Στο ψηφιακό σχολείο αναζητεί εναγωνίως ο κ. Μητσοτάκης τα διαπιστευτήρια μιας φιλολαϊκής και κοινωνικά δίκαιης εκπαιδευτικής πολιτικής. Ετσι, υπόσχεται «ψηφιακές τάξεις» για τα απομακρυσμένα και δυσπρόσιτα σχολεία και για κάθε παιδί που χρειάζεται υποστήριξη, ξανά και ξανά, το ψηφιακό φροντιστήριο, ενώ παράλληλα επιστρατεύει για πολλοστή φορά τους χιλιοειπωμένους διαδραστικούς πίνακες που αναμένεται να εκσυγχρονίσουν την εκπαίδευση.
Πορευόμαστε ακόμα και σήμερα εντελώς στα τυφλά, χωρίς μια συγκροτημένη εκπαιδευτική πολιτική για την αντιμετώπιση της σχολικής αποτυχίας και της μαθητικής διαρροής ενώ η πολιτική για την ψηφιακή εκπαίδευση είναι απολύτως αποσπασματική.
Σε ό,τι αφορά δε τις δράσεις που παρουσιάστηκαν σήμερα:
- Ο κύριος Πιερρακάκης και το επιτελείο του πρέπει να γνωρίζει ότι τα παιδιά που χρειάζονται περισσότερο την ενισχυτική διδασκαλία τη χρειάζονται κυρίως σε ένα υποστηρικτικό περιβάλλον άμεσης σχέσης, πρόσωπο με πρόσωπο, στο οποίο και μπορεί να έχει αποτέλεσμα μια τέτοια παρέμβαση. Η απρόσωπη σχέση εκπαιδευτικών – παιδιών και μια τυποποιημένη διδακτική διαδικασία-κονσέρβα στην ενισχυτική διδασκαλία ελάχιστα θετικά αποτελέσματα μπορεί να έχουν.
- Επίσης θα πρέπει να αντιληφθεί ότι η μάθηση είναι κοινωνική διαδικασία και επομένως ο χώρος του σχολείου και οι σχέσεις που αναπτύσσονται σε αυτόν είναι βασικά συστατικά μιας επιτυχημένης διδακτικής παρέμβασης.
Η κοινωνία όμως δεν ξεχνάει το πόσο υποχρηματοδοτούμενα και υποστελεχωμένα είναι τα σχολεία μας και την προχειρότητα στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση την περίοδο της πανδημίας. Οι εκπαιδευτικοί ξέρουν από πρώτο χέρι την παντελή έλλειψη επιμορφώσεων στις ψηφιακές τεχνολογίες και στις παιδαγωγικές ιδιαιτερότητες της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.
Σε αυτές τι συνθήκες, η εξαγγελία των «ψηφιακών τάξεων» για τα απομακρυσμένα σχολεία είναι μια υπόσχεση δραματικής υποβάθμισης της εκπαιδευτικής διαδικασίας σε αυτά. Τα σχολεία χάνουν τον παιδαγωγικό τους ρόλο και το κράτος εγκαταλείπει την συνταγματική του υποχρέωση να εξασφαλίζει υψηλού επιπέδου εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες. Η παιδεία μετατρέπεται σε μέσο διαχωρισμού των μαθητών και μαθητριών, ανάπτυξης δυσμενών διακρίσεων και διεύρυνσης των ανισοτήτων.
Οι πολίτες αξίζει να μάθουν ότι οι παραπάνω δράσεις αποτελούν έργα του Ταμείου Ανάκαμψης που κοστίζουν δυσανάλογα πολλά χρήματα, που δόθηκαν σε μεγάλες ιδιωτικές εταιρίες οι οποίες ουδεμία σχέση έχουν με τα εκπαιδευτικά πράγματα, ενώ αποκλείστηκε από τον σχεδιασμό του έργου το ΙΤΥΕ Διόφαντος με πολυετή εμπειρία σε πληροφοριακά συστήματα για την εκπαίδευση.
Για μας, τη Νέα Αριστερά, κεντρικός στόχος είναι ένα δημόσιο, δημοκρατικό, συμπεριληπτικό σχολείο για όλα τα παιδιά, με βασικό πυλώνα του τη 14χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση.
Σχολείο με σύγχρονο και ελκυστικό περιεχόμενο, που θα στηρίζεται στα ανθρώπινα δικαιώματα, θα προάγει τον σεβασμό στο περιβάλλον, θα προάγει τον πολιτισμό και θα αναπτύσσει την πολυμορφία.
Σχολείο που θα προετοιμάζει με τις αναγκαίες γνώσεις και δεξιότητες τους ενεργούς πολίτες του 21ου αιώνα και θα προάγει την ισότητα και την κοινωνική δικαιοσύνη.
Σχολείο εφοδιασμένο με τα κατάλληλα αντισταθμιστικά μέτρα και πολιτικές για τη στήριξη όλων των παιδιών.
Σχολείο που εξασφαλίζει αξιοπρεπείς εργασιακές συνθήκες και αποδοχές των εκπαιδευτικών, συστηματική επιμόρφωσή τους και κατάλληλη προετοιμασία για τη μετάβαση στην ψηφιακή εποχή και εξασφάλιση της δημοκρατικής λειτουργίας σε όλους τους εκπαιδευτικούς θεσμούς.