Δημήτρης Τζανακόπουλος: «Το στρατηγικό σχέδιο της κυβέρνησης είναι το εξής: αποσύρετε το κράτος από τις υποχρεώσεις του στο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής, αλλά οδηγείτε ακόμα και τον στενό δημόσιο τομέα να λειτουργεί με outsourcing»

-Το νομοσχέδιο αυτό μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε μια αξιολόγηση, αλλά και έναν απολογισμό για τη λειτουργία του λεγόμενου επιτελικού κράτους, ώστε να συζητήσουμε για τη λειτουργία του δημόσιου τομέα, των παρεχόμενων υπηρεσιών, είτε αυτό αφορά το στενό δημόσιο τομέα είτε αφορά τον ευρύτερο δημόσιο τομέα είτε την αυτοδιοίκηση.

-Θα θέσουμε κάποια ερωτήματα: Αυτά τα πέντε χρόνια που η ΝΔ έχει την κυβερνητική εξουσία, έχει βελτιωθεί η διοικητική λειτουργία και οι παρεχόμενες υπηρεσίες; Εχουν καλυφθεί τα οργανικά κενά; Εχει βελτιωθεί η μισθολογική κατάσταση των εργαζομένων του δημόσιου τομέα; Εχει προχωρήσει η ψηφιακή μετάβαση; Εχει βελτιωθεί η εικόνα στα σχολεία και στα πανεπιστήμια της χώρας; Εχει βελτιωθεί η εικόνα στα νοσοκομεία της χώρας; Εχουν προχωρήσει τα αναγκαία έργα υποδομής και αντιπλημμυρικά έργα; ‘Εχει βελτιωθεί η ικανότητα του δημοσίου τομέα να σχεδιάζει στρατηγικά και να υλοποιεί; Εχει ενισχυθεί το σύστημα πολιτικής προστασίας; Εχει μειωθεί επαρκώς ο μέσος όρος ηλικίας στο Δημόσιο ώστε να βελτιωθεί η θέση της χώρας που έχει τον χειρότερο μέσο όρο ηλικίας σε ολόκληρη την Ευρώπη;

-Η απάντηση σε όλα αυτά τα ερωτήματα είναι αρνητική. Και αν παλαιότερα υπήρχε η εξήγηση του μνημονίου για όλα αυτά, της δημοσιονομικής προσαρμογής, σήμερα τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά. Γιατί όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, έχουμε βγει από τον φαύλο κύκλο της δημοσιονομικής προσαρμογής και η ελληνική οικονομία αναπτύσσεται με ταχύτατους ρυθμούς. Επομένως, ως προς αυτά τα ερωτήματα δεν έχετε δικαιολογία και προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η απολύτως αρνητική αξιολόγηση της λειτουργίας του δημόσιου τομέα τα τελευταία πέντε χρόνια δεν είναι αποτέλεσμα ανικανότητας, δεν είναι αποτέλεσμα  ανεπάρκειας, είναι στρατηγικό πολιτικό σχέδιο, στρατηγική πολιτική επιλογή.

-Το στρατηγικό σχέδιο είναι το εξής: αποσύρετε το κράτος από τις υποχρεώσεις του στο πεδίο της κοινωνικής πολιτικής, αλλά οδηγείτε ακόμα και τον στενό δημόσιο τομέα να λειτουργεί με outsourcing.

-Αναρωτιέμαι σε πόσα υπουργεία λειτουργούν Διευθύνσεις Νομοθετικής Παραγωγής, που να μπορούν να γράψουν ένα νομοσχέδιο; Σε κανένα. Τα νομοσχέδια παράγονται είτε από τους μετακλητούς των Υπουργών είτε με απευθείας αναθέσεις σε μεγάλα δικηγορικά γραφεία.

-Στον ΕΦΚΑ για να μπορέσουν να βγουν οι συντάξεις έγιναν ατομικές συμβάσεις διότι δεν μπορούσε ο διοικητικός μηχανισμός του ΕΦΚΑ να βγάλει τις συντάξεις. Αποτέλεσμα αυτού είναι να βγαίνουν οι συντάξεις με λάθη και να ταλαιπωρείται ο κόσμος με δικαστικές προσφυγές.

-Ολη η αυτοδιοίκηση αυτή τη στιγμή λειτουργεί με outsourcing, διότι δεν έχει την επιχειρησιακή δυνατότητα να υλοποιήσει τις αρμοδιότητές της. Αυτό ικανοποιεί τη νεοφιλελεύθερη εμμονή της Νέας Δημοκρατίας να φτιάχνει ένα τεράστιο πελατειακό δίκτυο για να μπορείτε να μοιράζεται το χρήμα με απευθείας αναθέσεις.

-Για να συντελεστεί η απόσυρση του κράτους απαιτούνται τα εξής. Πρώτον, η πλήρης απαξίωση των δομών, η οποία γίνεται με τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Αυτή τη στιγμή στα ελληνικά νοσοκομεία οι εργαζόμενοι με επισφαλείς σχέσεις εργασίας, δηλαδή μέσω ΟΑΕΔ είτε μέσω κοινωφελών προγραμμάτων των δήμων, είναι 50%. Δεύτερον, η καθήλωση των μισθών, η οποία οδηγεί σε διαρκή μείωση της αγοραστικής δύναμης των δημοσίων υπαλλήλων και ταυτόχρονα μειώνει τη ζήτηση εργασίας στο δημόσιο. Και γι΄ αυτό ακούμε τον Υπουργό Υγείας, να λέει ότι στον διαγωνισμό δεν προσήλθαν οι γιατροί. Πώς να προσέλθουν οι γιατροί με 1200 ευρώ εισαγωγικό μισθό; Αυτή είναι η πραγματικότητα.

-Στον ευρύτερο και στενό δημόσιο τομέα συνεχίζονται οι προγραφές, τα λεγόμενα “ψυγεία”. Οποιος δεν είναι της παράταξης, στέλνεται σε μια υπηρεσία η οποία υπολειτουργεί. Επίσης, οι διορισμοί διευθυντών και γενικών διευθυντών καθ΄ όλη τη διάρκεια της πενταετίας γίνονται χωρίς τη νόμιμη διαδικασία κρίσεων, αλλά με αποφάσεις των υπουργών, οι οποίοι θα μοιράζουν τα μπόνους παραγωγικότητας. Μπόνους που όχι μόνο δεν μπορούν να καλύψουν τις πραγματικές μειώσεις μισθών, αλλά επεκτείνουν τον ασφυκτικό πελατειακό έλεγχο επί του δυναμικού της δημόσιας διοίκησης.

-Σύμφωνα με τη Νέα Αριστερά απαιτείται μια εντελώς διαφορετική πολιτική, με αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων, με αποκατάσταση του 13ου και του 14ου μισθού, αναστροφή της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, τέλος στις απευθείας αναθέσεις, τέλος στο outsourcing, κάλυψη των οργανικών κενών, σοβαρή και οργανωμένη ενίσχυση του κοινωνικού κράτους. Ολα αυτά δεν είναι στην αντίληψή του ηγεμονικού νεοφιλελευθερισμού τον οποίο ακολουθείτε και στον οποίο πιστεύετε.

Μοιράσου το: