Σημεία εισήγησης του Δ. Τζανακόπουλου στη Διαρκή Επιτροπή Δημόσιας Διοίκησης & Δικαιοσύνης κατά την επεξεργασία και εξέταση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης

-Οι τοποθετήσεις των φορέων, τόσο στο νομοσχέδιο για τη τροποποίηση των Ποινικών
Κωδίκων, όσο και στο τρέχον νομοσχέδιο ήταν πρωτοφανείς. Εγώ τουλάχιστον, μέσα σε
αυτά τα 8-9 χρόνια, που βρίσκομαι και παρακολουθώ το Ελληνικό Κοινοβούλιο, είτε ως
βουλευτής είτε με τη προηγούμενη ιδιότητα, δεν έχω ξαναδεί σε νομοσχέδια τέτοια
συνολική και απόλυτη κατακραυγή από τη μεριά των φορέων που καλούνται να
τοποθετηθούν επί του νομοσχεδίου και μάλιστα με τέτοια ένταση. Τούτο σημαίνει, ότι
προφανώς δεν σας αφορούν ενδεχομένως αυτού του τύπου οι αντιδράσεις, έχετε υποπέσει
στο θανάσιμο πολιτικό αμάρτημα της απόλυτης αλαζονείας, οχυρωμένοι πίσω από το
γνωστό 41% και συνεχίζετε να νομοθετείτε με τη κοινωνία απέναντι.
-Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, Ολομέλεια Δικηγορικών Συλλόγων, Ομοσπονδία
Δικαστικών Υπαλλήλων και φυσικά το σύνολο σχεδόν των αυτοδιοικητικών φορέων οι
οποίοι τοποθετήθηκαν στη χθεσινή συνεδρίαση και οι οποίοι θίγονται, είτε με τις
καταργήσεις εδρών Πρωτοδικείων, είτε με τις συγχωνεύσεις, είτε από την πλήρη
κατάργηση των Ειρηνοδικείων, ήταν όχι απλώς καταγγελτικοί, όχι απλώς καταδικαστικοί,
αλλά πραγματικά πλήρως ισοπεδωτικοί, για την ίδια τη λογική και τη φιλοσοφία η οποία
βρίσκεται πίσω από αυτό το νομοσχέδιο.
-Τόσο με τη συγχώνευση του πρώτου βαθμού, όσο και με τις καταργήσεις των
Ειρηνοδικείων, αλλά και με τις μεταφορές, δεν επιδιώκετε ως πολιτική ηγεσία και ως
κυβέρνηση την επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης, αλλά κάτι εντελώς διαφορετικό,
αυτό το οποίο αποτέλεσε το μοναδικό κριτήριο στη βάση του οποίου εκπονήθηκε η μελέτη
της Παγκόσμιας Τράπεζας, την οποία εσείς επιλέξατε, ως τον μοναδικό συμμετέχοντα σε
αυτή τη μελέτη.
-Ακούσαμε χθες από τους εκπροσώπους της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, ότι η
Παγκόσμια Τράπεζα δεν ζήτησε καν να συναντηθεί μαζί τους, για να ακούσει έστω τη δική
τους άποψη πριν την εκπόνηση της μελέτης. Πρόκειται περί πραγματικά απαξιωτικής
διαδικασίας για το Ελληνικό Δικαστικό Σύστημα.
-Δεν υπάρχει άλλο κριτήριο στην Παγκόσμια Τράπεζα. Το ξέρουμε αυτό, από τον τρόπο με
τον οποίο δομείται η λογική της, αλλά και η ιδεολογία των εντεταλμένων της και των

λειτουργών της. Δημοσιονομικά αντιμετωπίζουν τα θέματα, δεν τους ενδιαφέρει ούτε το
Κράτος Δικαίου ούτε ο σεβασμός των δικαιωμάτων, ούτε η δυνατότητα πρόσβασης των
πολιτών στη Δικαιοσύνη. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η δημοσιονομική περιστολή.
-Αναφορικά με τα Ειρηνοδικεία που μετατρέπονται σε Περιφερειακά Πρωτοδικεία, οι ίδιοι
οι Ειρηνοδίκες, αλλά και η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, δεν έχουν καν αυτή τη στιγμή
την υποδομή και τη δυνατότητα, να δεχτούν τα δικόγραφα που υπερβαίνουν τη σημερινή
καθ’ ύλη αρμοδιότητα τους δεν έχουν μηχανοργάνωση, δεν έχουν υποδομή για να δεχτούν
δικόγραφα άνω των 20.000 χιλ. ευρώ.
-Καταργείτε 43 Ειρηνοδικεία σε ολόκληρη τη χώρα. Με αυτή την έννοια δυσχεραίνετε την
πρόσβαση των πολιτών στην Δικαιοσύνη. Σχεδόν, φτάνετε στο όριο της άρνησης της
πρόσβασης στο «φυσικό Δικαστή». Διότι, όταν ένας άνθρωπος μένει για παράδειγμα στην
Αίγινα το να μπορέσει για την κατάθεση μιας απλής αγωγής της τάξης των 5.000 χιλ. ευρώ,
να μπει σε έξοδα ταξιδιού στον Πειραιά, να γυρίσει και στη συνέχεια να παρακολουθεί όλες
τις δικαστικές και διαδικαστικές ενέργειες οι οποίες θα γίνονται για να φεύγει από την
Αίγινα και να πηγαίνει στον Πειραιά ενδεχομένως, να πληρώσει περισσότερα από αυτά τα
οποία ζητάει.
-Θα πρέπει να μετακινείται ο Δικαστής, από την έδρα του Πρωτοδικείου, στο παράλληλο
Πρωτοδικείο, στο Περιφερειακό Πρωτοδικείο, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι
πολλαπλασιάζονται οι κίνδυνοι για νέες αναβολές. Αρα, για ποια ταχύτητα απονομής
Δικαιοσύνης συζητάμε; Ωστόσο είναι και ζήτημα αξιοπρεπών συνθηκών εργασίας για τους
Δικαστικούς λειτουργούς.
-Σκοπός του εν λόγω νομοσχεδίου είναι ο δημοσιονομικός περιορισμός, να κλείσουν όσο το
δυνατόν περισσότερα κτίρια. Να ανοίξει η πόρτα για νέες καταργήσεις, είτε Περιφερειακών
Πρωτοδικείων επειδή δεν θα μπορούν να κάνουν καλά τη δουλειά τους.
-Ομως, υπάρχει και το ζήτημα της επιμόρφωσης. Οι ίδιοι οι ειρηνοδίκες λένε ότι δεν είναι
έτοιμοι, αυτή τη στιγμή, να χειριστούν ποινικές υποθέσεις και η απάντηση του Υπουργείου,
είναι πραγματικά εξοργιστική, ότι δηλαδή αυτό δεν είναι πολύ σοβαρό πρόβλημα. Διότι
στην αρχή θα είναι σε τριμελείς συνθέσεις, όπου οι άνθρωποι θα μάθουν και ποινική
δικονομία και ουσιαστικό ποινικό δίκαιο. Εγώ δεν αμφισβητώ τις ικανότητες των
ειρηνοδικών να μάθουν ποινικό δίκαιο, αλλά για κάποιο λόγο υπάρχει η Σχολή Δικαστών.
Δεν είναι για πλάκα που καλείται ένας απόφοιτος της νομικής με μεταπτυχιακά, με
διδακτορικά, να περάσει και από τη βάσανο της Σχολής Δικαστών. Οι ειρηνοδίκες,
κάλλιστα, έχουν τις δυνατότητες να δικάσουν και ποινικές υποθέσεις, αλλά μας λέτε ότι
στην τριμελή σύνθεση ο τρίτος δικαστής δεν μετράει. Μπορεί να είναι μαθητευόμενος. Θα
μάθουν, δηλαδή, στην τριμελή σύνθεση, στο ποινικό, όπου θα δικάζουν υποθέσεις, που
μπορεί να οδηγήσουν σε φυλάκιση ανθρώπων και η ψήφος τους θα είναι αποφασιστική.
-Το νομοσχέδιο με ευθύνη της κυβέρνησης δημιουργεί τοπικές κοινωνικές εντάσεις. Αυτό
το παραδέχονται όλοι. Οι χθεσινές τοποθετήσεις, αλλά και τα υπομνήματα που έχουν
σταλεί, από δεκάδες αυτοδιοικητικούς φορείς και επιτροπές αγώνα, είναι χαρακτηριστικές.
Αυτό δεν σας προβληματίζει; Εδώ έχει μπει σε λειτουργία ένας μηχανισμός κοινωνικού
αυτοματισμού, ο οποίος θα αφήσει πολύ βαθιές πληγές στην ελληνική κοινωνία και αυτό

με δική σας ευθύνη. Γιατί δεν υπακούει στις πραγματικές ανάγκες των τοπικών κοινωνιών
αυτό το νομοσχέδιο. Υπακούει στις ανάγκες που υποδεικνύει η Παγκόσμια Τράπεζα.
-Ετερος σκοπός αυτού του νομοσχεδίου, πέρα από τη μείωση των δαπανών είναι η
συγκέντρωση της δικηγορικής ύλης στις μεγάλες και πολύ μεγάλες δικηγορικές εταιρείες.
Αυτό είναι πασιφανές. Το μικρό γραφείο, ο μαχόμενος δικηγόρος, ο οποίος έχει έναν
ασκούμενο, στην καλύτερη περίπτωση, δεν θα μπορέσει να ανταπεξέλθει στη νέα
πραγματικότητα που διαμορφώνει αυτός ο δικαστικός χάρτης. Αρα, ο μικρός
αυτοαπασχολούμενος δικηγόρος θα υποστεί τεράστιο πλήγμα και αυτό εξηγεί και τα
«αντίδωρα» του προηγούμενου νομοσχεδίου.
-Αρθρο 39. Καταργείται η εξουσία του Ευρωπαίου Εισαγγελέα μετά την άσκηση της
ποινικής δίωξης. Αφού ασκήσει την ποινική δίωξη, να παίρνει ο ίδιος την απολογία του
κατηγορουμένου και παραγγέλνει η απολογία να γίνει από τον αρμόδιο ανακριτή. Ο κ.
Φλωρίδης ισχυρίστηκε ότι αυτό ήταν αίτημα της Ευρωπαίας Εισαγγελέως. Σας καλώ να
δώσετε στη δημοσιότητα και να καταθέσετε στα πρακτικά το σχετικό αίτημα, το οποίο
επικαλεστήκατε ότι υπάρχει. Στον δημόσιο διάλογο οι ισχυρισμοί κατ’ αυτόν τον τρόπο
τεκμηριώνονται. Ο κύριος Υπουργός λέει: «Από τον κύριο Νίκο Πασχάλη, Ευρωπαίο
Εισαγγελέα. Σε συνέχεια τηλεφωνικής μας επικοινωνίας αποστέλλεται συνημμένο κ.λπ..
Συγκεκριμένα, προτείνεται η κατάργηση δύο εδαφίων στις 29 Σεπτεμβρίου του
2023». Αναρωτιέμαι, λοιπόν, κύριε Υπουργέ, ποια είναι η θέση της Επικεφαλής της
Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας σε σχέση με το συγκεκριμένο ζήτημα;
-Αρθρο 44. Στα κακουργήματα που προσβάλουν αγαθά του ατομικού απορρήτου για ποιο
λόγο μεταφέρετε την αρμοδιότητα στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων; Δεν το
σκεφτήκατε όταν φέρατε την τροποποίηση του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας πριν από
μερικές εβδομάδες; Θέλουμε μια σαφή απάντηση για το δικαιοπολιτικό λόγο της
συγκεκριμένης αλλαγής, όταν, μάλιστα, γνωρίζετε ότι υπάρχουν ανοιχτές δίκες, ανοιχτές
διαδικασίες προκαταρκτικής εξέτασης για ζητήματα που αφορούν το ατομικό απόρρητο.

https://youtu.be/4OiV__yrPIo

Μοιράσου το: