Καταστατικό – Οργανωτικό
31/10/2024 Πρόταση στη Ν.Α. για το οργανωτικό
Αντώνης Πατέλης
Πως αντιλαμβάνομαι συντρόφισσες και σύντροφοι, το οργανωτικό ενός Αριστερού κόμματος στη σημερινή εποχή.
Η σημερινή κοινωνία από πλευράς: Γνώσεων, επιστημονικών κατακτήσεων και Παραγωγής, είναι προ πολλού ώριμη να περάσει στο επόμενο κοινωνικό μετασχηματισμό – Σοσιαλισμό. Αυτό φαίνεται πολύ περισσότερο, ότι όχι μόνο δεν μπορεί η άρχουσα τάξη να προωθήσει άλλο την εξέλιξη, αλλά οδηγείται στην καταστροφή κοινωνίας και περιβάλλοντος. Αρα τίθεται επιτακτική ανάγκη να υπάρξει κοινωνική αλλαγή για να συνεχιστεί η διατήρηση και ανάπτυξη (σε σωστή πλέον κατεύθυνση) για το ανθρώπινο γένος και η προστασία του περιβάλλοντος.
Τι είναι αυτό που εμποδίζει αυτή την αλλαγή;
Η ανωριμότητα της κοινωνικής συνείδησης, να συνειδητοποιήσει όλα αυτά και να αντιστοιχίσει με την πρόοδο της κοινωνίας. Τι χρειάζεται για να υπάρξει αυτή η αντιστοιχία: Υψηλό Πολιτιστικό επίπεδο – Συνειδητότητα – Πολιτική ωριμότητα – ενεργοποίηση στα κοινά, στην Πολιτική και στον Πολιτισμό.
Αυτή η διαπίστωση δείχνει και το βάρος που πρέπει να ριχτεί με ένα σεβαστό ποσοστό, στην τακτική και στην οργανωτική συγκρότηση ενός Αριστερού κόμματος.
Το οργανωτικό σχήμα, είναι εκείνος ο μηχανισμός, που μέσω αυτού θα υλοποιήσεις το όραμά σου.
Η συγκρότησή του καθορίζεται από την ιδεολογία, το σκοπό, τους στρατηγικούς στόχους και την τακτική, προσαρμοζόμενη στις συγκεκριμένες συνθήκες της χώρας σου αλλά… και τις Παγκόσμιες, (αν θέλεις να παίξεις έναν Παγκόσμιο ρόλο).
Το Καταστατικό, που βασική αναφορά γίνεται στον τρόπο λειτουργίας, με βρίσκει, σε πολλά, σύμφωνο. Αλλά, με βάση αυτά τα γενικά που ανέπτυξα παραπάνω, θέλω να κάνω,
Ορισμένες επισημάνσεις, μιας και ο σκοπός μας είναι ο Σοσιαλισμός: • Τρόπο λειτουργίας – όργανα και λειτουργία οργάνων (επιπλέον, να μεταφέρει την εικόνα του κόμματος και της κοινωνίας στα μέλη, να κατευθύνει την πολιτική τους δράση, να τα αναπτύσσει συνειδησιακά).
• Ιεραρχία (αντιστοιχία ικανοτήτων – αρμοδιοτήτων, παίρνοντας υπ’ όψιν την ποσόστωση ανδρών γυναικών 50% – 50%).
• Θεσμών (που να αντιστοιχούν στην ουσία του σκοπού σου) παράδειγμα
εκπαίδευση μελών: Οργανωμένη, συστηματική ιδεολογική ανάπτυξη και υποχρεώσεις, τέτοιες, που να αναπτύσσουν ικανότητες στα στελέχη και στα μέλη. • Υπό ένταξη μέλη (τι ελέγχουμε και ποιο τρόπο διαμόρφωσης ορισμένων προϋποθέσεων, θα ακολουθήσουμε).
• Χαρακτηριστικά μελών (πως θα ήθελες τον αρνητή, της σημερινής τεχνοκρατικής – Καπιταλιστικής πραγματικότητας) και με ποιο τρόπο αυτά δημιουργούνται.
• Υποχρεώσεων και σχέσεων μελών και οργάνωσης. Οι ευθύνες του μέλους απέναντι στο κόμμα. Η συνειδητή καλλιέργεια και ανάπτυξη συντροφικού πνεύματος και σχέσεων. Πώς αυτές συντελούνται;
• Οικονομικό: Οικονομική σύνδεση των μελών και οικονομική αυτοδυναμία σαν κόμμα.
Επιχειρήσεις. Σημαντικός και βασικός τομέας για να μπορεί να υπάρξει οικονομική αυτοδυναμία και να αποτελέσουν σημαντικό εργαλείο για την προώθηση των επιδιωκόμενων στόχων σου. Μπορούν, δε, να γίνουν πρότυπα, αυτών που εσύ θέλεις και επιδιώκεις να φέρεις στην κοινωνία.
Το νέο γεννιέται και αναπτύσσεται μέσα από το παλιό. Νόμος: Φυσικός, Βιολογικός, Κοινωνικός – υλικά και συνειδησιακά.
Οπως, κανείς, αντιλαμβάνεται, το Καταστατικό – Οργανωτικό, αποτελεί όχι μόνο την ραχοκοκαλιά ενός κόμματος, αλλά και την καρδιά του.
Το συγκεκριμένο σχήμα είναι αυτό που θα διαμορφώσει τις αντίστοιχες προϋποθέσεις στα στελέχη και στα μέλη, τα οποία θα μεταφέρουν προσαρμοσμένα στην κοινωνία την πολιτική του κόμματος ή της κυβέρνησης. Εκείνα τα μέλη είναι, που θα οργανώσουν, θα κινητοποιήσουν και θα συμβάλλουν με ποικίλες βιωματικές δραστηριότητες στην ανάπτυξη συνειδητότητας και πολιτικής ωριμότητας του κόσμου, διαμορφώνοντας όραμα και ιδανικά.
Οπως, κανείς αντιλαμβάνεται, αν δεν δοθεί το αντίστοιχο βάρος στην οργανωτική συγκρότηση και η δράση να συνεχίζεται να είναι μόνο από τα επάνω (Κοινοβούλιο, Δημοτικά Συμβούλια), τότε, τον πρώτο λόγο στη διαμόρφωση των συνειδήσεων των ανθρώπων θα το έχει το σύστημα το οποίο, εκτός των άλλων: είναι ζωή!
Ναι μεν καταστροφική και διαστρεβλωμένη, αλλά, δεν παύει να είναι ζωή! Και εσύ στην καλύτερη περίπτωση, ένας καλός διαχειριστής, εάν κατορθώσεις να γίνεις Κυβέρνηση. Πρόσφατο παράδειγμα, η διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ… ή Δημοτική αρχή.
*
Στο οργανωτικό της Σοσιαλδημοκρατίας (Β΄ Διεθνής) το κύριο βάρος δινότανε στη σύλληψη των διαθέσεων – διεκδικήσεων του κόσμου και όχι ταυτόχρονα στην οργάνωση και ανάπτυξή συνειδήσεων (που έβαζε σαν στόχο η Α΄ Διεθνής). Τα αποτελέσματα γνωστά… Παρά τους αγώνες, τις κατακτήσεις και την μαζικότητα που είχε. Στήριξε τον Α΄ ολέθριο Παγκόσμιο πόλεμο.
Το οργανωτικό των Κομουνιστικών Κομμάτων (Μπολσεβίκικο), στην ίδια κατεύθυνση κινείτο. Δηλαδή, να καθοδηγεί τις αυθόρμητες εξεγέρσεις των λαών. Καθορισμένο από τις συνθήκες της Ρωσίας, που σήμαινε, αυξημένο συγκεντρωτισμό το οποίο, σαν πρότυπο οργάνωσης, υλοποιήθηκε από όλα τα Κ.Κ. σ’ όλο τον κόσμο (Γ΄ Διεθνής), χωρίς αξιόλογη προσαρμογή στις ιδιαίτερες συνθήκες κάθε χώρας, ολέθριο όμως για τις ανεπτυγμένες χώρες, αν εξαιρέσουμε την περίοδο της Αντίστασης).
Το ερώτημα που μπαίνει είναι: Στη σημερινή εποχή, τι οργανωτικό χρειάζεται το κίνημα με αναβαθμισμένο τον Καπιταλισμό;
Δεκαετίες τώρα καλλιεργεί συστηματικά και επιστημονικά. (Τόσο δια μέσου της πλύσεις εγκεφάλου, πολύ περισσότερο και πιο αποτελεσματικά με τον τρόπο ζωής και ψυχολογίας, που το ίδιο το σύστημα διοχετεύει και ο λαός αναπαράγει, με φαντασία και συνέπεια, με κυρίαρχο το εγώ και τον ατομισμό). Εξαφανίζει το εμείς και τη συλλογικότητα. Αυτή είναι η μεγαλύτερη δύναμη του κατεστημένου. Και ακούει στο όνομα συνειδησιακή αλλοτρίωση των λαών. Παρά το υψηλό μορφωτικό –
τεχνοκρατικό επίπεδο των σημερινών ανθρώπων.
Και αυτό φαίνεται με όλη την στάση και συμπεριφορά του κόσμου, που όχι μόνο δεν αντιδρά στα πραγματικά οξυμένα ατομικά του προβλήματα, πολύ περισσότερο στα Εθνικά και ακόμα περισσότερο στα Διεθνή, που είναι άμεσα συνδεδεμένα με τα προσωπικά του. Αντίθετα, στηρίζει και ανεβάζει αντιδραστικές κυβερνήσεις και ενισχύει φασιστικά μορφώματα (παράδειγμα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ο ίδιος λαός που τον έκανε κυβέρνηση, ο ίδιος λαός ανέβασε Μητσοτάκη, ενισχύοντας φασιστικά κόμματα).
Και το μεγάλο ερώτημα, πώς πρέπει να αντιδράσουμε;
Η πολιτική μας και το οργανωτικό, πρέπει να είναι έτσι διαμορφωμένο, που να εκφράζει τα προβλήματα τόσο τα Εθνικά όσο και τα καθημερινά του κόσμου και από την άλλη, να μεριμνά για το ανέβασμα του Πολιτιστικού του επίπεδου – συνειδητότητα β ι ω μ α τ ι κ ά !
Εδώ και πολλές δεκαετίες ο αγώνας της Αριστεράς διεξάγονταν από τα επάνω, μέσω Κοινοβουλίου (αφήνοντας το σύστημα να δουλεύει ανενόχλητα στις συνειδήσεις του κόσμου και των νέων).
Καιρός είναι να παραδειγματιστούμε από το πόσο σοφά ενέργησε και ενεργεί το κατεστημένο για το συμφέρον του, και να πάμε κοντά στο λαό και στη νέα γενιά. Οχι με συνθήματα και κομματικές ταμπέλες, αλλά να μπούμε στην καθημερινότητα του, να τον πλησιάσουμε, να γίνουμε φίλοι και από κοινού να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματά του.
Ετσι κερδίζεις τον κόσμο και αναπτύσσεσαι σαν κίνημα!
Αυτός είναι ένας προβληματισμός, που πρέπει να απασχόληση σοβαρά, τα κόμματα της Αριστεράς, για να μπορέσουν να βγουν από την ύφεση που χρόνια τα ταλαιπωρούν.
Και πανηγυρίζουμε (!) όταν κάνει σοβαρά λάθη το σύστημα και κινητοποιείται ο κόσμος… Με την πάγια θέση:
‘‘Να συλλάβουμε και να εκφράσουμε την θέληση των μαζών’’ Οχι να διαμορφώσουμε εμείς, την θέληση των μαζών!
Αυτό όπως είπαμε, είναι δουλειά του συστήματος.
«… η αστική ιδεολογία είναι πολύ διαδεδομένη (και συνεχώς ξαναγεννιέται με τις πιο ποικίλες μορφές) και επιβάλλεται αυθόρμητα στο λαό» ‘‘Τι να κάνουμε;’’ Λένιν. (μερική παράφραση)
Το Σοσιαλιστικό Κίνημα (παγκοσμίως και στη χώρα μας) δημιουργήθηκε ως κίνημα κοινωνικής αλλαγής. Στην συνέχεια, (λόγω συγκεκριμένων οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών συνθηκών) καθιερώθηκε ως κίνημα διαμαρτυρίας και διεκδικήσεων, χάνοντας τον ουσιαστικό του χαρακτήρα
Ω ς κ ί ν η μ α α λ λ α γ ή ς !!!
με αρωγό την διαμαρτυρία και την διεκδίκηση.
Τελικά η τακτική έγινε αυτοσκοπός!
Μήπως έφτασε η ώρα, να αποκατασταθεί στην πραγματική του βάση;
Το νέο οργανωτικό πρέπει να είναι έτσι διαμορφωμένο, που να διευκολύνει την κατάκτηση υψηλού ιδεολογικού επιπέδου και ανάπτυξη συνειδητότητας μελών και κόσμου.
Αν θέλουμε να κατανοήσουν τα μέλη μας τις νέες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες, να διαμορφώνουν ηθικά χαρακτηριστικά, να συσσωρεύουν και να αποδεσμεύουν ψυχοβιολογικές δυνάμεις, που θα διοχετευτούν στον αγώνα και θα υλοποιούν τις ιδέες τους στην καθημερινή τους ζωή και κατά επέκταση, όλα αυτά να τα διοχετεύουν π ρ ο σ α ρ μ ο σ μ έ ν α, μέσα στο λαό και στη νεολαία.
