1Ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ – ΕΝΕΡΓΕΙΑ – ΑΠΕ
3 Νοεμβρίου 2024
Τις τελευταίες δεκαετίες, στο όνομα της «πράσινης ανάπτυξης» και με πρόσχημα την παραγωγή «καθαρής» ενέργειας, που έχει προσφερθεί βορά σε κερδοσκοπικά συμφέροντα, βιώνουμε μια πραγματική επέλαση αιολικών, μικρών υδροηλεκτρικών και φωτοβολταϊκών, παραβλέποντας τις συνέπειες στο περιβάλλον, (που θέλουμε να προστατέψουμε), στην παραγωγική διαδικασία, στην οικονομία, στην κοινωνία.
Οντας δεδομένο, ωστόσο, ότι σε κάθε περίπτωση χρειαζόμαστε για την κάλυψη των ενεργειακών μας αναγκών διαθεσιμότητα ενέργειας που να μην υποφέρει από διαλείψεις και που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε διαρκή βάση, στην πράξη τα αιολικά και φωτοβολταϊκά σε βουνοκορφές και πεδιάδες, ως μεταβλητές πηγές ενέργειας και με τη διαλείπουσα ενέργεια που παράγουν, έχουν αποδειχθείλύσεις απλά συμπληρωματικές, αλλά αναξιόπιστες σαν αποκλειστικές για την ηλεκτροδότηση,καθώς η διείσδυσή τους στο Δίκτυο επηρεάζει την επάρκεια, σταθερότητα καιαξιοπιστία του (βλ. προσεγγίσεις ειδικών επιστημόνων, εκθέσεις και μελέτες ΑΔΜΗΕ, ΕΣΕΚ, κ.λ.π.).
Καθώς, για λόγους πρακτικούς, περιβαλλοντικούς και οικονομικούς, η αποθήκευση της ενέργειας δεν είναι μέχρι σήμερα εφικτή (με όποιο τρόπο κι αν επιχειρείται),η όποια αξιοποίηση της παραγόμενης από τις ανωτέρω ΑΠΕ μεταβλητής και στοχαστικής ενέργειας εξαρτάται από την παράλληλη χρήση συμβατικών μορφών ηλεκτροπαραγωγής, συμπεριλαμβανόμενων των ορυκτών (και του φυσικού αερίου) από τα οποία, υποτίθεται, επιδιώκουμε να απαλλαγούμε.
Ως εκ τούτων, η ενσωμάτωσημεταβλητών ΑΠΕ στο ηλεκτρικό δίκτυοελάχιστη μείωση εκ/μπών CO2 επιφέρει, ειδικότερα αν ληφθεί υπόψη και ότι μόνο το 1/3 των ορυκτών καυσίμων χρησιμοποιείται για ηλεκτροπαραγωγή. Αντίθετα– και δη η συνεχώς αυξανόμενη – οδηγεί και σε αύξηση του κόστους του ηλεκτρικού ρεύματοςαφού, πέραν των άλλων παραγόντων (των επιδοτήσεων και κρατικών ενισχύσεων προς τις ΑΠΕ μη εξαιρουμένων), απαιτείται και αντίστοιχη ισχύς συμβατικών μονάδων, που θα διασφαλίζουν την επάρκεια και «ισορροπία» του Συστήματος (βλ. μελέτες ΑΔΜΗΕ, ΕΣΕΚ, κ.λ.π.).
Παράλληλα, τα μικρά υδροηλεκτρικά (ΜΥΗΕ), με τις για πολλά χιλιόμετρα εκτροπές νερών από τις κοίτες ορεινών ρεμάτων και ποταμών, την ιδιαίτερα χαμηλή ποσότητα ενέργειας που παράγουν (κι αυτή μόνο εποχικά) και τις καταστροφικές συνέπειές τους στο περιβάλλον, σε συνδυασμό και με τις (εμπορεύσιμες) «άδειες χρήσης νερού», που χορηγούνται σε ιδιώτες, αποδεικνύονται ασύμφορα (και κατά τη γνώμη αντίστοιχων οργάνων της ΕΕ) και, επίσης,αναποτελεσματικά ενώ, εξαιτίας των περιορισμών ή και αποκλεισμών που επιφέρουν στη χρήση του νερού για άλλους σκοπούς (γεωργία, κτηνοτροφία, τουρισμός, κ.λ.π. ή ακόμα και για ύδρευση), προκαλούν και αντίστοιχους συνειρμούς αναφορικά με το μέλλον τουτελευταίου, ως φυσικού και δημόσιου αγαθού.
Παρά την αυξημένη διάδοση των ΑΠΕ και τις διεθνείς συνθήκες για μείωση ρύπων, στην πράξη καταδεικνύεται ότι το «συμφέρον» υπερτερεί της «σωτηρίας του πλανήτη”. Αναζητώντας πιο αξιόπιστες – χωρίς διαλείψεις – μορφές ηλεκτροπαραγωγής, ο κόσμος καταφεύγει αναγκαστικά στην εκσυγχρονισμένη χρήση συμβατικών πηγών ενέργειας, όπως κάρβουνο,αέριο, υδροηλεκτρικά (μεγάλα), πυρηνικά (βλ. π.χ. ΗΠΑ, Κίνα, Γερμανία, Γαλλία, κ.λ.π.). Φρούδες, λοιπόν, και οι ελπίδες (για εκείνους που τις τρέφουν, βέβαια) για οφέλη από τη μετατροπή της χώρας μας σε «μπαταρία της Ευρώπης» και την «εξαγωγή της παραγόμενης από ΑΠΕ ενέργειας».
Οι μεταβλητές ΑΠΕ δε μπορεί να θεωρούνται «ανανεώσιμες», όταν φτιάχνονται από φάϊμπεργκλας, μπετόν, ατσάλι, σπάνιες γαίες (π.χ. νεοδύμιο για τις Α/Γ) με τη χρήση ορυκτών και με ορισμένα από τα υλικά τους να μην ανακυκλώνονται καν.
Οι ΑΠΕ, με τη δέσμευση εκτάσεων αλλά και του φυσικού και υδάτινου πλούτου που προκαλούν, τείνουν να εξελιχθούν σε (εδαφική και όχι μόνο) απώλεια της χώρας μας, που «παραχωρείται» σε Γερμανούς, Γάλλους, Ιταλούς, Σαουδάραβες, κ.λ.π., κατόχους των αντίστοιχων αδειών. Μια ματιά στους δημοσιοποιημένους χάρτες της ΡΑΑΕΥ αρκεί για του λόγου το αληθές. Εχουν, ακόμα, αποδειχθεί – ειδικά τα φαραωνικά έργα – μια βίαιη και χάριν του κέρδους επέμβαση στη Φύση, με ανυπολόγιστες αρνητικές συνέπειες στη βιοποικιλότητα, μετατρέποντας παρθένα φυσικά αποθέματα σε βιομηχανικές ζώνες.
Τα έργα ΑΠΕ είναι έργα περιβαλλοντικά κι ως τέτοια, με βάση τη Συμφωνία του Ααρχους, πρέπει να συμφωνεί γι’ αυτά η τοπική κοινωνία, αφού προηγουμένως έχει αξιόπιστα ενημερωθεί. Τούτο, ωστόσο, ουδόλως συμβαίνει στη χώρα μας, με αποτέλεσμα έναν πρωτόγνωρο αναβρασμό και ξεσηκωμό φορέων, πολιτών αλλά και αυτοδιοικητικών αρχών, απ’ άκρου σε άκρο της Ελλάδας.
Στο κείμενο των θέσεων και των προγραμματικών μας αξόνων υπάρχουναναφορές σε όρους σχετικούς με «κλίμα» και «πράσινη μετάβαση»αλλά μια γενική μόνο αναφοράγια ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ του περιβάλλοντος, της βιοποικιλότητας, ειδικών περιοχών, κ.λ.π..
Ελπίζοντας ότι η ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ θα μείνει αλώβητη από τα συμφέρονταπου λυμαίνονται το χώρο της ενέργειας και ότι θα συμμεριστεί και τους ανά την Ελλάδα προβληματισμούς και αγώνες φορέων και πολιτώνγια την προστασία του τόπου τους από τις καταστροφικές συνέπειες της εγκατάστασης ΑΠΕ, προτείνουμε να συμπεριληφθεί (ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ το είχε πράξει στο Συνέδριο του 2022) στις θέσεις μας για την πράσινη μετάβαση(που πρέπει να είναι συγκεκριμένες και προϊόν ενδελεχούς επεξεργασίας και διαβούλευσης μεταξύ των μελών) και ως βάση συζήτησης για τους προγραμματικούς μας άξονες,η αναγκαιότητα για:
- ΑΝΑΣΤΟΛΗ κάθε αδειοδοτικής για ενεργειακά έργα ΑΠΕ διαδικασίας, άμεσα και χωρίς καμία εξαίρεση, καθώς η συνέχιση εργασιών και η έγκριση νέων αδειών θα επιφέρει τεράστιες και μη αναστρέψιμες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, με καταστροφικές συνέπειες και στην παραγωγική διαδικασία.
- Προσαρμοσμένο στις ανάγκες της χώρας ενεργειακό σχεδιασμό, που θα αίρει τη σημερινή ενεργειακή της εξάρτηση και θα εγγυάται την αυτονομία και αυτάρκεια στην ηλεκτροδότησή της. Σχεδιασμό που να στοχεύει σε μια πραγματική «πράσινη μετάβαση», εστιάζοντας στην εξοικονόμηση ενέργειας και στις αντιρρυπαντικές τεχνολογίες και που θα λαμβάνει υπόψη του τις ιδιαιτερότητες των ΑΠΕ και τις αδυναμίες που αυτές προκαλούν στο σύστημα ηλεκτροδότησης, χωρίς να υιοθετεί πολιτικές που ακριβαίνουν το κοινωνικό αγαθό της ενέργειας (επιδοτήσεις, φόροι υπέρ των ΑΠΕ).
- Εκπόνηση ενός σύγχρονουγια τις ΑΠΕ χωροταξικού σχεδιασμού, που θα σέβεται και θα προστατεύει πραγματικά το περιβάλλον, τη βιοποικιλότητα, τις ιδιαιτερότητες και τις προοπτικές του κάθε τόπου, θεωρώντας ως δεδομένο το ανέγγιχτο των κάθε είδους προστατευόμενων περιοχών (Natura, κ.λ.π.) αλλά και την προστασία του φυσικού και υδάτινου πλούτου, ως αναγκαίων αγαθών για την προώθηση παραγωγικών και οικονομικών δραστηριοτήτων.
- Εγκαιρη και έγκυρη ενημέρωση των τοπικών κοινωνιών και υιοθέτηση της συναίνεσής τους ως όρου για την υλοποίηση έργων ΑΠΕ ή και κάθε άλλου ενεργειακού έργου, ώστε να μην προκαλούνται αντιδράσεις και εντάσεις.
Ακολουθούν υπογραφές
- Γιώργος Καραβίδας,Συντονιστικό ΝεΑρ Καρδίτσας, κινηματική δράση Δίκτυο Φορέων και Πολιτών για την προστασία των Αγράφων, Πύργος Τρικάλων
- Νάγια Παπαλιάκου, ΝεΑρ Αρκαδίας, κινηματική δράση Αθήνα και τοπικά, Παράλιο Αστρος Βόρειας Κυνουρίας,
- Μπέτυ Κωνσταντινίδου, κινηματική δράση περιβαλλοντικό κίνημα Ανδρου, Συντονιστικό ΝεΑρ, Ανω Γαύριο Ανδρος,
- Χρήστος Φασούλας, Συντονιστικό ΝεΑρ Καρδίτσας, κινηματική δράση Δίκτυο Φορέων και Πολιτών για την προστασία των Αγράφων, Καρδίτσα,
- Παναγιώτης Σπύρου, Κόρινθος, Οργάνωση ΝεΑρ Κορινθίας,
- Σπύρος Σαμιακός, Μαρούσι Αττικής, οργάνωση ΝεΑρ Αμαρουσίου,
- Καχριμάνης Σταύρος, ΝεΑρ Αρκαδίας, κινηματική δράση Αθήνα και τοπικά, Παράλιο Αστρος Βόρειας Κυνουρίας,
- Σταύρος Αλεξανδρής, τέως καθηγητής ΓΠΑ,
- Αντώνης Πατέλης, περιβαλλοντικό κίνημα Πάρου, Πάρος
- Γρηγόρης Μαρτούλας, στο περιβαλλοντικό κίνημα Τήνου, Τήνος
- Γιάννης Μαρκόπουλος, Αθήνα, οργάνωση Αμπελοκήπων.
- Γεωργία Αμπατζή
- Αικατερίνη Στατηρά
- Νίκος Μπλέτσας
- Δημήτρης Τσιλίγκος
(οι υπογραφές συνεχίζονται)
