Ομιλία της Βουλεύτριας Φλώρινας και Γραμματέα της Κ.Ο. της Νέας Αριστεράς Πέτης Πέρκα στην Ολομέλεια της Βουλής για την κύρωση της Σύμβασης του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας σχετικά με τη διατήρηση και τη βιώσιμη χρήση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας σε περιοχές πέραν της εθνικής δικαιοδοσίας (BBNJ).
Η Πέτη Πέρκα ξεκίνησε την ομιλία της με τα επίκαιρα θέματα της εξωτερικής πολιτικής. «Βρισκόμαστε σε μια εξαιρετικά κρίσιμη και επικίνδυνη φάση διεθνώς. Η Μέση Ανατολή φλέγεται με τα εγκλήματα του Ισραήλ, η Ινδία-Πακιστάν είναι μία νέα σοβαρή απειλητική εξέλιξη, η Ουκρανία παραμένει πεδίο πολέμου και η κλιματική κατάρρευση δεν είναι πλέον απειλή του μέλλοντος, είναι η πραγματικότητα του παρόντος».
Ασκησε έντονη κριτική στην κυβέρνηση αναφέροντας «μέσα σ’ αυτή τη δίνη, η ελληνική κυβέρνηση παρακολουθεί παθητικά, χωρίς καμία πρωτοβουλία, χωρίς καμία ηθική ή στρατηγική τοποθέτηση. Η στάση της απέναντι στη γενοκτονία που εξελίσσεται στη Γάζα είναι αποκαλυπτική: αποφεύγει να μιλήσει καθαρά, να πάρει θέση υπέρ του Διεθνούς Δικαίου, να υπερασπιστεί τις αξίες του ανθρωπισμού και της ειρήνης.
Η Ελλάδα, ιστορικά δύναμη σταθερότητας και διαμεσολάβησης στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο, μετατρέπεται σήμερα σε παθητικό παρατηρητή ή ακόμα χειρότερα σε σιωπηλό συνένοχο.
Η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει εγκαταλείψει κάθε έννοια πολυμέρειας και ανεξαρτησίας. Δεν αξιοποιεί το διεθνές δίκαιο. Δεν στηρίζει τα διεθνή φόρα που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως αντίβαρο στη βία, στη γεωπολιτική ασυδοσία, στη λεηλασία των φυσικών πόρων. Οταν η ίδια η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ υιοθετεί ψηφίσματα κατά της ισραηλινής κατοχής ή καλεί σε κατάπαυση πυρός, η Ελλάδα σιωπά. Οταν χιλιάδες παιδιά θάβονται στα ερείπια της Γάζας, η κυβέρνηση επιλέγει την ουδετερότητα και στην πράξη την ενοχή.
Αλλά ούτε στα Βαλκάνια η στάση της είναι διαφορετική. Η ακύρωση, στην πράξη, της Συμφωνίας των Πρεσπών, η περιθωριοποίηση της Ελλάδας από τις περιφερειακές πρωτοβουλίες για το περιβάλλον, το νερό και την ενέργεια είναι ενδείξεις μιας εξωτερικής πολιτικής χωρίς αρχές, χωρίς ορίζοντα, χωρίς σχέδιο.
Εχουμε λοιπόν μια κυβέρνηση που σιωπά, παρακολουθεί και εξυπηρετεί συμφέροντα. Η σημερινή κυβέρνηση αρκείται να φωτογραφίζεται με τον Νετανίαχου και να επαναλαμβάνει τις λέξεις «σταθερότητα» και «ανάπτυξη» ως πολιτικά ξόρκια. Πίσω όμως από αυτές τις λέξεις κρύβεται η πλήρης εγκατάλειψη κάθε φιλειρηνικής, κοινωνικής και περιβαλλοντικής στρατηγικής».
Στη συνέχεια τοποθετήθηκε επί της κύρωσης της σύμβασης του ΟΗΕ τονίζοντας ότι «μέσα σε αυτό το πλαίσιο, συζητάμε σήμερα την κύρωση της ιστορικής Σύμβασης του ΟΗΕγια τη διατήρηση και βιώσιμη χρήση της θαλάσσιας βιοποικιλότητας στις περιοχές πέραν της εθνικής δικαιοδοσίας. Μια Συμφωνία που υπεγράφη μόλις το 2023, μετά από 20 χρόνια επίπονων διαπραγματεύσεων. Πρόκειται για ένα ορόσημο στη διεθνή περιβαλλοντική διακυβέρνηση.
Η σημερινή κύρωση αυτής της Διεθνούς Σύμβασης αποτελεί, αναμφίβολα, μια θετική εξέλιξη. Είναι μια ιστορική στιγμή για το Διεθνές Δίκαιο, καθώς επιχειρεί για πρώτη φορά να ρυθμίσει με δεσμευτικό τρόπο την προστασία των γενετικών πόρων της ανοικτής θάλασσας, τους οποίους και αναγνωρίζει ως κοινή κληρονομιά της ανθρωπότητας.
Ωστόσο, δεν μπορούμε να κάνουμε πως δεν βλέπουμε την καθυστέρηση, τις αντιφάσεις και, εντέλει, την υποκρισία που διατρέχει τόσο τη διεθνή όσο και την εθνική πολιτική».
Επιπλέον η Γραμματέας της Κ.Ο. της Νέας Αριστεράς επιτέθηκε στις επιλογές της κυβέρνησης λέγοντας χαρακτηριστικά « η κυβέρνηση έρχεται να κυρώσει αυτή τη σύμβαση, όχι γιατί υιοθέτησε κάποιο εθνικό στρατηγικό σχέδιο για την προστασία της ανοιχτής θάλασσας, αλλά για να μη βρεθεί απούσα από τη Διάσκεψη του ΟΗΕ για τους Ωκεανούς, τον Ιούνιο στη Νίκαια. Κυρώνει τη BBNJ, ενώ έχει επενδύσει σε ένα ενεργειακό μοντέλο που βασίζεται στις εξορύξεις υδρογονανθράκων, στη μόλυνση και στον ανταγωνισμό. Στην Ηπειρο, στο Ιόνιο, στην Κρήτη, προωθούνται ερευνητικές γεωτρήσεις εντός οικολογικά ευαίσθητων περιοχών, με ανυπολόγιστες επιπτώσεις στο θαλάσσιο περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες.
Είναι αδιανόητο, κυρίες και κύριοι, να μιλά κανείς για «πράσινη μετάβαση» και ταυτόχρονα να σχεδιάζει εξορύξεις σε περιοχές Natura 2000. Είναι διπλά υποκριτικό να επικαλείται κανείς την ενεργειακή αυτάρκεια, την ώρα που δεν υπάρχουν ούτε υποδομές ούτε θεσμικά εργαλεία ούτε διακρατικοί μηχανισμοί ελέγχου και συνεργασίας για τις συνέπειες αυτών των επεμβάσεων στο περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες. Δεν έχει καταρτήσει ούτε ένα σχέδιο για τη δημιουργία θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών – πέραν της αιγιαλίτιδας ζώνης-, ενώ ο ΟΗΕ θέτει στόχο 30% προστασία έως το 2030.
Αυτή είναι η ελληνική αδράνεια, όχι από αδυναμία αλλά από επιλογή, από υποταγή σε οικονομικά συμφέροντα που βλέπουν τη θάλασσα όχι ως οικοσύστημα, αλλά ως πεδίο κερδοφορίας. Η υποκρισία βέβαια χαρακτηρίζει την πολιτική της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας για το περιβάλλον.
Αυτό το μοντέλο δεν είναι ενεργειακή πολιτική. Είναι αποικιοκρατία με άλλους όρους και άλλους χάρτες».
Εστίασε στην στάση της Νέας Αριστεράς ως προς τις εξορύξεις: «Από την πρώτη στιγμή είπαμε όχι στις εξορύξεις. Οχι μόνο για λόγους περιβαλλοντικούς, αλλά και για λόγους οικονομικούς, γεωπολιτικούς, στρατηγικούς. Γιατί είναι μια πολιτική αδιέξοδη, επικίνδυνη, ξεπερασμένη».
Ολοκλήρωσε την ομιλία της επισημαίνοντας ότι «υποστηρίζουμε την κύρωση της σύμβασης (BBNJ), γιατί πιστεύουμε στην αρχή της κοινής και ισότιμης διαχείρισης των θαλασσών, στον δίκαιο επιμερισμό των ωφελημάτων από τους γενετικούς πόρους, στη συνεργασία των κρατών με βάση την επιστήμη και το διεθνές δίκαιο. Ομως δεν τρέφουμε αυταπάτες. Ξέρουμε πως οι ίδιες οι δυνάμεις που υπέγραψαν τη σύμβαση, είναι αυτές που συνεχίζουν να ιδιωτικοποιούν τη γνώση, να επιδοτούν τη βιομηχανική αλιεία, να αποκλείουν τις χώρες του Νότου από την τεχνογνωσία.
Η προστασία της βιοποικιλότητας δεν μπορεί να είναι ούτε προαιρετική ούτε προσχηματική. Πρέπει να ενσωματώνεται σε κάθε πεδίο πολιτικής: στη ναυτιλία, στην ενέργεια, στον τουρισμό, στις εξωτερικές μας σχέσεις.
Για τη Νέα Αριστερά, ο αγώνας για τις θάλασσες είναι αγώνας για τα κοινά. Είναι πολιτικός, κοινωνικός, ταξικός. Και δεσμευόμαστε ότι θα δώσουμε σε αυτόν τον αγώνα το περιεχόμενο που του αξίζει όχι μόνο στο Κοινοβούλιο, αλλά και στην κοινωνία».
Δείτε το video: https://youtu.be/y9MBO12aehY
