Με ερώτηση στη Βουλή  σύσσωμη η Κ.Ο. της Νέας Αριστεράς  ζήτησε να αντικαταστήσει η κυβέρνηση το ψευδεπίγραφο και στρεβλό πρόγραμμα της κοινωνικής αντιπαροχής για να λειτουργήσει προς όφελος των ευάλωτων

Με ερώτηση  προς τους Υπουργούς Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας  και Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών o Πρόεδρος της Νέας Αριστεράς και όλοι/ες οι βουλευτές/εύτριες της Κοινοβουλευτικής Ομάδας έφεραν στη Βουλή το θέμα της ανάγκης εφαρμογής ενός γνήσιου συστήματος κοινωνικής αντιπαροχής προς όφελος των οικονομικά ευάλωτων για να αντιμετωπίσουν την τεράστια στεγαστική κρίση που βιώνει η χώρα μας. Μια κρίση που μας δίνει άλλη μια θλιβερή πρωτιά στην Ευρώπη, αφού ένα στα δύο νοικοκυριά  ξοδεύουν σήμερα το μισό τους εισόδημα για έξοδα στέγης (1 στα 10 νοικοκυριά ο ευρωπαϊκός Μ.Ο.) και 1,2 εκ. νοικοκυριών που ενοικιάζουν δεν μπορούν να παρακολουθήσουν το ράλι αύξησης των ενοικίων.

Η κοινωνική αντιπαροχή θεσμοθετήθηκε με το ν. 5006/22, με τις ψήφους μόνον της ΝΔ, διότι στην  πραγματικότητα είναι ένα ψευδεπίγραφο και τελείως στρεβλό πρόγραμμα. Εκτοτε προβάλλεται διαρκώς από την κυβέρνηση, ενώ παραμένει ανενεργό και τελευταία ανακοινώθηκε ότι θα τροποποιηθεί στη Βουλή για να μπορέσει να ξεκινήσει.

Ομως για να ωφεληθούν πραγματικά οι οικονομικά ευάλωτοι, χρειάζεται να τροποποιηθεί ολόκληρη η λογική, η στόχευση και οι διαδικασίες του νόμου. Διότι το πρόγραμμα που έχει  ψηφιστεί δεν είναι καν αντιπαροχή, όπως την εφηύραμε και την εφαρμόσαμε στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση σχεδιάζει να δώσει σε μεγαλοκατασκευαστές και μεγαλοεργολάβους ακίνητα – φιλέτα του δημοσίου,  κυρίως του τ. ΟΕΚ που σήμερα κατέχει η ΔΥΠΑ (πρ. ΟΑΕΔ),  χωρίς όμως αυτοί να αποδίδουν στο κράτος την κυριότητα και την εκμετάλλευση  ποσοστού των κατοικιών που θα κατασκευάσουν.  Αντίθετα, ο εργολάβος διαχειρίζεται ολόκληρο το ακίνητο, έχοντας απλώς την υποχρέωση να ενοικιάζει κάποιες κατοικίες σε δικαιούχους που θα του υποδειχθούν από τη ΔΥΠΑ  με χαμηλό ενοίκιο.  Αγνωστο πόσα διαμερίσματα θα παραχωρούνται έτσι σε κάθε κτίριο,  άγνωστος για πόσο θα ισχύει η υποχρέωση αυτή του   εργολάβου, άγνωστο το ύψος του ενοικίου, άγνωστοι και οι όροι επιλογής των δικαιούχων. Ολα παραπέμπονται σε ΥΑ και ΚΥΑ ή θεωρούνται στοιχείο ανταγωνισμού των υποψηφίων αναδόχων-κατασκευαστών.  Συγχρόνως, η «κοινωνική κατοικία»  μετατρέπεται σε διακριτή χρήση γης ώστε να δοθεί στους εργολάβους η δυνατότητα να εκμεταλλευτούν  οικόπεδα του τ. ΟΕΚ σε περιοχές όπου απαγορεύεται η κατοικία, ακόμη και σε αγροτική γη. 

Επιπλέον, δεν προβλέπεται δημόσιος μηχανισμός δρομολόγησης και ελέγχου των διαδικασιών για την υλοποίηση της κοινωνικής αντιπαροχής. Η ΔΥΠΑ δεν διαθέτει το κατάλληλο τεχνικό προσωπικό και ο νόμος  αναθέτει ακόμη και τις προπαρασκευαστικές μελέτες για την προκήρυξη των έργων σε ιδιώτες. «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει». Το Δημόσιο είναι απόν σε όλες τις φάσεις υλοποίησης του προγράμματος. Αποξενώνεται από την ιδιοκτησία της γης και του ακινήτου που κατασκευάζεται, αλλά και από τη διαχείριση των κατοικιών με φθηνό ενοίκιο σε οικονομικά ευάλωτους.

Γι αυτό, οι 11 βουλευτές/εύτριες της Νέας Αριστεράς ερωτούν τους Υπουργούς:

1. Πότε θα φέρουν στη Βουλή ρυθμίσεις αναμόρφωσης του  ν. 5006/22  για  κοινωνική αντιπαροχή  που να ανταποκρίνονται  πραγματικά στις ανάγκες των οικονομικά ευάλωτων για ενοικίαση φθηνής στέγης  η οποία  θα τους προσφέρεται από το κράτος και θα βρίσκεται υπό δημόσιο έλεγχο και διαχείριση και

2. Πότε σκοπεύουν να ξεκινήσουν επιτέλους την υλοποίηση του προγράμματος προς όφελος των οικονομικά ευάλωτων συμπολιτών μας

Εδώ το πλήρες κείμενο της ερώτησης:

Η κοινωνική αντιπαροχή είναι ένα πρόγραμμα που θεσμοθετήθηκε το 2022, υποτίθεται για να προσφέρει ενοικιαζόμενη στέγη με φθηνό κόστος σε οικονομικά ευάλωτους πολίτες που αδυνατούν  να αντιμετωπίσουν με δικές τους δυνάμεις την σοβούσα στεγαστική κρίση. Προβλήθηκε, μάλιστα, ως μείζον μέσο αντιμετώπισής της , μια που  η χώρα μας  υφίσταται την οξύτερη  στεγαστική κρίση στην Ευρώπη, με ένα στα δύο νοικοκυριά  να ξοδεύει σήμερα το μισό του εισόδημα για έξοδα στέγης (1 στα 10 νοικοκυριά ευρωπαϊκός Μ.Ο.) και 1,2 εκατομμύρια νοικοκυριών που ενοικιάζουν να μην μπορούν να παρακολουθήσουν την ιλιγγιώδη διαρκή αύξηση των ενοικίων.

Επί δύο χρόνια δεν έχει γίνει καμία ενέργεια για να υλοποιηθεί ο νόμος, ωστόσο η κυβέρνηση τον χρησιμοποιεί διαρκώς επικοινωνιακά για να καθησυχάσει  τους οικονομικά ασθενέστερους ότι θα μπορέσει να ρίξει χιλιάδες φθηνά ενοικιαζόμενα σπίτια στην αγορά. Τον Φεβρουάριο του 2024 ανακοινώθηκε ότι επίκειται η δημοσίευση ΚΥΑ, τον Αύγουστο του 2024 η αρμόδια Υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας  κα Ζαχαράκη δήλωνε ότι μέσα στο επόμενο τρίμηνο θα διεξαχθεί ο διαγωνισμός. Τον Σεπτέμβριο, στη ΔΕΘ,  ο Πρωθυπουργός αναφέρθηκε σε βελτιώσεις που θα γίνουν στο θεσμικό πλαίσιο ώστε σύντομα να ξεκινήσουν έργα κοινωνικής αντιπαροχής,  ο Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών  τοποθέτησε τους  διαγωνισμούς ανάθεσης  για το τέλος του χρόνου, ενώ στις αρχές  Οκτωβρίου η κα Ζαχαράκη πάλι μετέθεσε τους διαγωνισμούς για το επόμενο τρίμηνο. Ακόμη  ωστόσο, οι περίφημες «βελτιωτικές ρυθμίσεις» του νόμου δεν έχουν αναρτηθεί καν στη δημόσια διαβούλευση.

Το πρόβλημα όμως, στην πραγματικότητα, δεν είναι η μη υλοποίηση του νόμου, αλλά ο ίδιος ο νόμος, η συλλογιστική του και οι πραγματικοί του στόχοι.

Διότι, εξ αρχής, το πρόγραμμα που εισήχθη προς ψήφιση στη Βουλή, ήταν ασήμαντο σε αριθμό-στόχο (2.500 κατοικίες σύμφωνα με την Αιτιολογική  Εκθεση) αλλά, κυρίως, ψευδεπίγραφο και σε τελείως λανθασμένη κατεύθυνση.

Διότι, καταρχάς, δεν είναι  αντιπαροχή, με την έννοια που τη γνωρίζουμε στη χώρα μας επί σειρά δεκαετιών,  ως αποκλειστικά μάλιστα ελληνική εφεύρεση της μεταπολεμικής περιόδου. Δηλαδή κατασκευή πολυκατοικίας  σε οικόπεδο έναντι  απόδοσης ποσοστού της τελικής δομημένης  επιφάνειας στον ιδιοκτήτη  τού  οικοπέδου. Εδώ, η κυβέρνηση σχεδιάζει να δώσει σε μεγαλοκατασκευαστές και μεγαλοεργολάβους οικόπεδα – φιλέτα του δημοσίου,  κυρίως της ΔΥΠΑ που, ως διάδοχος του καταργηθέντος  Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας, είναι κύριος της Τράπεζα Γης του,  χωρίς όμως αυτοί να αποδίδουν στο κράτος την κυριότητα και την εκμετάλλευση  ποσοστού των κατοικιών που θα κατασκευάσουν.  Αντίθετα,  ο εργολάβος διαχειρίζεται ολόκληρο  το ακίνητο για άγνωστο  χρονικό διάστημα, υποχρεούμενος, ως αντάλλαγμα στη ΔΥΠΑ, να ενοικιάζει κάποιες κατοικίες σε δικαιούχους που θα του υποδειχθούν από τον φορέα, με χαμηλό ενοίκιο.  Αγνωστος ο αριθμός ή το ποσοστό  των διαμερισμάτων που θα παραχωρούνται με αυτόν τον τρόπο, άγνωστος ο χρόνος  της  υποχρέωσης του εργολάβου, άγνωστο το ύψος του ενοικίου, άγνωστοι και οι όροι επιλογής των δικαιούχων που θα ενοικιάσουν τα διαμερίσματα. Ολα αυτά, κατά το νόμο θα αποτελούν αντικείμενο των υπουργικών αποφάσεων και ΚΥΑ και της  πρότασης του κάθε υποψήφιου αναδόχου-κατασκευαστή κατά τη διενέργεια του διαγωνισμού. 

Το πρόγραμμα συνδυάζεται, σε άλλα άρθρα του ίδιου νόμου, με την υιοθέτηση  της έννοιας  της «χωροταξικής ένταξης κοινωνικής κατοικίας», στην πραγματικότητα δηλαδή  της αλλαγής χρήσεων γης.  Η «κοινωνική κατοικία»  μετατρέπεται σε διακριτή χρήση  γης ώστε να δοθεί στους εργολάβους η δυνατότητα να εκμεταλλευτούν  οικόπεδα του τ. ΟΕΚ σε περιοχές όπου απαγορεύεται η κατοικία, ακόμη και σε αγροτική γη. 

Επιπλέον, δεν προβλέπεται στο νόμο  δημόσιος μηχανισμός δρομολόγησης και ελέγχου των διαδικασιών για την υλοποίηση της κοινωνικής αντιπαροχής.  Οι μηχανικοί του τ. ΟΕΚ, που έκαναν  όσο λειτουργούσε τις αυτοψίες  και την εποπτεία των έργων, δεν εργάζονται  σήμερα στη  ΔΥΠΑ και το υπάρχον τεχνικό προσωπικό  της είναι ελάχιστο και μη εξειδικευμένο σε προκήρυξη και διαχείριση εκτέλεσης τέτοιων μεγάλων έργων.  Για να το λύσει αυτό,  ο νόμος  προβλέπει να ανατεθούν και οι χωρικές  μελέτες που απαιτούνται για την  προκήρυξη των διαγωνισμών σε ιδιωτικές εταιρείες.  Εδώ δηλαδή  δεν έχουμε καν σύστημα ΣΔΙΤ, εδώ έχουμε ένα κράτος που παραχωρεί  γη και προλειαίνει το έδαφος για να δράσει ανεξέλεγκτα και αυτόνομα  ο ιδιωτικός τομέας. Με τρόμο αναλογιζόμαστε τη διαφθορά και τη διαπλοκή που μπορεί να αναπτυχθεί σε όλη αυτή τη διαδρομή όπου οι ιδιώτες  δρουν  κατά τη λαϊκή ρήση «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει».

Επομένως,  οι όποιες ρυθμίσεις έρθουν στη Βουλή σε τροποποποίηση  των άρθρων του ν. 5006/22  που αφορούν στην «κοινωνική αντιπαροχή» και τη χρήση γης «κοινωνική κατοικία», δεν θα πρέπει να είναι μικρές βελτιώσεις σε διαδικαστικά ή δευτερεύοντα θέματα, προκειμένου να εκδοθούν, δυο χρόνια μετά, οι ανάλογες ΥΑ και ΚΥΑ. Θα πρέπει να είναι εν τω βάθει τροποποιήσεις της ίδιας της λογικής του νόμου,  ώστε να μην αποξενώνεται  το Δημόσιο-ιδιοκτήτης της γης από την κυριότητα και διαχείριση του κατασκευασμένων κατοικιών και να εξοπλίζεται το κράτος με δημόσιο μηχανισμό διαχείρισης και ελέγχου της προκήρυξης , της  ανάθεσης και  εξέλιξης των  έργων, αλλά και της επιλογής των δικαιούχων φθηνής στέγης  και  της  διαχείρισης των κατοικιών που θα παραχωρηθούν με ενοίκιο.

Επειδή ο ν. 5006/22, στα άρθρα που αφορούν στην κοινωνική αντιπαροχή και τη χωροταξική ένταξη της κοινωνικής κατοικίας είναι σε τελείως λανθασμένη κατεύθυνση, ευνοώντας τους μεγαλοεργολάβους να αποκτήσουν  οικόπεδα – φιλέτα του τ. ΟΕΚ ή και άλλων φορέων του δημοσίου  και να κατασκευάσουν κατοικίες ακόμη και σε γη που δεν προσφέρεται για οικιστική χρήση,

Επειδή τα αναμενόμενα αποτελέσματα της υλοποίησης του ν. 5006/22  για οικονομικά ευάλωτους δικαιούχους φθηνής ενοικιαζόμενης στέγης είναι, ακόμη και με αυτούς του επαχθείς για το Δημόσιο  όρους, πολύ φτωχά σε αριθμό (2.500 κατοικίες σε μεγάλο βάθος χρόνου),

Επειδή δεν υπάρχει καμία  -έστω-  ένδειξη, στον υφιστάμενο  νόμο της κοινωνικής αντιπαροχής για το ύψος των ενοικίων με τα οποία θα παραχωρηθούν τα διαμερίσματα στους οικονομικά ευάλωτους δικαιούχους, ώστε να διευκρινισθεί πόσο επωφελές είναι το πρόγραμμα για τους λίγους, έστω, δικαιούχους που θα ενταχθούν,

 

Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:

  1. Πότε θα φέρουν στη Βουλή ρυθμίσεις αναμόρφωσης των διατάξεων του  ν. 5006/22  σχετικά με την  κοινωνική αντιπαροχή,  που να ανταποκρίνονται  πραγματικά στις ανάγκες των οικονομικά ευάλωτων για ενοικίαση φθηνής στέγης  η οποία  θα τους προσφέρεται από το κράτος και θα βρίσκεται υπό δημόσιο έλεγχο και διαχείριση;
  2. Πότε θα ξεκινήσουν την υλοποίηση αυτού του προγράμματος προς όφελος των οικονομικά ευάλωτων συμπολιτών μας;

     

     Οι ερωτώντες βουλευτές

    Χαρίτσης Αλέξανδρος (Αλέξης)

    Φωτίου Θεανώ

    Αναγνωστοπούλου Αθανασία (Σία)

    Αχτσιόγλου Ευτυχία (Εφη)

    Ζεϊμπέκ Χουσεΐν

    Ηλιόπουλος Αθανάσιος (Νάσος)

    Πέρκα Θεοπίστη (Πέτη)

    Τζανακόπουλος Δημήτρος

    Τζούφη Μερόπη

    Τσακαλώτος Ευκλείδης

    Φερχάτ Οζγκιούρ

Μοιράσου το: