Η σιωπή του πρωθυπουργού για το έγκλημα στην Παλαιστίνη μόνο ως συνενοχή μπορεί να εκληφθεί
Την ώρα που τα βλέμματα όλης της ανθρωπότητας είναι στραμμένα στο έγκλημα πολέμου που συντελείται στη Ράφα, την ώρα που πληθαίνουν οι φωνές Ευρωπαϊκών και διεθνών ηγεσιών υπερ της κατάπαυσης του πυρός και του τέλους του εγκλήματος στην Παλαιστίνη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δια της σιωπής του επιβεβαιώνει ξανά ότι βρίσκεται στην λάθος πλευρά της ιστορίας. Σιωπή που πλέον μόνο ως συνενοχή μπορεί να εκληφθεί.
Ο πρωθυπουργός έχοντας εγκαταλείψει την λογική της πολύπλευρης εξωτερικής πολιτικής και του ρόλου της Ελλάδας ως πυλώνα σταθερότητας και ειρήνης, έχει επιστρέψει στο δόγμα Παπάγου, μετατρέποντας τη χώρα σε προκεχωρημένο φυλάκιο της Δύσης. Η Ελλάδα οφείλει να αλλάξει ρότα. Να πιέσει την Ε.Ε. για άμεσα και δραστικά μέτρα για τον τερματισμό της Ισραηλινής εισβολής που λαμβάνει χαρακτηριστικά γενοκτονίας. Να συνταχθεί με τις χώρες και με τους πολίτες ανά τον κόσμο που ζητούν το αυτονόητο: Ειρήνη και ελεύθερη Παλαιστίνη.
Στην συνάντηση του με την Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο πρωθυπουργός επέλεξε να αναφερθεί μόνο στην επικείμενη συνάντηση του με τον Τούρκο Πρόεδρο. Μια συνάντηση χωρίς γνωστή ατζέντα και με ασαφές σχέδιο και στρατηγική. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιμένει να κάνει εξωτερική πολιτική με γνώμονα τα γνώμονα τα εσωτερικά εκλογικά ακροατήριά της. Αυτοπαγιδευμένη στη λαϊκίστικη ρητορεία που είχε υιοθετήσει ως αντιπολίτευση, δεν έχει την πολιτική βούληση να πράξει το αυτονόητο: Να χαράξει μια εθνική στρατηγική που θα βγάλει τη χώρα από την κούρσα των εξοπλισμών και τη διαρκή ένταση.
