Ζούμε σε έναν απρόβλεπτο κόσμο. Οι παλιές βεβαιότητες για το μέλλον της ανθρωπότητας δοκιμάζονται από μια συνθήκη παρατεταμένων και επάλληλων κρίσεων. Κρίσεων που δεν είναι μεμονωμένα επεισόδια, αλλά συνδέονται μεταξύ τους και συνθέτουν μια πολυκρίση του σύγχρονου νεοφιλελεύθερου παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού. Ακόμα και οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του νιώθουν αμήχανα μπροστά στο σύνθετο τοπίο που μας περιβάλλει: την κλιματική κρίση που απειλεί τη βιωσιμότητα του πλανήτη, την οικονομική κρίση που εντείνει τις κοινωνικές ανισότητες, με τα δημόσια αγαθά να ιδιωτικοποιούνται, την γεωπολιτική κρίση που προκαλεί περιφερειακούς πολέμους και οδηγεί με τη σειρά της σε προσφυγικές ροές και σε εύθραυστες ισορροπίες. Οι εξελίξεις αυτές εκβάλλουν σε μια πρωτοφανή πολιτική κρίση.
Τα ιστορικά κόμματα του 20ου αιώνα εμφανίζονται όλο και πιο ανίσχυρα, ενώ ταυτόχρονα αυταρχικά καθεστώτα και μετα-φασιστικά ρεύματα αποκτούν όλο και μεγαλύτερο χώρο στον παγκόσμιο χάρτη. Τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα είναι υπό αίρεση, η δημοκρατία συρρικνώνεται, η ανασφάλεια εμπεδώνεται και διαβρώνει τη ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Ζούμε μια πρωτοφανή αντίφαση. Σε μια εποχή συγκλονιστικών δυνατοτήτων για την ανθρωπότητα, το μέλλον εμφανίζεται ως συνώνυμο της καταστροφής ή μιας επίπονης σταθερότητας στα όρια του εφικτού. Η ψηφιακή και η «πράσινη» μετάβαση, η Τεχνητή Νοημοσύνη, οι αυτοματισμοί και η ρομποτοποίηση της παραγωγής, όσο καθοδηγούνται και αξιοποιούνται από τις κυρίαρχες δυνάμεις της αγοράς αντί να προσλαμβάνουν μια απελευθερωτική-συμπεριληπτική προοπτική, συνιστούν μια τεράστια απειλή και μια πρωτοφανή επισφάλεια για δισεκατομμύρια ανθρώπους, που αισθάνονται απροστάτευτοι μπροστά στο φάσμα της ανεργίας, στον «καπιταλισμό της επιτήρησης» και την περιθωριοποίηση. Οι νέοι πείθονται ότι η ζωή τους θα είναι χειρότερη από τις ζωές των γονιών τους κι αυτή η έλλειψη ελπίδας και προοπτικής συνδέεται με την ανάπτυξη όλο και πιο έντονων φαινομένων βίας στη νέα γενιά.
Η Αριστερά του 21ου αιώνα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Αν θέλει να είναι κοινωνικά χρήσιμη, οφείλει να αναδεικνύει πάντοτε τις ιστορικές της παρακαταθήκες, τους σκληρούς κοινωνικούς, δημοκρατικούς και αντιφασιστικούς της αγώνες και ταυτόχρονα να αποτινάξει τον απόηχο από τις ήττες και τις ματαιώσεις του 20ου αιώνα, να ανανεώσει το λόγο και τη δράση της, να μιλήσει για τα σύγχρονα προβλήματα με τρόπο πειστικό και πρωτότυπο. Η αναγέννησή της δεν μπορεί να στηρίζεται στην αναβίωση του παλιού. Οφείλει να αλλάξει η ίδια. Αυτό δεν είναι μια εύκολη υπόθεση. Αλλά είναι η αναγκαία προϋπόθεση για να εμπνεύσει μια νέα εποχή κοινωνικής αυτοπεποίθησης και λαϊκού ενθουσιασμού. Να ξαναβρεί τη δύναμή της και τη ψυχή της ως δύναμη αντικαπιταλιστική, αντινεοφιλελεύθερη και διεθνιστική, ως δύναμη ριζικού κοινωνικού μετασχηματισμού Μέσα από την ταξική πάλη, τους δημοκρατικούς, αντιϊμπεριαλιστικούς, αντιφασιστικούς αγώνες, τις βαθιές τομές και ρήξεις στην κοινωνία και στο κράτος, σε μια ριζικά διαφορετική κατεύθυνση για την ανθρωπότητα.
Και πάνω από όλα η Αριστερά του 21ου αιώνα μπορεί και πρέπει να αποδείξει ότι ο κόσμος που ζούμε θα μπορούσε να είναι διαφορετικός. Καλύτερος. Δικαιότερος. Με κοινωνική ισότητα. Με κλιματική δικαιοσύνη. Με δημοκρατία και ελευθερία. Οι οραματικοί αυτοί στόχοι σκιαγραφούν τον σοσιαλισμό του 21ου αιώνα. Τη μόνη προοδευτική απάντηση στα σύγχρονα αδιέξοδα. Την ιστορική δυνατότητα οι κρίσεις του παρόντος να μετασχηματιστούν σε θετική κατεύθυνση για την ανθρωπότητα. Την αναγκαία διεύρυνση του ορίζοντα προσδοκιών ώστε οι σύγχρονες κατακτήσεις της επιστήμης και της τεχνολογίας να υπηρετούν τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.
Η Νέα Αριστερά ιδρύθηκε μέσα από την κρίση που εκδηλώθηκε στο ΣΥΡΙΖΑ, μετά από διαδοχικές πολιτικές ήττες και την απότομη μετάλλαξη του. Και είναι εδώ για να σηματοδοτήσει την αναγκαία επανίδρυσή της. Ξεκινάμε έχοντας ενσωματώσει και επεξεργαστεί τις θετικές και αρνητικές εμπειρίες του παρελθόντος. Ξεκινάμε έχοντας σαφή και συγκεκριμένη πρόταση για το πώς μπορούν να αλλάξουν οι πολιτικοί και κοινωνικοί όροι και συσχετισμοί στη χώρα μας. Ξεκινάμε έχοντας επίγνωση των δυσκολιών, αλλά κυρίως των δυνατοτήτων. Στόχος μας είναι να αποτελέσουμε βαθμιαία τον κεντρικό πολιτικό πόλο για την ανασύνταξη του αριστερού κινήματος. Οχι όμως μόνοι μας. Με την εργατική τάξη και συνολικά κόσμο της εργασίας, της δημιουργίας και του πολιτισμού, με τα πιο φτωχά και ευάλωτα κοινωνικά στρώματα, με τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, με τα νέα κοινωνικά κινήματα, με τις ζωντανές δυνάμεις που έχουν υλικά και ρητά συμφέροντα από τη μεταβολή της υπάρχουσας τάξης πραγμάτων. Αντιπαλεύει όλες τις διακρίσεις ταξικής θέσης. Η πρότασή μας συνδέει την ειρήνη με τη δημοκρατία και στοχεύει στην κοινωνική χειραφέτηση. καταλύει την πατριαρχία και όλες τις διακρίσεις φυλής, φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού. ενσωματώνει τις οικολογικές αναγκαιότητες και την προστασία του περιβάλλοντος στις παραγωγικές δραστηριότητες. συναιρεί την οικουμενική ισότητα με τη γενική ελευθερία και καθοδηγείται από τον ορίζοντα της καθολικής δικαιοσύνης. Αυτή είναι η Νέα Αριστερά. Αυτή είναι η Αριστερά της εποχής μας. Η Αριστερά που έχουμε ανάγκη.