέφερα. Αυτά πρεσβεύω και αυτά εκπροσωπεί η υποψηφιότητά μου. Μέσα από δράσεις επιχειρώ να εμπνεύσω και όλοι μαζί να δώσουμε νόημα στην πολιτική συμμετοχή”, καταλήγει με… νόημα η Κατερίνα Φλώρου.
