Η πολεμική οικονομία δεν θα λύσει τα αναπτυξιακά αδιέξοδα της Ε.Ε. Θα στερήσει αναγκαίες δαπάνες από τη ζωή και την ευημερία των λαών της. Για τη χώρα μας που ήδη δαπανά σε εξοπλισμούς το 3,2% του ΑΕΠ, σταθερά στις 5 πρώτες θέσεις του ΝΑΤΟ, δεν είναι θετικό. Θα αποδειχθεί μια ακόμα θηλιά υπερχρέωσης. Σε αυτή την κρίσιμη καμπή για το μέλλον του ευρωπαϊκού οικοδομήματος θα έπρεπε κανονικά να συζητάμε γιατί μετά από τόσα χρόνια Πολιτικής Συνοχής, όχι απλώς δεν έχει επιτευχθεί ο βασικός στόχος της σύγκλισης αλλά οι περιφερειακές ανισότητες έχουν αυξηθεί και έχουν οξυνθεί. Εσάς σας ενδιαφέρει μόνο να αυξήσετε τις αμυντικές δαπάνες και να γεμίσετε τα ταμεία της πολεμικής βιομηχανίας. Λες και δεν είναι ήδη πολύ το 3,2% του ΑΕΠ. Θέλουμε ένα Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας για την κλιματική κρίση, για τη στήριξη του κόσμου της εργασίας, για την ενίσχυση της δημόσιας παιδείας, για την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας. Δεν θέλουμε νέα δάνεια για υπερ-εξοπλισμούς.
Ποιες ακριβώς «κοινές αξίες» μοιραζόμαστε, μοιράζεται η χώρα μας, με τον Νετανιάχου, όπως σας είπε καλωσορίζοντάς σας; Τις αξίες της γενοκτονίας που συνεχίζει να διαπράττει σε βάρος του παλαιστινιακού λαού; Πού ακριβώς οφείλεται η «χαρά σας» που πήγατε στην Ιερουσαλήμ και συζητήσατε μαζί του; Χαίρεστε που την αμέσως επόμενη μέρα ο ισραηλινός στρατός έδωσε εντολή εκκένωσης της Ράφα στρώνοντας το έδαφος για νέα χερσαία επιχείρηση στον νότο της Λωρίδας της Γάζας; Εκεί που πέρσι τον Μάιο ο ισραηλινός στρατός άφησε πίσω του ερείπια; Χαίρεστε που ο Νετανιάχου έχει διακόψει ήδη όλες τις προμήθειες με τρόφιμα, καύσιμα, φάρμακα και ανθρωπιστική βοήθεια προς τους Παλαιστίνιους; Κύριε πρωθυπουργέ, περπατάτε εδώ και καιρό στο δρόμο της απόλυτης ηθικής απαξίας: υποκλοπές – μπαζώματα και συγκαλύψεις. Τώρα και χειροκροτητής μιας γενοκτονίας; Οχι στο όνομά μας. Οχι στο όνομα της χώρας μας. Ποιος δεν προσκαλείται, κύριε Μητσοτάκη, σε επιλεγμένες συναντήσεις για την ευρωπαϊκή άμυνα; Η Ελλάδα –εσείς δηλαδή—δεν προσκαλείται. Αλλά η Τουρκία είναι παρούσα. Μήπως τελικά ο απομονωμένος είναι ο κ. Μητσοτάκης; και για αυτό τρέχει να συναντήσει τον καταζητούμενο Νετανιάχου γιατί ψάχνει να βρει στήριξη σε αυτόν σε μια κοντόφθαλμη λογική ότι ο «εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου»;
Μήπως τελικά ο κ. Μητσοτάκης θέλοντας να αποδράσει από τον κλοιό της κοινωνίας που έχει ξεσηκωθεί με αιχμή το έγκλημα στα Τέμπη, και θέλοντας να αλλάξει την ατζέντα ψάχνει διέξοδο ακριβώς στο αδιέξοδο που έχει δημιουργηθεί από πέρυσι στην Κάσο; Μήπως αναμένοντας μια νέα αντίδραση από την πλευρά της Τουρκίας περιμένει από το Ισραήλ να στηρίξει ή και να απευθυνθεί στις ΗΠΑ τώρα που Νετανιάχου και Τραμπ έχουν τις πλέον στενές σχέσεις; Ε, κι ένα «θερμό» ή λιγότερο «θερμό» επεισόδιο στο Αιγαίο θα διευκολύνει και την αφήγηση «Μητσοτάκης ή χάος». Εμείς σας το λέμε ξεκάθαρα: Μη διανοηθείτε να μετατρέψετε την εσωτερική σας κρίση σε εθνική κρίση! Αυτό που έχει ανάγκη η κοινωνία, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο είναι ένα μαζικό κίνημα ειρήνης. Κι είναι καθήκον, ιστορικό καθήκον, των αριστερών και προοδευτικών δυνάμεων να σταθούν απέναντι στα τύμπανα του πολέμου, απέναντι στους επικίνδυνους, καταστροφικούς σχεδιασμούς των Ευρωπαίων ηγετών.
Σας καλώ, λοιπόν, όλους να αρθούμε στο ύψος των περιστάσεων αλλά και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας πριν να είναι πολύ αργά. Γιατί το παλαιότερο δίλημμα «κανόνια ή βούτυρο» δεν είναι σαθρό. Είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Και η ανάγκη για τη συγκρότηση ενός λαϊκού μετώπου απέναντι στη δεξιά και την ακροδεξιά, απέναντι στη στροφή της Ευρώπης και τον μετασχηματισμό της σε πολεμική οικονομία, είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Ο αγώνας για ειρήνη, κλιματική δικαιοσύνη, ασφάλεια και ευημερία είναι καθήκον μας απέναντι στην κοινωνία που ζητάει «οξυγόνο».
