Η κλιματική κρίση είναι εδώ και επηρεάζει άμεσα τις ζωές μας, την καθημερινότητα, την εργασία και την οικονομία. Οπως αποκαλύπτει η τελευταία έκθεση του ΜΕΤΕΟ τα τελευταία 12 χρόνια τα επεισόδια ακραίας κακοκαιρίας αυξήθηκαν κατά 70% σε σχέση με την προηγούμενη 12ετία. 44% αυξήθηκαν αυτά που είχαν σοβαρές κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις και 77% οι θάνατοι που προκλήθηκαν από ακραία καιρικά επεισόδια. Από το 2000 μέχρι σήμερα 285 άνθρωποι έχουν χάσει την ζωή τους, οι 182 μόνο την τελευταία 12ετία.
Την ίδια στιγμή η Ευρώπη βιώνει έναν ακόμη θερμό χειμώνα με θερμοκρασίες ρεκόρ. Σύμφωνα με τους επιστήμονες του Copernicus ο περασμένος μήνας ήταν ο θερμότερος Οκτώβριος που έχει καταγραφεί παγκοσμίως με θερμοκρασίες 1,7 °C πάνω από τον προβιομηχανικό μέσο όρο. Η Μεσόγειος βρίσκεται στο επίκεντρο της κλιματικής κρίσης καθώς είναι από τις ταχύτερα θερμαινόμενες περιοχές του πλανήτη.
Το λέμε καθαρά: Δεν υπάρχει χρόνος. Χρειαζόμαστε μια πολιτική του κατεπείγοντος, με πράξεις και όχι κενές δεσμεύσεις. Η Νέα Αριστερά βάζει σε πρώτη προτεραιότητα την ανάγκη για έκτακτες πολιτικές και άμεσα μέτρα με στόχο την κλιματική δικαιοσύνη, ένα νέο παραγωγικό μοντέλο και ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης. Την θωράκιση της χώρας απέναντι σε ακραία φαινόμενα που συνιστούν πια την νέα κανονικότητα, μια νέα λογική και δομή πολιτικής προστασίας, το σχέδιο για την ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας, του Εβρου, της Εύβοιας σε νέα βάση με τους ανθρώπους στο επίκεντρο. Τώρα οφείλουμε να διεκδικήσουμε την ανακατεύθυνση της δημόσιας χρηματοδότησης και των ευρωπαϊκών πόρων στην προσαρμογή στην κλιματική κρίση.
Ο προϋπολογισμός που ψήφισε πριν από λίγες ημέρες η κυβερνητική πλειοψηφία δεν προβλέπει τίποτα από όλα αυτά. Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη αντιμετωπίζει την κλιματική κρίση ως business as usual. Εκκενώσεις την ώρα της καταστροφής, επιδοτήσεις και κούφιες υποσχέσεις μετά. Κανένα σχέδιο, καμία στρατηγική, καμία αίσθηση του κατεπείγοντος.
Είμαστε η τελευταία γενιά που μπορεί να κάνει κάτι για να εμποδίσει την συνολική κατάρρευση που θα φέρει η κλιματική κρίση. Ενα είναι σίγουρο. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε στον ίδιο δρόμο.
