Η κατάληψη του δημόσιου χώρου της πλατείας Πρωτομαγιάς από την ανάδοχο εταιρεία που ανέλαβε την κατασκευή της γραμμής 4 του μετρό προκαλεί πολλαπλές επιπτώσεις στην ευρύτερη περιοχή
Η αφετηρία εκκίνησης των πολιτικών της κυβέρνησης για τις δημόσιες υποδομές και μεταφορές είναι η a priori ουδετερότητα του αστικού σχεδιασμού ως προς τις κοινωνικές του προεκτάσεις. Η κριτική όμως της σύνδεσης της αυταρχικής διακυβέρνησης με τη διαρκή συρρίκνωση του δημόσιου χώρου είναι απαραίτητη, καθώς αντιλαμβάνεται τον αέναο ανταγωνισμό δημόσιου και ιδιωτικού στη δημόσια σφαίρα.
Η περίπτωση της κατάληψης της πλατείας Πρωτομαγιάς καταδεικνύει την κυβερνητική αδιαφορία ή ακόμα χειρότερα την μεθόδευση σχετικά με την υποβάθμιση του δημόσιου χώρου. Βάσει του Ν.1955/1991 και της Υπουργικής Απόφασης με αριθ. Δ14/α/120997 που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Δ’ 306/01.06.2021 του Φύλλου Εφημερίδας Κυβερνήσεως, δίνεται το δικαίωμα προσωρινής κατάληψης χώρων που κρίνονται αναγκαίοι για την κατασκευή της νέας γραμμής του μετρό. Αυτό που όμως δεν υπακούει σε κανένα νομικό κανόνα είναι η περίφραξη του δημόσιου χώρου της ανωτέρω πλατείας και η δημιουργία εργοταξίου πριν υπάρξει έγκριση της τεχνικής περιβαλλοντικής μελέτης (6 μήνες πριν). Παράλληλα, μεγάλο μέρος του εργοταξίου, όπως προκύπτει και από την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων δεν αφορά τον παρακείμενο σταθμό «Δικαστήρια», αλλά το σύνολο του έργου της νέας γραμμής. Αυτό προκύπτει τόσο από την έκταση της επιπλέον περίφραξης, όσο και από το είδος των λειτουργιών που αναπτύσσονται εκεί σε αντίθεση με άλλους σταθμούς της γραμμής (σιδεράδικο για την διαμόρφωση οπλισμών, ή το συνεργείο ηλεκτρολόγων και μηχανοτεχνιτών). Προφανώς, όπως γίνεται αντιληπτό η προσωρινότητα της κατάληψης είναι ανεδαφική, από την στιγμή που το εν λόγω εργοτάξιο συνδέεται με την εξέλιξη του έργου όλης της γραμμής 4 και όχι μόνο με την ολοκλήρωση του σταθμού «Δικαστήρια».
Ζητήματα έχουν ανακύψει και με τη στατικότητα και ασφάλεια του χώρου, λόγω των επικίνδυνων εργασιών που διενεργούνται πάνω στη γέφυρα της οδού Μουστοξύδη, ενώ οι διαμαρτυρίες των κατοίκων αφορούν τόσο την κατάληψη θέσεων στάθμευσης εντός της πλατείας για τους εργαζομένους στο εργοτάξιο, όσο και την ηχητική όχληση από τις εργασίες που γίνεται αντιληπτή και στα σχολεία της περιοχής (28ο δημοτικό & 29ο νηπιαγωγείο). Αυτό που συνάγεται είναι ότι ως κυβέρνηση αγνοήσατε παντελώς τον παράγοντα της ελάχιστης απώλειας σε πολύτιμους δημόσιους χώρους και αυτόν της επιβάρυνσης για την πόλη. Δώσατε χωρίς κανένα ενδοιασμό το δικαίωμα στην Αττικό Μετρό ΑΕ να παραχωρήσει στην ανάδοχο εταιρεία (AVAX σε κοινοπραξία με τις Ghella-Alstom) ένα δημόσιο χώρο για τις εργασίες της, παρακάμπτοντας τόσο την πρόβλεψη του άρθρου 10 παρ.3 του Ν. 1955/1991 σύμφωνα με την οποία: «Η Εταιρεία μπορεί να χρησιμοποιεί για την εκτέλεση των έργων, και εφόσον είναι αναγκαίο, δημόσιες, δημοτικές και κοινοτικές εκτάσεις, καθώς και ακίνητα που ανήκουν σε πρόσωπα δημοσίου δικαίου», όσο και την Απόφαση Εγκρισης Περιβαλλοντικών Ορων (ΑΕΠΟ) για όλη τη γραμμή 4 του μετρό περί ελάχιστης κατάληψης δημόσιου χώρου για εργοτάξια.
Κατόπιν αυτών ερωτάται ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών:
- Ποια τεκμηρίωση αναγκαιότητας κατάληψης της πλατείας Πρωτομαγιάς επέβαλε τη δημιουργία εργοταξίου στην περιοχή και πως αποτυπώνεται αυτή στο αίτημα της Αττικό Μετρό ΑΕ προς το αρμόδιο Υπουργείο;
- Ποιες εναλλακτικές επιλογές εξετάστηκαν για την χωροθέτηση του εργοταξίου δεδομένης της ευρύτερης λειτουργίας αυτού για την ολοκλήρωση της γραμμής 4 και όχι μόνο του σταθμού «Δικαστήρια»;
- Για πόσο χρονικό διάστημα έχει υπολογιστεί να παραμείνει αποκλεισμένο το ένα ρεύμα της οδού Μουστοξύδη λόγω της λειτουργίας του εργοταξίου;
- Εχουν εξεταστεί όλες οι μεταβλητές ασφαλείας του εργοταξίου και οι επιπτώσεις της ηχητικής όχλησης στα παρακείμενα σχολεία;
Οι ερωτώντες βουλευτές
Σία Αναγνωστοπούλου
Χουσεΐν Ζεϊμπέκ
Αθανάσιος (Νάσος) Ηλιόπουλος
Θεοπίστη (Πέτη) Πέρκα
Δημήτριος Τζανακόπουλος
Μερόπη Τζούφη
Ευκλείδης Τσακαλώτος
Οζγκιούρ Φερχάτ
Θεανώ Φωτίου
