Ερώτηση προς τον υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων & Αθλητισμού με πρωτοβουλία της βουλεύτριας Μ. Τζούφη

«Θα σταματήσει η κυβέρνηση να σέρνει τους εκπαιδευτικούς στα δικαστήρια;»

Οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες (ΔΟΕ, ΟΛΜΕ) και οι σύλλογοι εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης έχουν επανειλημμένα επισημάνει την αντίθεσή τους στην «αξιολόγηση» που θέσπισαν οι νόμοι 4692/2020 και 4823/2021. Στο πλαίσιο αυτό έκαναν χρήση του νόμιμου δικαιώματος της κήρυξης αποχής από τις σχετικές διαδικασίες.

Οπως τονίζουν οι εκπαιδευτικοί, οι διατάξεις των συγκεκριμένων νόμων διαταράσσουν τις παιδαγωγικές σχέσεις και επαναφέρουν τον επιθεωρητισμό στα σχολεία της χώρας. Πιο ειδικά, οι ρυθμίσεις των νόμων 4692 και 4823 επιβάλλουν την ποσοτικοποίηση των παιδαγωγικών πρακτικών, γραφειοκρατικοποιούν τη σχολική και παιδαγωγική καθημερινότητα. Επίσης, αδιαφορούν για τη γνώμη των εκπαιδευτικών και των μαθητών, ενώ αδυνατούν να λάβουν υπόψη τις σύνθετες κοινωνικές και εκπαιδευτικές συνθήκες και ανάγκες.

Σύμφωνα με τη διεθνή εμπειρία, η εφαρμογή παρόμοιων μοντέλων «αξιολόγησης» έχει οδηγήσει στην υποβάθμιση των εργασιακών σχέσεων, στον αθέμιτο ανταγωνισμό εντός των σχολείων, όπως και στην υπονόμευση του εκπαιδευτικού έργου των νηπιαγωγών, των δασκάλων και των καθηγητών. Παράλληλα έχει ως αποτέλεσμα την ένταση των ταξικών φραγμών και των αποκλεισμών, την επικράτηση της εξατασιοκεντρικής λογικής, την υποχώρηση της κριτικής σκέψης, την κατηγοριοποίηση των σχολείων, των εκπαιδευτικών και των μαθητών. Ως αποτέλεσμα, δημιουργούνται σχολεία πολλών ταχυτήτων όπου επικρατεί ο ανταγωνισμός και η βαθμοθηρία.

Ολο αυτό το διάστημα, το υπουργείο Παιδείας επέδειξε πρωτοφανή αυταρχισμό και εκδικητικότητα απέναντι στις ομοσπονδίες και τους εκπαιδευτικούς. Αντί να επιδιώξει τον ειλικρινή διάλογο με την εκπαιδευτική κοινότητα, προχώρησε σε επανειλημμένες δικαστικές προσφυγές για να καταδικάσει την αποχή και τις απεργίες. Μάλιστα επιδίωξε να προσδιορίσει τις κινητοποιήσεις ως παράνομες και καταχρηστικές, επενδύοντας στον αντισυνταγματικό περιορισμό του απεργιακού δικαιώματος. Αναφέρουμε ενδεικτικά προσφυγές του ελληνικού δημοσίου κατά των εκπαιδευτικών ομοσπονδιών (ΔΟΕ, ΟΛΜΕ, ΟΙΕΛΕ, ΠΟΣΕΕΠΕΑ):

  • 75447/1902/2021
  • 76740/5653/2021
  • 90370/2443/2022
  • 95033/2528/2022
  • 16272/314/2024
  • 27067/532/2024
  • 31639/600/2024

 

Επιπλέον, αρνήθηκε να μονιμοποιήσει τους νεοδιόριστους εκπαιδευτικούς παρατείνοντας παράνομα τη διετή δόκιμη περίοδο υπηρεσίας τους, εκβιάζοντάς τη συμμετοχή τους στη διαδικασία της «αξιολόγησης». Ωστόσο, η πρόσφατη εγκύκλιος 34412/Ε3/03-Απρ-2024 αποτελεί μνημείο αντιδημοκρατικότητας. Προαναγγέλλει παύσεις διευθυντών και προϊσταμένων, ζητώντας την αντικατάστασή τους, παρά το γεγονός ότι μετέχουν -ως έχουν δικαίωμα- σε κηρυγμένη από τις ομοσπονδίες και τους συλλόγους τους απεργία – αποχή.

 Στο πλαίσιο αυτό ερωτάται ο αρμόδιος υπουργός:

  1. Γιατί το υπουργείο Παιδείας αρνείται τον ουσιαστικό διάλογο με τις ομοσπονδίες, ενώ σε κάθε θεσμική συνάντηση επαναλαμβάνονται οι ίδιες απειλές και οι εκβιασμοί από την πλευρά της πολιτικής ηγεσίας;
  2. Γιατί αγνοεί πλήρως και διαρκώς τις απόψεις και της αποφάσεις της συντριπτικής πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών;
  3. Πως αντιλαμβάνεται την προώθηση και εφαρμογή των όποιων μεταρρυθμίσεων χωρίς τη σύμφωνη γνώμη και τη συναίνεση των ομοσπονδιών, των εκπαιδευτικών και συνολικά της εκπαιδευτικής κοινότητας;
  4. Πως στοιχειοθετεί και τεκμηριώνει την επανειλημμένη απαγόρευση του απεργιακού δικαιώματος;
  5. Εξετάζει το ενδεχόμενο να αποσύρει τις διατάξεις των νόμων για τη διαδικασία της αξιολόγησης;

 

Οι ερωτώντες βουλευτές

Τζούφη Μερόπη

Αναγνωστοπούλου Σία

Ζεϊμπέκ Χουσεΐν

Ηλιόπουλος Νάσος

Πέρκα Πέτη

Τσακαλώτος Ευκλείδης

Μοιράσου το: