Παρέμβαση του Βουλευτή Α΄ Αθήνας και κοινοβουλευτικού εκπροσώπου Δημήτρη Τζανακόπουλου στο σχεδίο νόμου του Υπουργείου Εθνικής Αμυνας «Ιδρυση Ελληνικού Κέντρου Αμυντικής Καινοτομίας, εκσυγχρονισμός θεσμικού πλαισίου των Ανωτάτων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, σύσταση Κοινού Σώματος Πληροφορικής στις Ενοπλες Δυνάμεις»
-Δεν αφορά αυτός ο συγκεκριμένος πολιτικός χρόνος απλώς και μόνο τις διμερείς σχέσεις της χώρας μας με την Τουρκία, την Αλβανία ή με οποιονδήποτε άλλο σε έναν πολιτικό χρόνο που η παγκόσμια γεωπολιτική κατάσταση αναδιαμορφώνεται και μάλιστα με ταχύτατο τρόπο. Εχουμε τον πόλεμο στην Ουκρανία, τη γενοκτονία που συντελείται στην Παλαιστίνη, πολιτικές αναδιαμόρφωσης και αναδιάταξης των στρατηγικών επιλογών του ΝΑΤΟ, όπου φαίνεται να υποστηρίζουν μια γραμμή στρατιωτικοποίησης σε όλες τις χώρες μέλη, μια γραμμή ενίσχυσης του μιλιταρισμού. Εχουμε 1,5 τρισεκατομμύριο ευρώ που θα πέσουν στη στρατηγική βιομηχανία τα επόμενα χρόνια. Εχουμε τη Γερμανία να υλοποιεί ένα πρόγραμμα ύψους 500 δισεκατομμυρίων ευρώ για την επόμενη δεκαετία. Εχουμε μια νέα κούρσα εξοπλισμών και το μεγάλο πολιτικό ερώτημα είναι το εξής: Η χώρα πώς τοποθετείται απέναντι σε αυτό το μιλιταριστικό αμόκ;
-Θεωρείτε ότι αυτός ο δρόμος, πολιτικά, στρατηγικά για τη χώρα έχει οποιαδήποτε πιθανότητα επιτυχίας; Η γνώμη μας είναι ότι αυτή η στρατηγική επιλογή είναι πολιτικά αδιέξοδη και για τη χώρα και για την Ευρώπη και για τον κόσμο. Και αντί να πρωτοστατούμε στην προσπάθεια αλλαγής αυτής της πολιτικής στρατηγικής, όπως οι χώρες που εξέφρασαν την πρόθεσή τους να αναγνωρίσουν το κράτος της Παλαιστίνης, δηλαδή η Νορβηγία, η Ισπανία ή η Ιρλανδία, δείχνοντας δεν χρειάζεται να είμαστε διαρκώς υπερθεματιστές σε αυτή τη συγκεκριμένη πολιτική στρατηγική του αμόκ του μιλιταρισμού, εμείς επιμένουμε σε αυτό το πολιτικό και στρατηγικό αδιέξοδο.
