-Εχουμε συζητήσει τους τελευταίους μήνες, με διάφορες αφορμές, είτε με την τροποποίηση των ποινικών
κωδίκων στην κατεύθυνση της υιοθέτησης μιας λογικής ποινικού λαϊκισμού από τη μεριά της κυβέρνησης,
είτε στο νομοσχέδιο για τη μεταφορά δικαστικής ύλης προς τους δικηγόρους, για τα μεγάλα προβλήματα,
τα οποία αντιμετωπίζει η ελληνική δικαιοσύνη, είτε αυτά αφορούν τη λειτουργία της, την ταχύτητα
απονομής της, τις υποδομές της, την ψηφιοποίηση των διαδικασιών της, τα οργανικά κενά, ιδιαίτερα σε ό,
τι αφορά τους δικαστικούς υπαλλήλους, ακόμα και την ίδια την ποιότητα των δικαστικών αποφάσεων.
-Συνέπεια της κρίσης αυτής είναι ένα γενικευμένο αίσθημα καχυποψίας των πολιτών απέναντι τόσο στην
ελληνική Δικαιοσύνη και τις αποφάσεις της, όσο και απέναντι στην ίδια τη δημοκρατία. Η καχυποψία αυτή
τροφοδοτεί διαρκώς συμπεριφορές και στάσεις αντιπολιτικές που φλερτάρουν με τις διαφορετικές εκδοχές
της άκρας δεξιάς. Η υπόθεση των υποκλοπών και η επιλογή της συγκάλυψης, η αδιαφανής
χρηματοδότηση των μέσων μαζικής ενημέρωσης, η επιλογή κάλυψης του κυρίου Καραμανλή στην
υπόθεση των Τεμπών, οι προσχηματικές εξεταστικές επιτροπές, ο γενικευμένος αυταρχισμός απέναντι
στους πιο αδύναμους, αλλά και η προνομιακή μεταχείριση των οικονομικών ελίτ και η νομοθέτηση ερήμην
ή απέναντι στην κοινωνία είναι μια επιλογή της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
-Αυτή η λογική της νομοθέτησης απέναντι στην κοινωνία ή ερήμην της κοινωνίας φάνηκε στην ακρόαση
των φορέων. Η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων, η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων, η
Ομοσπονδία των Δικαστικών Υπαλλήλων, δεκάδες εκπρόσωποι αυτοδιοικητικών φορέων, δήμαρχοι και
εκπρόσωποι επίσης περιφερειακών δικηγορικών συλλόγων τοποθετήθηκαν αρνητικά, αν όχι
καταγγελτικά για το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα. Επίσης το Σωματείο των Μισθωτών Δικηγόρων
επεσήμανε ότι με το νομοσχέδιο αυτό θα προκληθεί χάος, ενώ χθες ολοκληρώθηκε και το δημοψήφισμα
του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας για τα πέντε περιφερειακά Πρωτοδικεία με συντριπτικό
αποτέλεσμα της τάξης του 90%, δηλαδή ο δικηγορικός κόσμος τοποθετείται απέναντι στην συγκεκριμένη
νομοθετική πρωτοβουλία.
-Το νομοσχέδιο καταργεί τα Ειρηνοδικεία ως δικαστήρια μικροδιαφορών, δηλαδή διαφορών μέχρι 20.000
ευρώ, ενώ μετατρέπει τα Ειρηνοδικεία αυτά σε περιφερειακά Πρωτοδικεία με καθ ύλην αρμοδιότητα μέχρι
τα 250.000 ευρώ και ταυτόχρονα κλείνει οριστικά 43 Ειρηνοδικεία σε ολόκληρη τη χώρα. Χωρίς την
απαραίτητη υποδομή, μετατρέποντας τους Ειρηνοδίκες πλέον πρωτοδίκες σε περιοδεύοντα θίασο.
-Για να το στηρίξετε συγκρίνετε με τον αριθμό των δικαστηρίων που υπάρχουν στη Γερμανία, μόνο που η
σύγκριση αυτή δεν αρμόζει καθώς πρόκειται για χώρα χωρίς νησιά και χωρίς ορεινούς όγκους, με ένα
από τα πιο αναπτυγμένα σιδηροδρομικά δίκτυα στην Ευρώπη και με τον καλύτερα ενδεχομένως
κατανεμημένο πληθυσμό στην Ευρώπη. Ορθό θα ήταν να δούμε ποια είναι η δημόσια δαπάνη για τη
δικαιοσύνη στην Ευρωπαϊκή Ενωση, στη Γερμανία και ποια είναι η αντίστοιχη δημόσια δαπάνη για τη
Δικαιοσύνη στην Ελλάδα. Με στοιχεία της Eurostat 2023 είμαστε η 5η από το τέλος χώρα σε ό, τι αφορά
τη δημοσιονομική δαπάνη και τη δικαιοσύνη σε ολόκληρη την Ευρώπη. Μάλιστα η κατά κεφαλήν δαπάνη
στη Γερμανία για τη δικαιοσύνη είναι 170 ευρώ, ενώ στην Ελλάδα 50 ευρώ.
-Ο κύριος Μπουγάς μάλιστα στις επιτροπές, στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί αυτή την πολιτική
επιλογή οδηγήθηκε τελικά στην υπονόμευσή της αναφέροντας τη Γερμανία, την Ολλανδία και την Ιταλία.
Στη Γερμανία και στην Ολλανδία όμως είναι ενοποιημένος ο πρώτος βαθμός δικαιοδοσίας, υπάρχουν
ειδικοί σχηματισμοί μικροδιαφορών που δικάζουν διαφορές μέχρι 20.000 ευρώ και αυτό έχει πολύ
συγκεκριμένη λογική. Τα δικαστήρια των μικρών διαφορών είναι τα δικαστήρια του λαού και όχι τα
δικαστήρια των μεγάλων επιχειρήσεων. Είναι εκεί που ο φτωχός, ο αδύναμος θα επιχειρήσει να βρει το
δίκιο του και θα έχει άμεση, γρήγορη, αποτελεσματική πρόσβαση στο φυσικό δικαστή. Αυτό καταργείται.
-Βέβαια αυτή η κατάργηση στο εν λόγω νομοσχέδιο προέκυψε από μια μελέτη της Παγκόσμιας Τράπεζας,
η οποία προβαίνει στην εκπόνηση τέτοιων μελετών για αναπτυσσόμενες χώρες με κριτήριο όχι την
εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολλών και του λαού αλλά το κριτήριο του κόστους-οφέλους και
καταλήγει πάντοτε να κάνει προτάσεις οι οποίες περιορίζουν τη δημοσιονομική δαπάνη.
-Επιλέξατε δε την Παγκόσμια Τράπεζα για να εκπονήσει αυτή τη μελέτη διότι οι στόχοι της Κυβέρνησής
σας συμπίπτουν με τους στόχους της. Πρώτον, στοχεύετε στον περιορισμό της δαπάνης. Δεύτερον,
θέλετε να επιταχύνετε την απονομή της δικαιοσύνης για μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και για
επενδυτικά projects. Τρίτον, θέλετε τη συγκέντρωση της δικηγορικής ύλης σε μεγάλα δικηγορικά γραφεία
και δικηγορικές εταιρείες και στοχεύετε στον αφανισμό του μικρού δικηγορικού γραφείου και του
μαχόμενου δικηγόρου. Αυτή είναι η πολιτική στόχευση και είναι απολύτως στρατηγική και βαθιά
ιδεολογική. Τέλος, σκοπός του νομοσχεδίου είναι η μεσοπρόθεσμη μείωση του προσωπικού στα
δικαστήρια της χώρας και το περαιτέρω κλείσιμο δομών. Πρόκειται εδώ για το απαύγασμα του
νεοφιλελευθερισμού και είχε προαναγγελθεί ήδη από την έκθεση Πισσαρίδη.
-Τροφοδοτώντας με αυτό το νομοσχέδιο μηχανισμούς κοινωνικού αυτοματισμού που θα αφήσουν πολύ
βαθιές πληγές, φορείς και τοπικές κοινωνίες συγκρούονται μεταξύ τους. Ζητάμε έστω και τώρα την
απόσυρση αυτού του νομοσχεδίου που εκτός των άλλων θα προκαλέσει και χάος στην απονομή της
Δικαιοσύνης.
https://www.facebook.com/watch/live/?ref=watch_permalink&v=398298399691226
